سعدی افشار(سعدالله زهمت خواه) امروز جمعه ۳۰ فروردین ماه در سن ۷۹ سالگی، به دلیل کهولت سن و بیماری مزمن ریوی؛ دار فانی را وداع گفت.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، سعدی افشار ؛ تنها بازمانده نسل سیاه بازی نمایش ایران که مدت ها از بیماری پوکی استخوان و همچنین عفونت ریه رنج می‌برد و بارها به این دلیل در بیمارستان بستری شده و شرایط سختی را سپری می‌کرد؛ در حالی که نمایش "فیسپوک" را در سینما تئاتر فردوسی روی صحنه داشت؛ امروز جمعه ۳۰ فروردین حوالی ساعت ۱۲ ظهر در منزل شخصی اش درگذشت.
وی آخرین بازمانده از نسل سیاه‌بازی نمایش‌های ایرانی بود که در داخل و خارج از کشور هنرمندی صاحب جایگاه و شناخته شده بود. افشار به دلیل وضعیت جسمانی نامناسب طی سال‌های اخیر نتوانست مانند گذشته روی صحنه حضور پیدا کند.
سعدی افشار با نام کامل سعدالله رحمت خواه بازیگر کمدی ایرانی است که در نمایش‌های موسوم به سیاه بازی و یا تخته حوضی به ایفای نقش می‌پرداخت. وی متولد ۱۳۱۳ بود . تا ششم ابتدایی درس خوانده و برای نخستین بار در سال ۱۳۳۰ بر روی صحنه رفت . او به عنوان تنها بازمانده سیاه بازی در ایران شناخته می‌شد.
این بازیگر برجسته و با سابقه نمایش‌های ایرانی، که مدت ها از بی‌توجهی مدیران و مسئولان فرهنگی گلایه کرده ودر تنهایی و فراموشی مسئولان روزگار سپری می کرد ، آذرماه سال گذشته از شرایط سخت بیماری و زندگی خود سخن و گفت و به تلخی تأکید کرد که در منزل خود در انتظار عزرائیل است. در آن ایام و با انتشار این گفتگو برخی مدیران و مسئولان طبق معمول و تحت تأثیر هیجانات ایجاد شده شروع به انتشار اخباری مبنی بر حمایت از این هنرمند برجسته و با سابقه و برگزاری مراسم گلریزان برای حمایت از او پرداختند.
با وجود اینکه برگزاری گلریزان برای یک چهره هنری اقدامی شایسته نیست ولی مدیران و مسئولان هنری و تئاتری که انتظار اقدامی شایسته‌تر و بایسته‌تر از آن‌ها در جهت حمایت از هنرمندان بیمار نمی‌رفت، حتی گلریزان مدنظر خود را هم برای حمایت از سعدی افشار برگزار نکردند و بعد از اینکه آب‌ها از آسیاب افتاد حمایت‌ها در قالب حرف باقی ماند و هیچ اقدامی برای رسیدگی به وضعیت سعدی افشار انجام نشد.
رضا رضامندی که خود از هنرمندان تئاتر آزاد است و تنها کسی بود که طی دو سال گذشته به عنوان دوست و پرستار در کنار افشار بود درباره وضعیت جسمانی وی گفته بود : ما دو نفر در خانه که به قولی سلول انفرادی ما شده گرفتاریم و سعدی افشار از پوکی استخوان رنج می‌برد.
وی افزوده بود : دل شکسته‌ای از مجید جعفری مدیرعامل انجمن تئاتر آزاد دارم زیرا در این دو سال گذشته حتی یک بار نیامد تا حال ما را بپرسد و ببیند که سعدی افشار در چه وضعیتی است. من دارای زن و فرزند هستم ولی جرأت نمی‌کنم حتی یک لحظه هم سعدی را تنها بگذارم چون احتمال دارد هر لحظه برایش اتفاقی ناگوار رخ دهد.
وی با اشاره به تنفس سنگین و نامناسب سعدی افشار و دردهایی که تحمل می‌کند تأکید کرد: من تنهایی کاری از دستم بر نمی‌آید. باید مدیران و مسئولان کاری کنند ولی مدیران و مسئولان تئاتر و مدیرعامل تئاتر آزاد هیچ اقدام مناسبی در این شرایط سخت انجام نداده‌اند.»
سعدی افشار تنها بازمانده نسل سیاه بازی درحالی ظهر امروز سلول انفرایش را ترک کرد و به آسمان رفت که مدیران و مسئولان تئاتر کشور در زمان بودن او کوچکترین توجهی به وی نکرده وتلاشی برای درمان بیماری او نکردند تا این تصور پیش آید که شاید مسئولان تئاتر کشور، امشب پس از پر کشیدن سعدی افشار از دست رسانه ها که مدام وظیفه شان را یادآوری کرده واز کوتاهی کردنشان در قبال هنرمندان انتقاد می کردند خواب راحتی داشته و فردا روز، در مراسم تدفین وی ، فریاد وامصیبتا سر دهند!
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، سعدی افشار ؛ تنها بازمانده نسل سیاه بازی نمایش ایران که مدت ها از بیماری پوکی استخوان و همچنین عفونت ریه رنج می‌برد و بارها به این دلیل در بیمارستان بستری شده و شرایط سختی را سپری می‌کرد؛ در حالی که نمایش "فیسپوک" را در سینما تئاتر فردوسی روی صحنه داشت؛ امروز جمعه ۳۰ فروردین حوالی ساعت ۱۲ ظهر در منزل شخصی اش درگذشت.
وی آخرین بازمانده از نسل سیاه‌بازی نمایش‌های ایرانی بود که در داخل و خارج از کشور هنرمندی صاحب جایگاه و شناخته شده بود. افشار به دلیل وضعیت جسمانی نامناسب طی سال‌های اخیر نتوانست مانند گذشته روی صحنه حضور پیدا کند.
سعدی افشار با نام کامل سعدالله رحمت خواه بازیگر کمدی ایرانی است که در نمایش‌های موسوم به سیاه بازی و یا تخته حوضی به ایفای نقش می‌پرداخت. وی متولد ۱۳۱۳ بود . تا ششم ابتدایی درس خوانده و برای نخستین بار در سال ۱۳۳۰ بر روی صحنه رفت . او به عنوان تنها بازمانده سیاه بازی در ایران شناخته می‌شد.
این بازیگر برجسته و با سابقه نمایش‌های ایرانی، که مدت ها از بی‌توجهی مدیران و مسئولان فرهنگی گلایه کرده ودر تنهایی و فراموشی مسئولان روزگار سپری می کرد ، آذرماه سال گذشته از شرایط سخت بیماری و زندگی خود سخن و گفت و به تلخی تأکید کرد که در منزل خود در انتظار عزرائیل است. در آن ایام و با انتشار این گفتگو برخی مدیران و مسئولان طبق معمول و تحت تأثیر هیجانات ایجاد شده شروع به انتشار اخباری مبنی بر حمایت از این هنرمند برجسته و با سابقه و برگزاری مراسم گلریزان برای حمایت از او پرداختند.
با وجود اینکه برگزاری گلریزان برای یک چهره هنری اقدامی شایسته نیست ولی مدیران و مسئولان هنری و تئاتری که انتظار اقدامی شایسته‌تر و بایسته‌تر از آن‌ها در جهت حمایت از هنرمندان بیمار نمی‌رفت، حتی گلریزان مدنظر خود را هم برای حمایت از سعدی افشار برگزار نکردند و بعد از اینکه آب‌ها از آسیاب افتاد حمایت‌ها در قالب حرف باقی ماند و هیچ اقدامی برای رسیدگی به وضعیت سعدی افشار انجام نشد.
رضا رضامندی که خود از هنرمندان تئاتر آزاد است و تنها کسی بود که طی دو سال گذشته به عنوان دوست و پرستار در کنار افشار بود درباره وضعیت جسمانی وی گفته بود : ما دو نفر در خانه که به قولی سلول انفرادی ما شده گرفتاریم و سعدی افشار از پوکی استخوان رنج می‌برد.
وی افزوده بود : دل شکسته‌ای از مجید جعفری مدیرعامل انجمن تئاتر آزاد دارم زیرا در این دو سال گذشته حتی یک بار نیامد تا حال ما را بپرسد و ببیند که سعدی افشار در چه وضعیتی است. من دارای زن و فرزند هستم ولی جرأت نمی‌کنم حتی یک لحظه هم سعدی را تنها بگذارم چون احتمال دارد هر لحظه برایش اتفاقی ناگوار رخ دهد.
وی با اشاره به تنفس سنگین و نامناسب سعدی افشار و دردهایی که تحمل می‌کند تأکید کرد: من تنهایی کاری از دستم بر نمی‌آید. باید مدیران و مسئولان کاری کنند ولی مدیران و مسئولان تئاتر و مدیرعامل تئاتر آزاد هیچ اقدام مناسبی در این شرایط سخت انجام نداده‌اند.»
سعدی افشار تنها بازمانده نسل سیاه بازی درحالی ظهر امروز سلول انفرایش را ترک کرد و به آسمان رفت که مدیران و مسئولان تئاتر کشور در زمان بودن او کوچکترین توجهی به وی نکرده وتلاشی برای درمان بیماری او نکردند تا این تصور پیش آید که شاید مسئولان تئاتر کشور، امشب پس از پر کشیدن سعدی افشار از دست رسانه ها که مدام وظیفه شان را یادآوری کرده واز کوتاهی کردنشان در قبال هنرمندان انتقاد می کردند خواب راحتی داشته و فردا روز، در مراسم تدفین وی ، فریاد وامصیبتا سر دهند!