مراسم تحلیف ریاست جمهوری پزشکیان در فضایی متفاوت برگزار شد، از تشویق ایستاده رئیس جمهور جدید از سوی نمایندگان تا نگاه های سنگین پایداری‌ها و البته رئیس دولت سایه.
دریافت صفحه با کد QR
تحلیف مسعود پزشکیان زیر نگاهِ سنگین سایه‌نشین ها
10 مرداد 1403 ساعت 12:00
مراسم تحلیف ریاست جمهوری پزشکیان در فضایی متفاوت برگزار شد، از تشویق ایستاده رئیس جمهور جدید از سوی نمایندگان تا نگاه های سنگین پایداری‌ها و البته رئیس دولت سایه.
نهمین روز مرداد ماه 1403، یک روز متفاوت در تاریخ دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی بود، جلسه ای با یک دستور کار متفاوت؛ مراسم تحلیف مسعود پزشکیان، نهمین رئیس جمهوری ایران.
مراسمی که هرچند گفته شده بود ساعت 16 با حضور مقامات بلندپایه نظام و مقامات خارجی برگزار می شود، اما برای بسیاری مراسم از قبل شروع شده بود، مخصوصاً نیروهای امنیتی.
برهمین اساس هم از شب گذشته رسما محدودیت های ترافیکی اطراف پارلمان که محل برگزاری مراسم تحلیف بود اعلام شده بود.
محدودیت‌های ترافیکی برای مراسم تحلیف از مسیر شرق، از میدان سپاه شروع شده بود، آنچنان که فقط ماشین‌های تشریفات و مهمان‌ها می‌توانستند به سمت مجلس بروند و موتورسواران.
هر ۵۰ متر هم یک ماشین پلیس راهور بود به همراه نیروهای لباس مشکی پوش.
اما محدودیت‌های ترافیکی برای موتورسواران هم از یک کیلومتری مجلس شروع می‌شد و خبرنگارانی که قرار بود در این مراسم حضور پیدا کنند باید این مسیر مانده تا مجلس را پیاده طی می کردند. محدودیت‌ها فقط شامل وسایل نقلیه نبود و همه مغازه‌ها و کسبه ها حتی بازار کفش فروشی بهارستان هم امروز تعطیل بودند.
در اطراف ساختمان هرمی بهارستان، هم نیروهای پلیس امنیت و پلیس راه دیده می شدند هم ون‌هایی با شماره پلاک تشریفات، هلال احمر و آتش‌نشانی.
پروتکل های امنیتی بخاطر حضور مقامات بلندپایه داخلی و خارجی آنقدر سفت و سخت بود که حتی اجازه عکسبرداری از بنر ورودی مجلس هم داده نمی شد.
ورود خبرنگاران و دیگر اهالی رسانه از در شماره ۲ مجلس بود و انبوهی از خبرنگاران داخلی و خارجی در صف بودند تا کارت ورود به مراسم را دریافت کنند، همگی با کارت شناسایی امکان ورود داشتند اما برای خبرنگاران خارجی یک استثناء وجود داشت، ورود با پاسپورت.
پوشش هم یکی دیگر از تفاوت های خبرنگاران خارجی و داخلی بود، برخی با دشداشه آمده بودند و تعدادی با دامن و کفش پاشنه بلند.
مسیر ورود به لابی مجلس هم از تغییرات جا نمانده بود، تقریباً هر ۵ متر یک سرباز ارتش مستقر بود که با نزدیک شدن خبرنگاران احترام نظامی می‌گذاشتند. اما حال و هوای لابی مانند همیشه بود خبرنگارانی که مشغول گپ و گفت با هم بودند و یا در حال مصاحبه با نمایندگان. نمایندگان هم طبق روال از در ورود خبرنگاران وارد لابی می‌شدند اما این دفعه برای ورود به صحن شتاب داشتند و کمتر با خبرنگاران گفتگو می‌کردند.
اما گفتگوی طولانی مدت و داغ فتح‌الله توسلی با معاون پارلمانی بانک کشاورزی از چشم خبرنگاران دور نماند، گویا توسلی از پیگیری نشدن درخواستی گله‌مند بود.
دقایقی قبل از شروع رسمی مراسم تحلیف، اجازه ورود به خبرنگاران داده شد، نمایندگان در صحن حضور داشتند، تعدادی از مهمان‌ها آمده بودند و برخی کماکان در حال ورود.
خبرنگار اعزامی پاکستان از محل نشستن نماینده کشورش در صحن می‌پرسید و خبرنگاران یا اظهار بی‌اطلاعی می‌کردند و یا می‌گفتند حتماً نزدیک نماینده طالبان نشسته است.
مهمان‌های خارجی از درمیانی و در سمت چپ وارد می‌شدند، دری که اتفاقاً روسای سه قوه و سرلشکر باقری و سرلشکر صفوی هم از همان در وارد صحن شدند. قسمت میانی و هر دو سمت انتهایی مجلس صندلی‌هایی برای مهمانان در نظر گرفته شده بود که نمایندگان طالبان و نمایندگان کشورهای عربی و آفریقایی اکثراً در آنجا نشستند.
وجود پرچم کشورهای مختلف در سمت راست مجلس هم از نگاه عکاسان دور نماند، همانطور که پوشش نصفه و نیمه یکی از مقامات خارجی حاضر در مراسم تحلیف هم از شات دوربین عکاسان جا نماند و خبرنگاران نیز از هم می‌پرسیدند او نماینده کدام کشور است.
پوشش این مهمان خارجی واکنش جوکار را هم به همراه داشت، چنانچه با حرکت دستی او را به نماینده دیگری نشان داد.
چشم می چرخانم و نگاهم بر روی دو نماینده چپ و راست مجلس قفل می شود.
فرید موسوی با نمایندگان دور اولی و نوباوه درحال گپ و گفت است، در همان لحظه نگاهم به محمد شریعتمداری، معاون روحانی می افتد که وارد صحن می‌شود و با برخی نمایندگان خوش و بش می‌کند و سپس در سومین ردیف صندلی مخصوص مهمان‌ها می‌نشیند.
مانیتور داخل صحن، سالن آفتاب را نشان می‌دهد، قالیباف همچنان درحال خوش آمدگویی به مهمانان داخلی و خارجی است و در یک لحظه تصویر بر روی استقبال رئیس مجلس از سجادپور زوم می شود.
امیر سرلشکر موسوی می آید، وحید حقانیان و عباس عراقچی هم وارد صحن می‌شوند و همدیگر را به آغوش می‌کشند. گویا مراسم تحلیف فرصتی شده تا مهمانان دیدارها را تازه کنند، گروهی از مهمان‌های خارجی عمدتاً با لباس عربی که به نظر می‌رسد نمایندگان عمان یا قطر هستند از درمیانی وارد می‌شوند و برخلاف مرسوم جلیل رحیمی جهان‌آبادی، نماینده‌ای که با نظر شورای نگهبان نتوانست وارد انتخابات مجلس شود، هم به همراه آنها وارد صحن شد و نیک‌بین به استقبالش رفت. رحیمی جهان آبادی تنها نماینده ردصلاحیت شده‌ای نیست که در مراسم تحلیف حضور دارد، معین الدین سعیدی هم آمده است.
نگاهم را از مهمانان خارجی برمی دارم و چشم می چرخانم تا ببینیم در قسمت نمایندگان مجلس چه خبر است، هنوز مراسم شروع نشده بود و بازار گعده‌های نمایندگان همچنان گرم بود. گپ و گفت ذوالنور و تاجگردون از همه قابل تأمل تر است، آن سو هم نقدعلی با حاجی دلیگانی گفتگو می‌کند.
سیامک ره‌پیک و هادی طحان نظیف هم وارد می شوند، حاجی بابایی استقبال گرمی از ره‌پیک می کند و حتی کار به دیده بوسی هم می رسد. اعضای شورای نگهبان یکی بعد از دیگری می آید اما هنوز خبری از دبیر شورای نگهبان در صحن نیست. جبلی هم وارد شد، نمایندگان ادیان هم در ردیف پشت شریعتمداری می نشینند.
مهمان‌ها یکی پس از دیگری وارد می‌شوند، سردار سلامی و غلامحسین اسماعیلی هم آمدند. رادان هم از در مقامات داخلی آمد اما موحدی کرمانی از در مهمان‌های خارجی وارد می‌شود، با سرلشکر صفوی احوالپرسی می‌کند و ردیف اول جایگاه مهمان‌ها می‌نشیند، سردار قاآنی هم به سمت رئیس مجلس خبرگان می‌رود و گپ و گفتی می‌کنند. احمد وحیدی هم آمده، جوکار به استقبال او می‌رود، نامه‌ای در دست دارد و به وحیدی می‌دهد و بلافاصله به جایگاه خود برمی‌گردد. سردار قاآنی و سرتیپ محمد کاظمی عکس یادگاری می‌گیرند.
احمد خاتمی، محمد جواد ظریف، محسن حاجی‌میرزایی و علیرضا زاکانی همزمان باهم می‌رسند. عراقچی ظریف را همراهی می‌کند، ظریف که تازه کار ریاست شورای راهبری را به پایان رسانده، احوالپرسی با حقانیان و نمایندگان اقلیت‌ها می‌کند و ردیف سوم می‌نشیند. سردار شیرازی بی سر و صدا وارد می‌شود و در جایگاه مخصوص می‌نشیند.
قالیباف در سالن آفتاب فقط میزبان مقامات نیست، بلکه از خانواده خودش هم استقبال می‌کند، همسر و دخترش، وارد صحن می‌شوند ، میان آنها با سایر مهمان‌های حاضر در صحن دیالوگی رد و بدل نمی‌شود برخلاف زینب سلیمانی دختر سردار شهید سلیمانی.
خانواده رئیس مجلس با هدایت مسئول تشریفات بر روی صندلی نمایندگان می‌نشینند نه مهمان‌ها.
زینب سلیمانی هم وارد صحن می شود، با رادان سلام علیکی می کند و به سمت چمران می رود، بعد از گفتگوی چند دقیقه‌ای با چمران به سمت خانواده قالیباف رفته و با دختر قالیباف روبوسی می کند.
علی لاریجانی، ناطق نوری، حسن روحانی و سیدحسن خمینی از مهمان‌های ویژه مراسم تحلیف بودند، که به گرمی مورد استقبال حاضران قرار گرفتند و در ردیف اول نشستند، همانجا که مخصوص روسای سابق قوا و مقامات عالی رتبه است. سید حسن کنار مخبر نشست. دختر رئیس جمهور هم وارد شد، پوشه‌ای در دست داشت، و اوهم کنار خانواده قالیباف و دختر سردار سلیمانی مستقر می شود.
مدرسی یزدی و زلفی گل هم از مهمان‌های مراسم تحلیف پزشکیان هستند، چمران هم از جمله چهره‌های حاضر است، آرام و بدون جلب توجه وارد می‌شود و در ردیف چهارم می‌نشیند، با وحیدی صحبت کوتاهی دارند اما ناگهان زهره الهیان به سرعت خود را به صندلی چمران می رساند، تکان دادن دست‌ها و جدیت چهره الهیان حکایت از بحثی داغ میان آنها دارد، شاید او هنوز بابت لیست شورای ائتلاف گله‌مند است و چه فرصتی بهتر از الان، شاید هم از استیضاح زاکانی می گوید، شاید هم .... فتاح هم گفتگویی با چمران دارد اما نه با آن جدیت الهیان.
شیخ نعیم قاسم از دیگر مهمانان مراسم از که ورودش همزمان با ورود زینب سلیمانی به پارلمان است، او بعد از ورود به صحن ردیف اول نشست، جوکار از اولین افرادی بود که با او گفتگو کرد. اسماعیل هنیه هم آمد، کنار نعیم قاسم نشست. هنوز هنیه بر روی صندلی جابه‌جا نشده بود که سردار قاآنی پیش او رفت و گفتگویی کردند. لاریجانی هم از جا برخاست و پیش نعیم قاسم و هنیه رفت، آنها هم به احترام لاریجانی تا قسمت تریبون آمدند و به گرمی احوالپرسی کردند.
مسعود بارزانی اما دیرتر از بقیه آمد. در نهایت احمد جنتی هم آمد، جوکار به استقبال او رفت و در همان ردیف اول نزدیک سایر مقامات نشست.
ساعت ۱۶:۱۵ دقیقه است، هنوز خبری از شروع مراسم تحلیف نیست، قالیباف در تالار آفتاب منتظر رئیس جمهور است. ساعت ۱۶:۲۰ بالاخره پزشکیان با کت و شلوار وارد تالار آفتاب می شود، قالیباف به استقبالش می رود و او را تا صحن همراهی می کند، محسنی اژه‌ای هم پشت سر آنها وارد می شود.
قالیباف بلافاصله به هیئت رئیسه رفت و روی صندلی ریاست نشست که شروع مراسم را اعلام کند. پزشکیان هم ردیف اول نشست، به همان رسم همیشگی، در جوار رئیس قوه قضاییه و یک صندلی آن طرف‌تر عارف. آقاتهرانی هم بالاخره خودی نشان داد، آن هم همزمان با ورود پزشکیان و قالیباف به صحن، شروع به راه رفتن کرد و خوش و بشی با تعدادی از نمایندگان کرد.
در صحن، مراسم تحلیف رسما آغاز شده، متفکر آزاد دستور جلسه را خواند و مارش نظامی نواخته شد. مراسم طبق روال در حال برگزاری بود، قالیباف شروع به خواندن نطق آغازین کرد، چشمم به ذوالنور می افتد که بی‌توجه به نطق رئیس مجلس، از جای خود بلند شده و شروع به گفتگو با نمایندگان کرد.
شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل در حین سخنرانی قالیباف توسط نمایندگان سر داده شد، اقدامی که همراهی مهمان داخلی و خارجی را به همراه نداشت.
مجلس یک مهمان دیگر هم داشت، شهاب مرادی، واعظی که روزهای انتخابات مجلس در شورای انتخاب شورای ائتلاف بود و حالا نزدیک به قالیباف.
با نمایندگان مختصر سلامی کرد و چهار ردیف مانده به آخر بر روی صندلی نمایندگان نشست.
محسنی اژه‌ای بعد از قالیباف پشت تریبون می رود و نطقش را محکم شروع می کن، به عبارات «مسئولیت سخت» و « خدا به شما قوت بدهد» که می رسد عبارات را با لحنی ملایم‌تر و دلسوزانه درباره پزشکیان به کار می برد، شاید او می‌داند پزشکیان با وجود رقبایی که خود را دولت سایه می‌خوانند کار سختی پیش‌رو دارد.
رقیبی که اتفاقا با کت وشلوار قهوه‌ای در مراسم تحلیف حاضر شده بود و میان او و مهمان‌ها دیالوگی رد و بدل نشد، هر چند کنار فرد خوش مشربی مانند باهنر نشسته بود.
پزشکیان را به جایگاه فرا می خوانند تا سوگند را ادا کند. او در کنار رئیس قوه قضاییه قسم ریاست جمهوری را می خورد و بعد نطقش را آغاز می کند. سخنرانی که در اقدام بی‌سابقه ۵ بار نمایندگان در طول آن کف زدند و احسنت گفتند. و البته چندباری هم شعار دادند. این اقدام را برخی پاسخ پارلمان ایران به کنگره آمریکا در تشویق نتانیاهو عنوان کردند.
رهبران مقاومت حاضر در مراسم نیز البته زمانی که پزشکیان از فلسطین سخن گفت اقدام به تشویق رئیس جمهوری ایران کردند.
محسنی اژه‌ای گهگاهی به متن پزشکیان نیم‌نگاهی می‌انداخت. صحبت از قرار نگرفتن زیرفشارها توسط پزشکیان با تشویق همه نمایندگان قرار گرفت، همه به غیر از پایداری‌ها. سخنرانی پزشکیان متفاوت تمام شد، نمایندگان ایستاده شروع به کف زدن کردند.
پایداری‌ها امروز متفاوت بودند، آنها که به فریاد زدن در مجلس معروفند نشسته بودند و گاهاً افرادی مانند ثابتی و نوباوه به تنهایی چند دقیقه‌ای قدم می‌زدند و بعد می‌نشستند. نوباوه تسبیح می‌انداخت و خبری از رسایی نبود.
مراسم تحلیف با پایان سخنرانی پزشکیان به پایان رسید و آیت الله جنتی که دیرتر از همه آمده بود، زودتر از همه به سمت در خروجی رفت.
عکس یادگاری با مقامات برای نمایندگان هم افتخار می‌شود چه با رئیس جمهور، چه با رئیس دفتر سیاسی حماس، مثل سلمان ذاکر که برای گرفتن عکس یادگاری با او تلاش داشت دیگر همکارانش را کنار بزند.
پزشکیان از صحن خارج نشده و نمایندگان هم یکی بعد از دیگری تلاش دارند خود را به او برسانند، صحنه ای عجیب رقم می خورد و فضای صحن برهم ریخته شده است، یک بی نظمی عجیب زیر چشم خبرنگاران و عکاسان داخلی و خارجی.
عکس گرفتن با قاب تصویر رئیس دولت سیزدهم هم برای نمایندگانی مانند مالک شریعتی، علیرضا سلیمی و نقدعلی خیلی با اهمیت بود، مالک شریعتی که در طول مراسم تحلیف تحرکی نداشت بعد از پایان جلسه به سمت زاکانی و سپس جمعیت می رود و تا با این قاب عکس، عکسی از خود ثبت کند.
با خارج شدن پزشکیان از صحن، نمایندگان هم یکی بعد از دیگری از صحن خارج می شوند تا ساختمان هرمی شکل بهارستان بعد از یک روز پرهیاهو به سکوت فرو رود، سکوتی که به زودی شکسته خواهد شد و با معرفی وزرای پیشنهادی پزشکیان به مجلس، فاز جدید را با بررسی کابینه کلید خواهد زد.
کد مطلب: 220491