در همه جای دنیا رسم معمول این است که وقتی حادثه ای غیر مترقبه روی می دهد سران و رهبران آن کشورها اگر در سفر باشند ، لااقل برای نمایش همدردی و نشان دادن این مساله که در کنار آلام مردم خود هستند ، برنامه های خود را نیمه کاره رها کرده و به محل حادثه و یا لااقل دفتر کار خود می روند تا از نزدیک بر عملیات امداد و نجات نظارت کنند و شخصا پیگیر ماجرا شوند.
عصر ایران - سفر آقای احمدی نژاد رییس جمهوری اسلامی ایران به عربستان به همراه نزدیک ترین یاران سیاسی خود ، از جمله بقایی ومشایی و چند تن از وزرای کابینه ، "یک روز زودتر از موعد اجلاس عربستان" در شرایطی که حتی دو روز هم از از فاجعه زلزله در استان آذربایجان شرقی با آن هم کشته و مجروح و بی خانمان ، نگذشته ، شگفتی جدیدی در برابر دیدگان مردم قرار داده است.
در شرایطی که درباره عملیات امداد و نجات در مناطق زلزله شده حرف ها و حدیث های زیادی وجود دارد و هنوز تعدادی از هموطنانمان احتمالا در زیر آوار مانده اند و نیازمند کمک هستند ، رییس جمهوری کشوری که این فاجعه در آن رخ داده تازه یک روز زودتر از موعد مقرر پای در راه یک سفر خارجی گذاشته است که اساسا حتی در صورت عدم وقوع این فاجعه نیز رفتن به چنین سفری از سوی بسیاری از ناظران سیاسی زیر علامت سوال بزرگی است.
در همه جای دنیا رسم معمول این است که وقتی حادثه ای غیر مترقبه روی می دهد سران و رهبران آن کشورها اگر در سفر باشند ، لااقل برای نمایش همدردی و نشان دادن این مساله که در کنار آلام مردم خود هستند ، برنامه های خود را نیمه کاره رها کرده و به محل حادثه و یا لااقل دفتر کار خود می روند تا از نزدیک بر عملیات امداد و نجات نظارت کنند و شخصا پیگیر ماجرا شوند.
مثال های زیادی را می توان در این زمینه ذکر کرد ، همین چند روز پیش باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا که برای یک سفر انتخاباتی به یکی از ایالت های آمریکا رفته بود پس از حادثه تیراندازی در سینمایی در کلرادو که به کشته شدن ۱۴ شهروند آمریکایی انجامید برنامه خود را سریعا قطع کرد و به کاخ سفید بازگشت .
سال گذشته حامد کرزی رییس جمهوری افغانستان هنگامی که برای شرکت در اجلاس سازمان همکاری های شانگهای به چین رفته بود پس از حادثه کشتار غیر نظامیان افغان به دست نیروهای آمریکایی در ولایت لوگار ، سفر خود را نیمه تمام گذاشت و به کابل بازگشت. کرزای در دسامبر سال گذشته میلادی نیز که به چند کشور اروپایی سفر کرده بود پس از وقوع چند انفجار انتحاری در روز عاشورا که به کشته شدن دهها تن از شیعیان عزادارکشورش انجامید سفر خود را نیمه تمام گذاشت و به کشورش بازگشت.
همین چند هفته پیش رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه وقتی هواپیمای این کشور توسط سوریه سرنگون شد ، در یک سفر رسمی در برزیل بود و پس از این حادثه سفر خود را نیمه تمام گذاشت و به آنکارا بازگشت.
اینها در حالی است که در تمام مثال های مورد اشاره حوادثی رخ داده و تمام شده بودند در حالی که وقتی زلزله ای شدید و پر تلفات به وقوع می پیوندد ، تازه مشکلات و مصائب شروع می شود و باید نیاز دهها هزار انسان بی خانمان به دریافت مداوم و روزانه مواد غذایی ، سوختی ، درمانی و بهداشتی ، آب ، پتو ، چادر و... تأمین شود.
در چنین شرایطی آقای احمدی نژاد شال و کلاه کرده است و به سفری غیر ضرور خارجی رفته است که حتی اگر در صورتی که زلزله هم نمی آمد ، کارشناسان و صاحب نظران بسیاری معتقد بودند که رییس جمهوری نباید به چنین سفری برود چرا که تنها ۳ هفته دیگر کشورمان میزبان برگزاری اجلاس سران جنبش عدم تعهد در تهران است و آقای احمدی نژاد از ملک عبدالله پادشاه عربستان برای شرکت در این نشست دعوت کرده است در حالی که خبرهای رسیده از منابع دیپلماتیک حاکی است که پادشاه عربستان به تهران نخواهد آمد و حتی خبرهای غیر رسمی حاکی است که دولت ریاض در حال رایزنی با سران دیگر کشورها برای مجاب کردن آنها برای عدم شرکت در نشست تهران است!
باید از آقای احمدی نژاد پرسید: وقتی برای دعوت از پادشاه عربستان نماینده ای به این کشور نمی فرستد و سفیر کشورمان در ریاض دعوت نامه ملک عبدالله را به دولت عربستان تقدیم کرده ، و این مساله خود گویای سطح روابط دو کشور است ، آقای احمدی نژاد با چه توجیهی برای شرکت در نشست عربستان ،رأساً و آن هم با هیاتی عالیرتبه به مکه می رود؟!
وانگهی اگر آقای احمدی نژاد حرف یا طرحی برای ارایه درباره بحران سوریه داشت چرا دو سه روز پیش که نشست مشورتی تهران درباره بحران سوریه برگزار شد و میهمانان نشست به حضور او برده شدند تا برایشان سخنرانی کند حتی یک کلمه درباره سوریه حرف نزد؟!
چرا وقتی سعودی ها نه در اجلاس مشورتی تهران درباره سوریه شرکت کردند و نه معلوم نیست که ملک عبدالله دعوت ایران را خواهد پذیرفت یا نه ، آقای احمدی نژاد با شرکت در نشست مکه به این اجلاس عربستانی ها وزن و وجاهت بیشتری بدهد ؟!
همچنین نکته مهمی که نباید بدان بی توجه بود این است که این اجلاس صرفا یک نشست چند جانبه درباره بحران سوریه است ، نه سفری دوجانبه که طی آن ، وزرای مختلف دو طرف ، در زمینه های مختلف اسناد همکاری مبادله کنند. لذا هیچ ضرورتی نداشته که احمدی نژاد این همه وزیر و معاونش را با خود ببرد و اعتباری بیشتر به سعودی ها بدهد!