پروژه XB-۷۰ Valkyrie آمریکای شمالی یک بمب‌افکن مافوق صوت جاه‌طلبانه بود که برای جایگزینی B-۵۲ طراحی شده بود و می‌توانست با سرعت ۳ ماخ و در ارتفاع ۷۰۰۰۰ پا پرواز کند. با شش موتور قدرتمند و طراحی بال مثلثی، قرار بود از رهگیرهای شوروی و پدافند ضد هوایی جلوگیری کند.

به گزارش مردم سالاری آنلاین ؛ XB-۷۰ Valkyrie آمریکای شمالی یک بمب‌افکن مافوق صوت جاه طلبانه بود که برای جایگزینی B-۵۲ طراحی شده بود و می‌توانست با سرعت ۳ ماخ و ۷۰۰۰۰ پا پرواز کند. با شش موتور قدرتمند و طراحی بال مثلثی، قرار بود از رهگیرهای شوروی و پدافند ضد هوایی جلوگیری کند.

با این حال، با افزایش کاربرد موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای (ICBM)، نقش Valkyrie کمرنگ شد. تنها دو نمونه اولیه از این بمب‌افکن ساخته شد و یکی از آن‌ها در یک تصادف گم شد. این برنامه در نهایت لغو شد و همواره به عنوان یادآور پیچیدگی‌های نوآوری نظامی شناخته می‌شود.

XB-۷۰ Valkyrie آمریکای شمالی یک پرنده منحصر به فرد با ویژگی‌های متمایز بود؛ با شش موتور و طراحی بال مثلثی، والکری که به عنوان آینده صنعت نظامی شناخته می‌شد.

USAF تولید این بمب‌افکن را ادامه نداد و B-۵۲ را به عنوان جایگزین آن معرفی کرد و آن هم به این دلیل که این بمب‌افکن در برابر جنگنده‌های رهگیر شوروی و پدافندهای ضد هوایی آسیب پذیر بود. بنابراین، برای کاهش این خطرات، ایالات متحده تصمیم گرفت تا بدنه‌ای بسازد که بتواند بالاتر از حدی که دشمن می‌تواند به آن برسد و سریعتر از آنچه دشمن می‌تواند شلیک کند، پرواز کند.

براساس گزارش Sandboxx، این رویکرد، اگرچه از نظر تئوری ساده است، اما چالش‌های مهندسی باورنکردنی ایجاد می‌کند که منجر به برخی از عجیب‌وغریب‌ترین، پویاترین و تواناترین جنگنده‌هایی می‌شود که تا به حال در آسمان به پرواز درآمده‌اند.

از طراحی XB-۷۰ چه می‌دانیم؟

در ابتدا، طراحان XB-۷۰ از آنچه به عنوان brute force concept شناخته می‌شد، استفاده کردند، که بر آن اساس تا حد ممکن سوخت برای پروازهای دوربرد حمل می‌شد و در فرایند ساخت نیز از یک شکل آیرودینامیکی خاص برای بالا بردن عملکرد استفاده می‌شد.

همه چیز از طراحی گرفته تا نفوذ و بقا براساس صنعت هوایی شوروی تنظیم شده بود؛ نتیجه بمب‌افکن غول‌پیکری بود که بر مخازن سوخت خارجی تکیه داشت که پس از مصرف سوخت داخل آن می‌توان آن‌ها را با پرتاب از بدنه جدا کرد.

مخازن سوخت خارجی هم بسیار گران بودند و هم بسیار بزرگ؛ هر مخزن سوخت خارجی ۸۶۶۳۶ کیلوگرم وزن داشت. با این حال طرح مخزن سوخت خارجی به طور کامل رد شد.

بنابراین، طراحان به جای تکیه بر مخازن سوخت خارجی و پرواز زیر صوت، XB-70 را به یک ماشین مافوق صوت تبدیل کردند که قادر به انجام ماموریت در سرعت 3 ماخ و ارتفاع 70000 فوت بود.

برای دستیابی و حفظ این سرعت‌های بالا، XB-70  با یک بال مثلثی طراحی شد. با این حال XB-70 نه تنها در رقابت با بمب‌افکن‌های دیگر، بلکه در برابر موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای تازه ابداع شده و سامانه‌های موشک‌های بالستیک زیردریایی، بود.

در نتیجه برنامه تولید Valkyrie تنها پس از ساخت دو نمونه اولیه قطع شد. یکی از نمونه‌های اولیه در هنگام عکس‌برداری هوایی در اثر برخورد با F-104 Starfighter گم شد. دومین نمونه اولیه XB-70 در موزه ملی نیروی هوایی ایالات متحده در پایگاه نیروی هوایی رایت پترسون قرار دارد.