یک آدم متشخص به حریم خصوصی همسرش احترام می گذارد.

یک روانشناس در یادداشتی در خراسان در این باره می‎نویسد: هر انسانی در هر مقام ، موقعیت، جنسیت و نسبتی دارای یک حریم خصوصی است که خودش آن را تعریف می‎کند؛ یعنی برای دیگران مشخص می‎کند که تا کجا اجازه دارند در حریم او وارد شوند.

در یک جامعه متمدن همواره در ارتباط اولیه تمام حریم‎ها را بسته تلقی می‎کنند تا جایی که شخص اجازه ورود بدهد.

بدین معنا که وقتی به ما گفتند سوار خودروی ما بشوید ما سوار خودروی دیگران می‎شویم. وقتی گفتند «لطفاً تلفن را جواب دهید» ما تلفن دیگران را جواب می‎دهیم و پس از عذرخواهی می‎گوییم «فعلاً خودشان امکان صحبت ندارند.» تلفن همراه، کمد شخصی، دفترچه خاطرات و... همه و همه حریم خصوصی محسوب می‎شود و نباید هیچ‎گاه بدون اجازه دیگران به آنها ورود کرد. درباره وسیله‎ای مانند تلفن همراه حتی به شماره‎ای که روی گوشی افتاده و در حال زنگ زدن است نیز نباید نگاه کرد.

یک آدم متشخص تمام این حریم‎های شخصی و خصوصی را برای همسرش نیز قائل است. هیچ‎گاه نباید گفت بین زن و شوهر این حرف ها وجود ندارد. البته تذکر این نکته لازم است که از سویی نباید در خانه هیچ دری اعم از در اتاق یا در کمد به روی زن یا شوهر قفل باشد و از سوی دیگر نباید هیچ گاه سراغ وسایل شخصی و حریم خصوصی یکدیگر رفت. به دیگر سخن، خانه خوب، خانه‌ای است که بیش از هر چیز اعتماد متقابل در آن موج بزند.