علیرضا داوود نژاد در خصوص ارزیابی خود از عملکرد دولت و سازمان سینمایی در سال ۹۱ گفت: با دولتی شدن سینما مخالفم.

تسنیم : در ادامه سلسه گفتگوهای تسنیم با سینماگران در آستانه ورود به سال جدید سینمای ایران، «علیرضا داوود نژاد» یکی از کارگردان‌هایی است که در کارنامه خود فیلم‌های زیادی را از جمله مرهم (۱۳۸۹)، تیغ‌زن (۱۳۸۷)، هوو (۱۳۸۴)، هشت‌پا (۱۳۸۳)، ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)، دختری در قفس (۱۳۸۱) کارگردانی کرده است. برخی معتقدند این کارگردان سینمایی علاقه زیادی به استقاده از خانواده خود در ساخت فیلم‌هایش دارد. فیلم سینمایی «کلاس هنرپیشگی» نمونه بارز این علاقه در وی است که باعث شد زمان گرفتن جایزه خود در اختتامیه فیلم فجر، تمام خانواده‌اش به روی سن بروند. داوود‌نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم نظرات خود در پاسخ به مسائل زیر را، این‌چنین بیان کرد:
مهمترین اتفاق سینما در سال ۹۱
حذف نظارت و دخالت صنفی در امور سینمایی
بدترین اتفاق سینما در سال ۹۱
یکی از بدترین اتفاقات این بود که دولت کار تولید و پخش فیلم را بر عهده گرفته است.
بهترین اتفاق سینما در سال ۹۱
زمانی که بدترین اتفاق وجود دارد دلیلی ندارد که به دنبال بهترین اتفاق باشیم. اتفاقی که برای خودم خوب بود و افتاده است به پایان رساندن فیلم سینمایی خودم «کلاس هنرپیشگی» بود.
مهمترین فیلمی که امسال اکران شد
وقت نداشتم و اکران‌ها را پیگیری نکردم.
بهترین فیلمی که دیدید
«پذیرایی ساده» را دوست داشتم.
ارزیابی شما از عملکرد دولت و سازمان سینمایی در سال جاری
با دولتي شدن سینما مخالفم به همین دلیل به جزئیاتش توجهی ندارم
مهمترین کاری که دولت برای سینمای سال بعد باید انجام دهد
اینکه از فاصله سینما و زندگی کنار بکشد و اجازه دهد، زندگی ایرانی وارد سینمای ایران شود تا سینمای ایران هم وارد زندگی ایرانی شود. مبارزه با سرقت و قاچاق ویدئو که هیچ کاری در این زمینه انجام نشده است و کماکان به دلیل افزایش سرقت و کپی فیلم‌های ایرانی، قیمت فیلم‌های ویدئویی کاهش پیدا می‌کند.
ارزیابی جشنواره فجر سی‌ویکم
برگزاریش خیلی خوب بود اما دولتی بودن فیلم‌ها اتفاقی نیست که طرفدارش باشم.
نسخه نجات بخش اقتصاد سینمای ایران در سال ۹۲
یک تحول بنیادی در مبانی نظری و مدیریت اجرایی سینما