«غایب حاضر» توصیف این روزهای مردی است که حتی نامش به کابوس جریان رادیکال تبدیل شده ‌و تنها راه توجیه ناکامی‌های برآمده از مدیریت یکدست‌شده اجرائی خود را در تخریب چندباره چهره او می‌بینند.

نام و تصویر حسن روحانی بارها در مناظرات و میزگردهای انتخاباتی نامزدهای جریان اصولگرا به میان آمده تا با فرافکنی، ناکامی‌ها در مدیریت اجرائی کشور را گردن رئیس‌جمهور اسبق بیندازند.

روزنامه شرق نوشت:هرچند مدت‌هاست آمار و ارقام از حقیقت مدیریت خالص‌سازان و جریان رادیکال پرده برداشته، اما برنامه زنده تلویزیونی فرصتی چندباره برای تسویه‌حساب سیاسی با اوست که با زیر پا گذاشتن اخلاق و قانون، بی‌محابا به وی حمله می‌کنند و به خوبی می‌دانند که این حملات حتی یک رأی هم برای آنها ندارد؛ بااین‌حال، ظاهرا امید بسته‌اند به این خیال که موج خشمی از بی‌اخلاقی‌ها شکل خواهد گرفت که به قهر با صندوق‌های رأی منتهی می‌شود.

جریان رادیکال با همه توان در مسیری قدم برمی‌دارد که با یک انتخابات حداقلی نامزد جریان خود را به پاستور برساند؛ آن‌هم به قیمت کاهش مشارکت.

در دیگر سوی این میدان رزم، اگر حداقل فرصتی برای روحانی طبق قانون مهیا شود، کافی است داستان نامزدهای پوششی در این انتخابات تمام شود و به پایان خود سلام کنند. روحانی و صراحت لهجه و تسلطش بر همه زوایای اداره کشور، اجازه تکرار اتهامات بدون پایه و اساس برای گمراه‌کردن افکار عمومی را نخواهد داد و انگار واهمه از همین واقعیت، تاکنون مانع اجرای قانون شده است.

طبق قانون، با توجه به تکرار رفتار نامزدهای اصولگرا، باید فرصتی برای دفاع فراهم شود و حسن روحانی از همان تریبون به اتهام‌ها پاسخ دهد. البته وعده آن در مناظره دوم به زبان مجری مناظره‌ها جاری شده، اما هنوز خبری از دعوت روحانی نیست. این در حالی است که حسن روحانی، رئیس‌جمهور پیشین، برای دومین بار در دوران تبلیغات نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران، خواستار فرصت برای حضور در تلویزیون جهت پاسخ‌گویی به آنچه وی «اتهامات» علیه خود خوانده، شده است.

او در نامه دوم خود با بیان اینکه «برخی داوطلبان تأییدصلاحیت‌شده بی‌محابا اصول اخلاقی و حقوقی را زیر پا گذاشته‌اند» نوشته است: «انتظار می‌رود سازمان صداوسیما و آن کمیسیون به وعده و وظیفه قانونی خود برای تخصیص فرصت کافی در زمان مشابه عمل کنند».

یک روز پس از مناظره اول و در روز سه‌شنبه نیز دفتر حسن روحانی در نامه‌ای به رئیس سازمان صداوسیما، «خواستار تخصیص فرصت پاسخ به ادعاها و اتهامات برخی داوطلبان در جریان میزگردها و اولین مناظره انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم» شده بود.

نامه اول بی‌پاسخ ماند تا در مناظره دوم، نامزدها با ادامه رفتار خلاف قانون و اخلاق خود، به حملات‌شان شدت ببخشند و حتی نامزد پوششی جریان رادیکال، با نشان‌دادن تصاویر حسن روحانی و سایر افرادی که در مناظره حاضر نبودند، سعی در اثبات ادعاهای بی‌اساس خود داشت که بدون واکنش نماند و عباس آخوندی، وزیر مسکن و راه و شهرسازی دولت حسن روحانی، در صفحه اجتماعی ایکس نوشت: «درخواست رسمی‌ام را از سازمان صداوسیما برای توضیح درباره مطالب نادرستی که آقای علیرضا زاکانی به اینجانب در برنامه مناظره امشب نامزدهای انتخاباتی ریاست‌جمهوری نسبت داد، مطرح کردم».

در همین رابطه، دیروز رئیس صداوسیما مدعی شد ‌«اگر در برنامه‌های تبلیغاتی نامزدها اعم از مناظره یا برنامه‌های دیگر، نسبت‌های ناروا به افراد زده شود یا توهین شود یا هتک حرمت شود، دقیقا طبق قانون، آن فرد می‌تواند به کمیسیون بررسی تبلیغات شکایت کند، سپس کمیسیون تشخیص می‌دهد و بر اساس تشخیص کمیسیون تبلیغات، صداوسیما عمل خواهد کرد».

اما مسئله مهم این است که تجربه رفتار صداوسیما نشان داده رفتارهای مبتنی بر تخریب اگر توسط جریان همسو رخ دهد، توسط این کمیسیون وارد تشخیص داده نشده و فرصت برای دفاع مهیا نخواهد شد؛ مانند همه حملاتی که در انتخابات 1400 همین نامزدهای پوششی به روحانی داشتند و امکان دفاع برابر فراهم نشد یا حتی خیلی قبل‌تر، در انتخابات‌های 84 و 88 بارها شاهد بودیم نامزد جریان اصولگرا اتهامات گسترده‌ای به هاشمی‌رفسنجانی و خانواده‌اش وارد کرد، اما فرصت دفاعی فراهم نشد. از این‌رو، همراهی صداوسیما به‌شدت با تردید مواجه است. همین اتفاقات و نحوه مواجهه با آن نیز اعتماد به این رسانه را کاهش داده و فقط با اصلاح رویه پیشین می‌تواند به بازسازی اعتماد افکار عمومی بپردازد.