احمد طبایی با اشاره به ادعاهای نادرستی که نسبت به قالبهای داستانی مینیمال و داستانک مطرح میشود، داستانک را یکی از ارکان داستاننویسی مدرن دانست که در سالهای اخیر، به خوبی جای خود را در میان خوانندگان داستان و به ویژه فرهیختگان و نخبگان جامعه باز کرده است.
این داستاننویس در گفتگو با خبرنگار ایلنا گفت: متاسفانه بعضی فکر میکنند نوشتن داستانک، در حکم تمرین و دستگرمی برای نویسندگان جوان است. حال آنکه میبینیم به دلیل استقبال مخاطبان از این قالب داستانی، بسیاری از نویسندگان پیشکسوت هم به داستانکنویسی روی آوردهاند.
طبایی با بیان اینکه حجم محدود داستانک و نیز شیوه روایت و کاربرد ضربه پایانی در آن، ازجمله ویژگیهای شاخصی است که باعث محبوبیت این قالب داستانی شده، درعین حال «سهلانگاری» و «سطحینگری» را از آسیبهایی دانست که میتواند داستانک را به ابتذال بکشاند.
او افزود: گروهی که پایه و مایه چندانی ندارند، داستانک را با جوک و لطیفه اشتباه گرفتهاند. اینها فکر میکنند همین که چند خطی بنویسند و در پایان، خواننده را غافلگیر کنند یا بخندانند، داستانک نوشتهاند. درصورتیکه ویژگیهای داستانک میبایست در خدمت انتقال پیامی و اندیشهای به کار گرفته شود، هرچند ممکن است نویسنده، پیامش را در جامه طنز و تلخند به خواننده منتقل کند و البته بسیار هم موثر است.
طبایی، پرهیز از لفاظی و دوری از اطناب را از امتیازات این قالب داستانی برشمرد و ادامه داد: ما در داستانک با حداقل توصیف و توضیح روبرو هستیم و بیشترین تاکید بر محتوا صورت میگیرد. در حقیقت این محتواست که نقش محوری را برعهده دارد و همین عامل به داستانک، رویکردی متعهدانه و معناگرایانه میبخشد.
این داستاننویس در پایان با اشاره به نقش پررنگ مطبوعات و سایتهای ادبی در پرداختن به قالبهای مینیمال و داستانک، عملکرد ناشران را در این زمینه ضعیف ارزیابی کرد و گفت: اغلب ناشران ترجیح میدهند که روی کتابهای قطورتر سرمایهگذاری کنند، چون این کتابها بیشتر دیده میشوند و لابد «از دل نرود هر آنکه از دیده نرفت!». پس صرفنظر از کیفیت اثر، معمولا رمانها از بخت بیشتری برای انتشار به صورت کتاب برخوردارند تا مجموعههای داستان.