بسم الله الرحمن الرحیم

 

الحمدلله ربّ العالمین، وصلّی الله علی سیّدنا محمد وآله الطاهرین

 

... فبشَّر عبادِ  الذین یستمعون القول فیتّبعون أحسنه...(سورۀ زمر، آیۀ ۱۷ – ۱۸)

 

انقلاب شکوهمند ملت مسلمان ایران در سال ۵۷، بارقه‌های امید را در پیدایی جامعه‌ای دین‌محور، مقتدر، کرامت‌مند و پیشرفت‌گرا پدیدار ساخت. همه‌پرسی سال ۵۸ و تاسیس نظام جمهوری اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (أعلی اللـه کلمته) ، که مبتنی بر دو اصل تفکیک‌ناپذیر «اسلام» و «جمهوریت» بود، این امید را بارورتر کرد.چه این که در اسلامیت نظام، بر ارزش‌هایی تأکید شد چونان: اخلاق و فضیلت، اعتدال و عدالت، خودشکوفایی و معنویت، دین‌مداری و شریعت و ده‌ها واژه‌ی مقدس دیگر؛ همان گونه که «جمهوریت نظام» واژه‌هایی را به یاد می‌آورد که در سنت سیاسی این مرز و بوم مغفول یا مطرود مانده بود. آرمان‌هایی چون: مشارکت عمومی ملت در سرنوشت اجتماعی و سیاسی، مشورت‌پذیری حاکمان، مسؤولیت و پاسخگویی حکومت، حق نظارت امت بر مسؤولان و ...با این مبنا و نگرش، در بیش از ۳ دهه گذشته، انتخابات متوالی برگزار گردید و دولت‌های گوناگون، در مسند اجرایی کشور برآمدند و غالباً در عرصه‌های گوناگون، پیشرفت‌ها و توفیقاتی را با خود به همراه آوردند، هرچند ضعف‌ها و ناکامی‌هایی نه چندان اندک نیز داشتند.اینک در آستانه انتخابات دوره یازدهم ریاست‌جمهوری، روحانیت و حوزه‌های علمیه کشور که در پیدایش و شکل‌یابی نظام و انقلاب اسلامی همراه و پشتیبان بودند، نقش اساسی در پاسداشت این میراث دارند، زیرا شرایط داخلی و خارجی حساسیت این دوره از انتخابات را مضاعف کرده است.

 

و اینک با توجه به شرایط خطیر جاری، پاره‌ای از دغدغه‌ها و نکته‌ها را خدمت ملت فهیم ایران عرضه می‌داریم:

 

۱.‌‌دولت اسلامی، که برخاسته از آرمان‌های امام و شهیدان است، باید پایبندی به اخلاق و آداب دینی را در سلوک شخصی و رفتار مدیریتی، معیاری اساسی قرار دهد. مسئولان و بویژه شخص ریاست‌جمهوری نباید به نهادینه سازی بی‌اخلاقی، تهمت‌زنی، دروغ‌پراکنی، هتک آبرو، ریاورزی، ترویج فرهنگ چاپلوسی و دیگر پلشتی‌های اخلاقی روی آورند و آن را ترویج و یا رویه‌ای رسمی کنند.

 

۲.ریاست‌جمهوری منتخب باید اصول و معیارهای دینی را مورد اهتمام قرار دهد، اما این نگرش را نبایستی با قشری‌اندیشی، خرافه‌‌گرایی و بازی با مقدسات و مفاهیم دینی توام کند و یا احیاناً به فرقه‌سازی‌های جدیدو یا ایجاد ماکت‌های بدلی و تو خالی رو آورد و عوام‌فریبی مذهبی را جایگزین دین‌مداری واقعی کند.

 

۳.اکنون جامعه ایرانی در گیر و دار مشکلات اقتصادی گسترده است؛ گرانی کالاهای اساسی، نوسان افسارگسیخته قیمت‌ها، افت شدید ارزش پول ملی و... معیشت بخش وسیعی از اقشار را با دشواری اساسی روبرو کرده است. رئیس‌جمهوری دوره یازدهم ضمن داشتن برنامه اقتصادی، باید بتواند با دعوت و بهره‌وری از کارشناسان و مدیران مجرب، راه‌های برون‌رفت از تحریم‌های خارجی و بی تدبیری‌های داخلی را محقق سازد و چشم‌انداز امیدوار کننده‌ای از سال «حماسه اقتصادی» را در آغازین سال انتخاب خود نمایان سازد.

 

۴.دولت انتخابی، ضمن کارشناسی و درایت و پیگیری امور، باید در برابر تصمیمات و اجراهای نادرست، مسئولیت‌پذیر باشدو شجاعت اقرار به اشتباهات و قصورها و تقصیرات را داشته باشد، همچنین در انتقال آمار و اطلاعات و گزارش‌های مدیریتی به اغوا و یا فریب مردم دست نیازد و زمینه سلب اعتماد عمومی را بوجود نیاورد.

 

۵.اتخاذ رفتار معقول و سنجیده در سیاست داخلی و خارجی، از دیگر انتظارات اساسی از ریاست‌جمهوری آینده است. وی، ضمن حفظ اصول و معیارهای انقلابی و مقاومت در برابر فشارهای خارجی باید تلاش کند که با استفاده از نخبگان و کارشناسان، منافع ملی ایران اسلامی را با کمترین هزینه تامین کند.

 

۶.عقلانیت و برنامه‌ریزی صحیح، اهتمام به حفظ و تعالی سرمایه‌های بزرگ انسانی و اقتصادی کشور، پرهیز از تصمیمات آنی و غیر کارشناسی، اعتنای کامل به اسناد بالا دستی، قانون‌محوری و انضباط‌گرایی، ثبات در مدیریت‌های کلان و فاصله‌گیری از خودمحوری در مدیریت اجرایی کشور، از نکات مهم دیگری است که کشور در ریاست‌جمهوری دوره یازدهم بیش از گذشته به آن نیازمند است.

 

۷.دولت منتخب، باید ضمن عنایت ویژه به رهنمودهای رهبری معظم (دام ظلّه)؛ با مراجع عظام (دامت برکاتهم) و حوزه‌های علمیه پیوند وثیقی داشته باشد، زیرا یکی از خطرات اساسی که می‌تواند ماهیت جمهوری اسلامی را با مشکل و انحراف روبرو کند، زاویه‌یابی از مرجعیت و روحانیت است. نهادی که به عنوان نهادی دیرین و معتمد، در طول تاریخ تشیع، در نگاهبانی از دیانت و منافع امت کوشیده و در دهه‌های اخیر نیز چونان مسیری را پیموده است. به عنوان نمونه در دو دوره اخیر ریاست جمهوری، با حفظ و رعایت مصالح ملی، بارها و به گونه‌های مختلف نقدها و دغدغه‌های خویش را درباره‌ی مسیر اجرایی کشور ابراز داشته است.

 

در پایان، امیدواریم در پرتو عنایات حضرت ولی‌عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و با درایت رهبر معظم انقلاب اسلامی و ارشادات مراجع عظام و دیدگاه‌های نخبگان دل‌سوز کشور، ملت ایران صفحه‌ای نو را در فرا راه انقلاب باز گشایند و با حضوری گسترده، سال «حماسه سیاسی» را رقم بزنند و با انتخابی شایسته و مبارک، قوت‌های اجرایی کشور را افزون سازند و ضعف‌ها و سوء تدبیرهای پرمخاطره را از بین ببرند. چه این که فرصت‌ها در گذرند و حرامیان در پیش!

 

 

بیانیه مزبور را اساتید و فضلای ذیل امضا کرده اند.

۱ عبدالرضا ایزدپناه

۲ محمدجواد ارسطا

۳ محسن الویری

۴ علیرضا امینی

۵ محمد رضا برادران

۶ غلامرضا پیوندی

۷ سیدمرتضی تقوی

۸ محمود تقی زاده

۹ رسول جعفریان

۱۰ محمودرضا جمشیدی

۱۱ سعید جوادی آملی

۱۲ سیدهادی خسروشاهی

۱۳ محمد رحمانی

۱۴ محمدتقی سبحانی

۱۵ سیدمحمدکاظم شمس

۱۶ حمید شهریاری

۱۷ هادی صادقی

۱۸ سیدعباس صالحی

۱۹ سیدکاظم طباطبائی

۲۰ عباس ظهیری

۲۱ احمد عابدی

۲۲ مسعود عالی

۲۳ سیدعلی عماد

۲۴ محمدحسین فلاح زاده

۲۵ محمد مهدی ماندگاری

۲۶ احمد مبلغی

۲۷ علی محمدی

۲۸ رضا مختاری

۲۹ علی مختاری

۳۰ عبدالهادی مسعودی

۳۱ محمد مطهری

۳۲ محمد علی مقدادی

۳۳ محمدحسن موسوی آبادانی

۳۴ سیدعباس موسویان

۳۵ محسن مهاجرنیا

۳۶ محمدعلی مهدوی راد

۳۷ ناصر نقویان

۳۸ ابوالحسن نواب

۳۹ هاشم نیازی

۴۰ احمد واعظی

۴۱ سیدحسن وحدتی شبیری

۴۲ محمدصادق یوسفی مقدم