گزارش‌های منتشر شد که ترکیه قصد دارد ارتش جدید سوریه را آموزش دهد و به پایگاه‌های هوایی کلیدی در استان حمص – از جمله پالمیرا و T۴، که در نزدیکی مناطق تحت کنترل اسرائیل هستند – دسترسی پیدا کند.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، The Cradle با انتشار نوشت: ترکیه و اسرائیل، دو بازیگر هم‌پیمان ایالات متحده، تحت رهبری رهبران پوپولیستی قرار دارند که سیاست خارجی را به یک نمایش داخلی تبدیل کرده‌اند. دو متحد واشنگتن که در ظاهر دشمن یکدیگر قلمداد می‌شوند، به‌طور خاموش در حال پیشبرد یک پروژه مشترک در سوریه هستند.

حال سوال این است، آیا رهبران  ترکیه و اسرائیل، یعنی رجب طیب اردوغان و بنیامین نتانیاهو، واقعاً می‌توانند در سوریه رویاروی هم قرار بگیرند؟ یا اینکه آن‌ها فقط در حال ایفای نقش‌هایی در یک تئاتر هستند که فیلمنامه آن جای دیگری نوشته شده است؟

«ترکیه ماموریتی در خاورمیانه دارد. این وظیفه چیست؟ ما یکی از فعالان و مشارکت کنندگان در پروژه خاورمیانه بزرگ و شمال آفریقا هستیم و ما این وظیفه را انجام می‌دهیم». این عبارتی بود از اردوغان در اواسط دهه ۲۰۰۰ بر زبان آورد و پس از آن بارها بر نقش ترکیه به‌عنوان مشارکت کننده در پروژه خاورمیانه بزرگ تأکید کرد؛ طرحی که از آن تحت عنوان ابتکار استراتژیک ایالات متحده برای بازسازی منطقه تحت سرپرستی ایالات متحده و اسرائیل یاد می‌شود.

به ادعای این وبگاه، پس از پیروزی حزب عدالت و توسعه (AKP) در سال ۲۰۰۲، اردوغان در کاخ ریاست جمهوری‌اش ایستاد و هم‌راستایی استراتژیک با ایالات متحده را «نه تنها در عراق بلکه در بسیاری از مسائل دیگر» اعلام کرد. تا سال ۲۰۰۵، رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده، جورج بوش، علناً از «حمایت قوی» او از این پروژه تشکر کرد و اردوغان گفت: «ارتباطات ما با کشورهای مرتبط، از جمله سوریه، ادامه دارد».