اصلاح‌طلبان درصدد بودند در همان مناظره اول از طریق حمله پورمحمدی به جلیلی انتخابات را به سرعت دوقطبی کنند. اما جلیلی و سایر نامزدهای اصولگرا وارد این بازی نشدند. اما در مناظره چهارم سرانجام این اتفاق افتاد. اتفاقی که به ضرر قالیباف و جلیلی و به نفع پزشکیان بود.

ظاهرا جلیلی می‌خواست از این طریق جدی بودن خود را در رقابت نشان دهد، اما ‌مانند سال 92 به قطبی شدن انتخابات کمک کرد.

دنیای اقتصاد نوشت: تصویر نهایی و کلی در این مناظره ترساندن طبقه متوسط شهری از پیروزی احتمالی جلیلی بود و این اتفاق تا حدی رخ داد و اصلاح‌طلبان در ادامه از طریق کمپین‌ها و میتینگ‌ها این ترس را برجسته کرده و مشارکت را در انتخابات افزایش خواهند داد.

احتمال وقوع این سناریو یعنی مشارکت پایین اندک است، زیرا طبقه متوسط نگران شده است و پزشکیان هم از دست‌اندازهای کمپین در حال عبور است و آرای او در روزهای آینده سیر صعودی خواهد داشت.

در دو روز آینده نحوه حضور نامزدها در جامعه و میتینگ‌ها و تجمعات آنها می‌تواند بر مشارکت اثرگذار باشد، اما اگر اصولگرایان اجماع نکنند بعید است انتخابات در دور اول تمام شود.

در جامعه، اصلاح‌طلبان دست برتر را در کمپین دارند ضمن اینکه انگیزه آنها هم بیشتر از اصولگرایان است. اصولگرایان از نظر تشکیلاتی متکثرند و یکدست نیستند و بسیج انتخاباتی آنها شکل متفاوتی دارد. آنها عموما در شهرها و روستاها و نیز استان‌های محروم فعال‌اند. اما با توجه به وضع اقتصادی ما شاهد کاهش مشارکت این گروه‌ها در انتخابات خواهیم بود.

اینجا جایی است که قالیباف امتیاز بیشتری نسبت به جلیلی دارد. یعنی رای او در میان طبقه متوسط شهری بیشتر از جلیلی است و طبقه متوسط چندان از او نمی‌ترسد. عدم قطعیت در رفتن جلیلی یا قالیباف به دور دوم از اینجا ناشی می‌شود .اما هنوز باید منتظر بمانیم. چهارشنبه و پنج‌شنبه ممکن است برخی نامزدهای اصولگرا انصراف دهند و باید اثر آنها را بر رقابت‌ها بررسی کنیم. فعلا رفتن انتخابات به دور دوم قطعی است.