ارکستر موسیقی ملی ایران پس از ماهها سکوت شامگاه ۱ اردیبهشتماه به رهبری همایون رحیمیان در تالار وحدت به صدا در آمد.
این کنسرت بلیتفروشی نداشت و تمام حاضران به عنوان میهمان در این اجرا حضور پیدا کرده بودند.
وقتی فرهاد فخرالدینی در سال ۷۷ ارکستر موسیقی ملی ایران را راهاندازی کرد، هیچگاه فکر نمیکرد که روزی مفهوم این ارکستر به دو دف و سه عود و چند تار و...تبدیل میشود.
روی بلیتهای اهدایی نوشته شده بود: «ویژه برنامه ارکستر ملی» و هیچ شماره صندلی روی بلیتها درج نشده بود. بنابرین جمعیت بسیاری که به این کنسرت دعوت شده بودند، باید مقابل گیشه تالار وحدت در صفهای طویل منتظر میماندند تا شماره صندلی دریافت کنند.
این رویداد اعتراض حاضران و حاشیههایی را بابت بینظمی در پی داشت.
از آنجا که جمعیت میهمانان از گنجایش تالار وحدت بیشتر بود، تعداد بسیاری از مخاطبان به صورت ایستاده نظارهگر برنامه بودند.
***
پس از ۴۰ دقیقه انتظار برای اجرای ارکستر ملی ایران، یک گروه نقالی، روی صحنه اجرا حضور پیدا کردند و به مناسبت سالروز بزرگداشت سعدی به نقالی پرداختند.
مرشد مصطفی سعیدی، مرشد حسن بیگی، مرشد محمدرضا معجونی، مرشد علی ناری و...بیش از ۶۰ دقیقه به نقالی پرداختند.
پخش کلیپ سخنرانی معاون هنری از دیگر برنامههای کنسرت ار کستر ملی بود.
شاهآبادی در این کلیپ گفت: سال ۹۲ برای موسیقی کشور پر خیر و برکت خواهد بود.
از دیگر برنامههای کنسرت ارکستر ملی پخش فیلم تشییع پیکر زندهیاد سعدی افشار بود که با پخش یک قطعه موسیقی از احسان خواجهامیری همراه بود.
یک گروه حرکات موزون هم روی صحنه حضور داشتند که به اجرای رقص آذری پرداختند و یاد شیخ اجل را گرامی داشتند.
پس از مدتها انتظار نوازندگان ارکستری منسوب به ملی، روی صحنه حاضر شدند.
آرایش جدید ارکستر موسیقی ملی ایران بدین گونه بود که تعداد زیادی از نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران با سازهایشان روی صحنه آمدند و چند نوازنده سازهای ملی در ردیف اول نشستند.
این سازها شامل ۳ تار، ۳ عود، نی، کمانچه، تنبک و دف و...بودند.
این ترکیبی بود که پس از ماهها تعطیلی و برگزاری آزمون، ماحصل فعالیتهای موسسه ارکستر ایران بود.
این کنسرت بروشور نداشت و قطعات به مخاطبان معرفی نمیشدند با این حال چند قطعه موسیقی ایرانی با کلام و بیکلام به رهبری همایون رحیمیان اجرا شد.
محمد معتمدی هم که این روزها نامش زیاد در تیتر خبرها قرار میگیرد، با صدایش ارکستر را همراهی کرد.
او شب گذشته به گونهای ناجی ارکستر ملی بود که با صدایش مخاطب را روی صندلی نگه داشت.
از گفتوگوی مخاطبان میشد شنید که، ارکستر صدا دهی خوبی ندارد و فریدون شهبازیان نیز که در این کنسرت حضور داشت در میانه اجرا سالن را ترک کرد.
دیگر خبری از شورای فنی ارکستر ملی نبود که در ردیف اول بنشینند و فردین خلعتبری در سالن قدم بزند و با دقت نوازندگان را رصد کند.
یکی از ویژگیهای ارکستر ملی در دوره گذشته جوان بودن نوازندگان بود اما این بار چهرههای پیشکسوت بیشتر روی صحنه نوازندگی کردند.
تعداد زیادی از نوازندگان قدیمی هم در اجرای ارکستر ملی حضور نداشتند از جمله پدرام فریوسفی، کنسرت مایستر ارکستر موسیقی ملی ایران.
گویا تعداد زیادی از این نوازندگان قدیمی در آزمون موسسه ارکستر ایران پذیرفته نشدهاند.
***
چندی پیش همایون رحیمیان با یکی از خبرگزاریها مصاحبه کرده و گفته بود رهبری ارکستر ملی ایران را بر عهده دارد، روز بعد در گفتوگو با یک خبرگزاری دیگر گفت: این ارکستر ملی نیست و هیچ نامی ندارد.
سرانجام شامگاه ۱ اردیبهشتماه همین ارکستر با عنوان ارکستر ملی روی صحنه اجرا کرد و خاطرهای متفاوت در ذهن حاضران رقم زد اما هنوز معلوم نیست که در موسسه ارکستر ایران چه میگذرد و آیا حال ارکستر موسیقی ملی ایران خوب است؟