هجوم فوتبالیست های ایرانی به یک شبکه اجتماعی با تهدید و پیغام!
1 خرداد 1393 ساعت 17:57
هرچند هنوز تب حضور در شبکه‌های اجتماعی در تیم ملی ایران آنچنان فراگیر نشده، همین حضور نیز که حتی واکنش ۲۰:۳۰ را در بر داشته، زنگ خطری برای تیم ملی است و بی‌شک از مربی با دیسیپلینی مانند چون کی‌روش انتظار می‌رود مانند پراندلی محدودیت‌‌هایی در تمرین تیم ملی برای این مسأله ایجاد کند.
کمی پس از اینکه توئیتر اعلام کرد، همه تیم‌های حاضر در جام‌جهانی در این شبکه اجتماعی حساب کاربری دارند، جز ایران و اکوادور، پای یکی دو بازیکن تیم ملی به این شبکه اجتماعی باز شد اما چیزی نگذشت که بخش معروف خبری ۲۰:۳۰ به حضور ملی‌پوشان در شبکه‌های اجتماعی اعتراض کرد.
پس از حضور گسترده ملی‌پوشان فوتبال ایران در اینستاگرام، شبکه اجتماعی که هنوز در ایران فیلتر نیست، گویا حضور تیم ملی در اتریش و استفاده از اینترنت پر سرعت و بی‌محدودیت این کشور، موجب شد تا برخی ملی‌پوشان ایرانی پایشان به توئیتر هم باز شود.
حسین ماهینی، نخستین ملی‌پوشی بود که حساب کاربری‌اش پس از ایجاد توسط توئیتر حساب کاربری رسمی (وریفای) شناخته شد و حتی جک دورسی از بنیانگذاران توئیتر به ماهینی بابت آمدنش به توئیتر خوشامد گفت.
پس از آن محمدرضا خلعتبری، سردار آزمون و رضا قوچان‌نژاد، دیگر بازیکنان حاضر در تیم ملی ایران در جام‌جهانی ۲۰۱۴ برزیل نیز صاحب حساب‌های رسمی شدند و دیک کوستولو از دیگر مدیران توئیتر نیز به همه آن‌ها خوشامد گفت.
آیا باید از توئیتری شدن ملی‌پوشان نگران باشیم؟
این حضور و این استقبال پس از اعلام توئیتر مبنی بر عضویت همه تیم‌های حاضر در جام‌جهانی در این شبکه اجتماعی به غیر از ایران و اکوادور، اهمیت پیدا کرد. تیم‌ملی فوتبال ایران بدون حضور مدیر رسانه‌ای به جام‌جهانی رفته و تیم رسانه‌ای آن از هیچ کدام از شبکه‌های اجتماعی برای ارتباط و تعامل با هواداران استفاده نکرده است.
اگر فیلترینگ و برخی محدویت‌ها، عامل این عدم حضور باشد در مقابل حتی تیم ملی در هیچ‌کدام از شبکه‌های اجتماعی داخلی نیز حساب رسمی ندارد؛ اما اینکه بازیکنان ملی‌پوش فوتبال ایران در شبکه اجتماعی توئیتر عضو شدند و حساب کاربری سه نفرشان وریفای (رسمی) شود را باید به فال نیک گرفت. این خوشایندی از این بابت است که این شبکه اجتماعی بر خلاف فیس‌بوک و اینستاگرام و... که به دلیل جذابیت‌های خاص خود با اقبال عموم روبه‌رو شده‌اند، فضایی متفاوت دارد و به همین دلیل سیاستمداران، ستارگان هنری و ورزشی برای تعامل با مخاطبان خود از این شبکه اجتماعی بهره می‌برند.
اما مدتی از حضور ملی‌پوشان در این شبکه اجتماعی نگذشت که در یکی از گزارش‌های ۲۰:۳۰ این هفته به حضور ملی‌پوشان در شبکه‌های اجتماعی اعتراض کرد و گفت، معلوم نیست تیم ملی برای اردو تدرکاتی به اتریش رفته یا حضور ملی‌پوشان در شبکه‌های اجتماعی. گویا دست‌اندرکاران ۲۰:۳۰ هم این را می‌دانند که استفاده از اینترنت در داخل و خارج ایران تفاوت چشمگیری دارد که وقتی تیم ملی سر از اتریش درمی‌آورد، به استفاده ملی‌پوشان از شبکه‌های اجتماعی معترض می‌شود.
لحن این گزارش ۲۰:۳۰ مانند بیشتر گزارش‌های ورزشی این بخش خبری که علی رضوانی تهیه می‌کنند نامناسب بود و موجب شد که این مسأله به حاشیه برود. چه اینکه پس از انتشار این گزارش بود که برخی از ملی‌پوشان ایرانی در صفحه‌های اجتماعی خود به این مسأله واکنش نشان دادند و بازیکنانی مانند حسین ماهینی و سردار آزمون، با جملاتی نظیر «به کسی ربطی ندارد» و «بعضی‌ها نمی‌فهمند ما در همه ۲۴ ساعت مشغول تمرین نیستیم» پاسخ ادعاهای این گزارش را دادند.
اما اگر از نگاه مغرضانه ۲۰:۳۰ به این مسأله و کنایه‌های علی رضوانی بگذریم، حضور ملی‌پوشان ایرانی در شبکه‌های اجتماعی هم فرصتی مناسب است و هم اگر خوب مدیریت نشود، به یک تهدید بزرگ تبدیل می‌شود. فرصت از این جهت که واقعا پذیرفته نبود که از میان ۳۲ تیم حاضر در جام‌جهانی، ما یکی از آن دو تیمی می‌بودیم که در شبکه‌های اجتماعی حضور نداشتیم.
به هر حال درباره مسائلی از این دست نمی‌توان روی فدراسیون فوتبال حساب چندانی باز کرد، زیرا آن‌ها در امور روزانه خود مانده‌اند و اینکه تعدادی از بازیکنان تیم ملی به این فکر افتاده‌اند که با حضور در این شبکه‌ها با مخاطبان خود در ارتباط باشند، قابل تحسین است؛ چه اینکه رضا قوچان‌نژاد با ۷۰۰ توئیت، بیش از هشت‌هزار دنبال‌کننده دارد. حسین ماهینی نیز هم با وجود ارسال تنها ۲۳ توئیت توانسته هزارو۸۰۰ دنبال‌کننده داشته باشد که پیش‌بینی می‌شود این تعداد با شیب تندی افزایش پیدا کند. او در توئیت‌هایش نمای روبه‌روی محل اردو اتریش، تماس تصویری با مادرش و عکس سلفی با دیگر ملی‌پوشان را توئیت کرده و این نشان می‌دهد که به خوبی با فلسفه و کارکرد این شبکه اجتماعی آشناست.
در توئیتر آنچه اهمیت دارد، مینی‌مال‌نویسی و سرعت انتقال رویدادهاست. اگر توئیتر از کاربرانش می‌خواهد که «چه کار می‌کنید؟» خود را توئیت کنند، ماهینی نیز به خوبی نوشته «اینقدر تمرین امروز صبح سنگین بود که از بدن‌درد خوابم نمی‌بره...» و این هوادار است که بدون واسطه با حال و هوای اردو ملی‌پوشان آشنا می‌شود.
اما حضور در شبکه‌های اجتماعی، بی‌گمان تهدیدهایی هم برای تمرکز ملی‌پوشان به شمار می‌رود. اواسط هفته گذشته بود که سرمربی تیم ملی ایتالیا در نخستین کنفرانس مطبوعاتی‌اش پس از جمع شدن دوباره تیم، استفاده بازیکنان ایتالیا از شبکه‌های اجتماعی در طول رقابت‌های جام‌جهانی را اصلی‌ترین نگرانی‌اش در زمان برگزاری این تورنمنت عنوان کرد.
چزاره پرندلی حتی پا را فرا‌تر گذاشت و اعلام کرد، برای توئیت‌های خانواده و دوستان بازیکنان آتزوری نیز احساس نگرانی می‌کند. این مربی البته از ممنوعیت استفاده از این شبکه‌ها در زمان برگزاری جام جهانی برزیل برای تیمش سخن نگفت و تأکید کرد، آنقدر به بازیکنان تیمش و مسئولیت‌پذیری‌شان اطمینان دارد که می‌داند این مسأله با یک گفت‌وگوی دسته‌جمعی حل خواهد شد.
در پایان باید گفت، هرچند هنوز تب حضور در شبکه‌های اجتماعی در تیم ملی ایران آنچنان فراگیر نشده، همین حضور نیز که حتی واکنش ۲۰:۳۰ را در بر داشته، زنگ خطری برای تیم ملی است و بی‌شک از مربی با دیسیپلینی مانند چون کی‌روش انتظار می‌رود مانند پراندلی محدودیت‌‌هایی در تمرین تیم ملی برای این مسأله ایجاد کند. البته همه می‌دانیم، مسأله‌ای که برای پراندلی مهم است، برای تیم ملی ما که اعضای آن از اینترنت ایران بهره برده‌اند چندان مهم نیست؛ اما حضور در اتریش و برزیل و استفاده از اینترنت پر سرعت این کشور‌ها در آستانه رقابت‌های حساس جام‌جهانی، شاید تمرکز را برهم بزند؛ هرچند به همه این‌ها همه ما امیدواریم که توئیت شادی اعضای تیم ملی را در رختکن در حساب کاربری یکی از ملی‌پوشان بخوانیم.
کد مطلب: 38949