عضو شورای شهر تهران گفت: اصولگرایان با بحرانهایی رو به رو هستند که این بحرانها موجب میشود که آنها نتوانند در انتخابات پیش رو به اجماع برسند.
محمد علی نجفی در گفتوگو با خبرنگار سیاسی ایلنا، در خصوص صحبتهای آیت الله هاشمی رفسنجانی درباره اینکه «نمیگویم که نمیآیم»، اظهار داشت: به نظر من نمیتوان به صرف گفتن این جملات، آن را به معنای ورود ایشان به انتخابات معنا کرد. نظر من بر این است که تصمیم آقای هاشمی عدم حضور در انتخابات است.
این فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که استراتژی اصلاح طلبان در صورت عدم کاندیداتوری خاتمی و هاشمی برای ورود به انتخابات چیست، بیان کرد: ما امید داریم که یکی از آقایان خاتمی یا هاشمی برای ورود به انتخابات اعلام آمادگی کنند اما در صورت عدم کاندیداتوری آقایان خاتمی و هاشمی، امیدواریم که بتوانیم در میان دوستان، اجماعی برای ورود با یک نامزد در صحنه انتخابات ایجاد کنیم.
نجفی در خصوص ساز و کار رسیدن به اجماع اظهار داشت: هنوز این ساز و کار نهایی نشده است اما در این ساز و کار قطعاً نظر بزرگان اصلاحات برای کاندیدای اجماعی لحاظ خواهد شد.
عضو شورای شهر تهران در خصوص گمانه زنیها در مورد کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری گفت: با بنده برای ورود به انتخابات، صحبتهایی از طریق گروهها و افراد اصلاح طلب شده است و از من خواستهاند که برای انتخابات کاندیدا بشوم اما به دلیل اینکه انگیزههای کافی برای ورود به انتخابات را نداشتم، از نامزدی در انتخابات منصرف شدم.
این فعال سیاسی درباره مهیا بودن شرایط حضور اصلاح طلبان در انتخابات آینده خاطر نشان کرد: ارزیابی من از مهیا بودن حضور اصلاح طلبان به کیفیت آنها در انتخابات بستگی دارد. در صورتی که اصلاح طلبان بتوانند با یک نامزد اجماعی در صحنه انتخابات شرکت بکنند و سران اصلاحات نیز از آن نامزد اجماعی حمایت بکنند من فکر میکنم بتوان یک موج مثبت را به نفع اصلاح طلبان در کشور ایجاد کرد.
نجفی در خصوص موانع حضور اصلاح طلبان در انتخابات نیز گفت: متاسفانه فضای عمومی و سیاسی جامعه بسته است و اصلاح طلبان برای انجام کارهایشان با مشکلاتی رو به رو هستند و این در حالی است که فضای عمومی جامعه باید بازتر و پویاتر از شرایط موجود باشد تا بتوان انتخابات پر شور و حماسی داشت.
این فعال سیاسی اصلاح طلب تعدد کاندیداها در جبهه اصولگرایان را به دلیل وجود بحرانهایی در اصولگرایان ارزیابی کرد و ابراز داشت: بحران اول، عملکرد بسیار منفی آنها در طول هشت سال گذشته در اداره کشور است. به هر حال اصولگرایان نمیتوانند خود را از سایه سنگین این بحران رهای کنند بنابراین برای فرار به جلو و شانه خالی کردن از این عملکرد منفی، شاهد جدایی بخشی از اصولگرایان از بخشهای دیگرشان هستیم و در دیگر آن انسجامی که در طول سالهای قبل داشتهاند را ندارند.
نجفی ادامه داد: بحران دومی که در میان اصولگرایان شیوع یافته است، بحران فقدان یک مکانیزم و سیستم تصمیم گیری است. الان هر کدام از گروههای مختلف اصولگرا راه و روشی جداگانه برای خود انتخاب کردهاند که این روشها نیز هر کدام با یکدیگر در تناقض است.
عضو شورای شهر تهران ابراز داشت: بحران سومی که اصولگرایان با آن مواجه هستند، بحران شخصیت است. علیرغم همه تبلیغات و هزینههایی که تعدادی از اصولگرایان در طول یکی دو سال اخیر کردهاند و علیرغم حمایتهای پنهان و آشکاری که صداوسیما از این اشخاص داشته است، میبینیم که یک شخصیت واحد که دارای حداقل رای پایه و حداقلی در میان اصولگرایان داشته باشد، در میان آنها وجود ندارد. اصولگرایان میدانند که در یک انتخابات آزاد و رقابتی اگر یک نامزد جدی اصلاح طلب وجود داشته باشد، میدان را به رقیب واگذار میکنند و این مسئله یک دغدغه جدی برای آنها ایجاد کرده است.
وزیر اسبق آموزش و پروش افزایش انتقادات به احمدینژاد توسط اصولگرایان را نوعی استراتژی برای خروج از بحران ارزیابی کرد و گفت: این تاکتیک طراحی شده در میان اصولگرایان برای خارج ساختن آنها از شرایط فعلی است و به نوعی برای فرار به جلوست. اصولگرایان حتی تا دو سال گذشته حمایت بسیار زیادی از احمدینژاد انجام میدادند ولی در این چند وقت گذشته، منتقد عملکرد وی شدهاند و این در حالی است که تغییری در گفتمانی که این دولت در این هشت سال گذشته تعقیب کرده است و همچنین نوع رویکرد و نحوه عملکردش در طول این سالها، هیچ تغییری نسبت به سالهای قبل نداشته است. اصولگرایان باید پاسخگو باشند که چرا در طول سالهای قبل نسبت به این مسائل بیتوجه بودند. بنابراین من انتقادات اصولگرایان از دولت را اصیل نمیدانم و همانطور که گفتم به نوعی فرار به جلو و برای عدم پاسخگویی به عملکرد منفی خود است.