دانشمندان در هنر صخره‌ای ۹ هزار ساله که به‌تازگی در داخل غاری در صحرا یافت شده، متوجه نقاشی‌ یک جفت شناگر شدند. محققان معتقدند، این مکان که هم‌اکنون یک بیابان است در هزاران سال قبل مکانی سرسبز و پر از آب بوده است.

هزاران سال پیش، صحرا آن منظره خشک و شنی که امروز آن را می‌شناسیم نبود، درواقع یک واحه سرسبز و پرآب بود. فلات گیلف کبیر واقع در آفریقا غنی از ماسه‌سنگ، که از جنوب غربی مصر تا جنوب شرقی لیبی امتداد دارد، جایی است که هنر صخره‌ای ۹ هزارساله در آن قرار دارد.

شواهد و یافته‌های تاریخی و پیش از تاریخ در این منطقه نشان می‌دهد که این پهنه‌ی زمین همیشه یک بیابان بایر نبوده است و هزاران سال قبل برای ساکنان این منطقه آب قابل دسترسی بوده است.

در سال ۱۹۲۶ که در این منطقه دورافتاده «لازلو آلماسی» نقشه‌بردار اروپایی به دو غار کم‌عمق در کنار هم برخورد کرد، با صدها نقاشی سنگی از حیوانات و انسان‌ها مواجه شد.

در بین آثاری که کشف شده، یک مجموعه از نقاشی‌ها برای باستان‌شناسان و محققان بسیار متمایز بود چراکه در صخره‌ای تصویری از یک جفت انسان که دست‌ها و پاهای خود را به‌گونه‌ای باز می‌کردند که انگار در حال شنا هستند، وجود داشت. بسیاری از محققان معتقدند، این نقاشی‌ها نمایی اجمالی از زندگی روزمره قبل از تبدیل شدن به منطقه به یک بیابان را ارائه می‌دهد. هرچند که برخی نیز تصور می‌کنند که این تصاویر بیشتر استعاری هستند.

با این وجود دانشمندان معتقد هستند با اینکه این هنر صخره‌ای یک نشانه مهم از تاریخ زیست این منطقه است اما برای اثبات این نقاشی که حالا سندی مهم محسوب می‌شود، نیاز به مطالعات زمین‌شناختی بیشتری وجود دارد.