نام Xeljanz که یک داروی جدید آرتروز است، به‌ یادماندنی‌تر از نام عمومی آن و همچنین ارزشمندتر از نام شیمیایی آن است که در واقع زنجیرهایی از کاراکترهای غیرقابل تلفظ است و در صورتی که در آینده دور تاریخ انقضای استفاده از آن به پایان رسد، آن‌گاه مردم به دنبال نام tofacitinib citrate خواهند رفت.

برای نام‌گذاری داروها، شیمی کلید اصلی است و داروسازان نام‌های عمومی داروها را بر اساس مواد شیمیایی تشکیل‌دهنده ترکیب آن‌ها نام‌گذاری می‌کنند. در حالی که فرمول شیمیایی داروها، دارو را تعریف می‌کند، ریشه آن‌ها، ساختار، کارکرد و اهداف مولکولی‌شان را تشریح می‌کند. به طور مثال، واژه Tofacitinib citrate شامل یک گیرنده عامل رشد اپیدرمی (nib-) است که توضیح می‌دهد دارو چگونه عمل می‌کند.

داروهای با پایان mab- مانند بسیاری از داروهای سرطان، آنتی‌بادی‌های مونوکلونال هستند. آنها سلول‌ها، ویروس‌ها یا باکتری‌های ویژه‌ای را هدف قرار می‌دهند و می‌توان این اهداف را با مابقی نام دارو دریافت. همچنین دارویی با آخر vir- یک آنتی‌ویروس است.

کمپانی‌های داروسازی اغلب تمایلی ندارند که رازهای نام‌های تجاری خود را افشا کنند، این در حالی است که این اسامی حتی پس از انقضا، برندهای بسیار مهمی هستند؛ به طور مثال، هیچ کس نمی‌داند Sildenafil citrate چیست، اما همه برند Viagra را می‌شناسند.

مطابق اعلام وزارت غذا و داروی امریکا، داروهایی که اشتباها تجویز شده‌اند، معمول‌ترین اشتباه در مراقبت‌های بهداشتی است و هزاران نفر از مردم هر سال به دلیل این اشتباه، جان خود را از دست می‌دهند.

بنابراین اسامی عمومی جدید باید با استانداردهای «نام‌های غیرانحصاری بین‌المللی» متعلق به سازمان بهداشت جهانی سازگاری داشته باشد.