به گزارش مردم سالاری آنلاین، با توجه به میزان پایین حضور میانه روها و اصلاحطلبان در این انتخابات و کاهش مشارکت مردم که راز موفقیت اصلاحطلبان در ادوار مختلف بود، رقابت درونجریانی منجر به آن شده که اگر بحثی در محافل سیاسی حول این مجلس شکل بگیرد، در راستای آن باشد که کدام لیست بیشترین آرا را داشتهاند و بر همین اساس دور دوم انتخابات برای به دست آوردن اکثریت مجلس آینده و دست برتری جریانهای درون اصولگرایی حائز اهمیت است.
روزنامه هم میهن نوشته است:بر همین اساس در کنار آماری که از نتایج لیستهای مختلف اصولگرایی مطرح است، آنها که در دور دوم رقابت میکنند نیز حائز اهمیت است(مرحله دوم انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در ۲۲ حوزه با رقابت برای ۴۵ کرسی از ۲۹۰ کرسی مجلس شورای اسلامی برگزار خواهد شد.)
براساس نتایج اعلامشده در سراسر کشور ۹۳ نفر از لیست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب(شانا)و پایداری در دور اول انتخابات به مجلس راه یافتند که از این تعداد ۴۴ نفر گزینههای اختصاصی شانا بودند. شورای وحدت هم در بیانیهای اعلام کرد ۹۰ نفر از نامزدهای مورد حمایت این شورا در سراسر کشور به مجلس راه پیدا کردهاند که ۶۰ نفر از آنها نامزد اختصاصی این جریان بودند.
جبهه شریان (شبکه راهبردی یاران انقلاب اسلامی) نیز اعلام کرده است که در استانها موفق شده ۷۳ نفر از گزینههای خود را به مجلس بفرستد و «ائتلاف نیروهای مردمی انقلاب اسلامی» موسوم به (اُمنا) نیز با توجه به اینکه اعلام کرده بود غیر از تهران در هیچیک از حوزههای انتخابیه لیست ندارد، در دور اول انتخابات در تهران توانسته است که هفت نفر از لیستش را به مجلس بفرستد.
کاندیداهای میانهرو و اصلاحطلبانی که به نوعی مورد حمایت تعداد اندکی از احزاب میانهرو از جمله کارگزاران، ندای ایرانیان، اعتماد ملی و اعتدال و توسعه و البته در برخی حوزه های انتخابیه لیست «ائتلاف بزرگ فرهنگیان» یا با عنوان «مستقل» وارد رقابت شده بودند، در مجموع ۴۰ کرسی را به خود اختصاص دادند.
«جبهه صبح ایران» که چندی قبل از انتخابات 11 اسفند با رهبری رائفیپور و سعید محمد شکل گرفت نیز اعلام کرده ۳۵ نفر از کاندیداهایشان وارد مجلس شدهاند.
بر این اساس 18 درصد ورودیها اختصاصی شانا، 15/1 درصد اختصاصی مستقل و بیش از 11 درصد اصلاحطلب و میانهرو، 11 درصد اصولگرایان بدون لیست، 6/1 درصد اختصاصی اُمنا و شریان، 4/5 درصد اختصاصی صبح ایران، 0/8درصد اختصاصی شورای وحدت و در نهایت مشترک اصولگرایان بین سه لیست 3/26 درصد است.
تحلیل محتوای جدول
عملاً جریانهای حاضر در مجلس اصولگرا برای دستیابی به اکثریت مطلق باید منتظر نتایج انتخابات دور دوم باشند. مثلاً از 23 گزینه لیست صبح ایران که در دور دوم حضور دارند فقط 5 کاندیدایشان اختصاصی است و در این بین 4 گزینه با لیست شورای وحدت، دو گزینه با شورای 2 ائتلاف و 15 گزینه با لیست امنا و شریان مشترک است.
از 39 گزینه لیست شورای ائتلاف، 19 گزینه اختصاصی و بقیه با سایر لیستها مشترک است.
در این بین شریان از میان 16 کاندیدای حاضر در دور دوم 3 کاندیدای اختصاصی، شورای وحدت هم از 18 کاندیدا 5 کاندیدای اختصاصی و اُمنا هم با 15 کاندیدای حاضر فقط 5 کاندیدای اختصاصی دارد و در اغلب موارد گزینههای آن با لیست «صبح ایران» یکی است.
بر این اساس آنچه از این جدول به دست میآید این است که دست بالا بیشتر در اختیار شورای ائتلاف و البته در اشتراک با سایر لیستهای اصولگرا است.
در این فهرست چهرههای باسابقهای حضور دارند؛ عبدالرضا مصری با سابقه نایب رئیسی مجلس، محمدحسین فرهنگی با سابقه نایبرئیسی کمیسیونهای قضایی و برنامه و بودجه، علیرضا منادی با سابقه ریاست کمیسیون آموزش و تحقیقات، محمدرضا میرتاجالدینی با سابقه عضویت در هیئترئیسه مجلس هشتم و ابراهیم عزیزی با سابقه نایب رئیسی کمیسیون امنیت ملی از جمله چهرههایی هستند که نتوانستهاند در دور اول حضور خود در مجلس را قطعی کنند و حالا باید برای تعیین تکلیف وضعیت خود چشم انتظار آمدن دوباره مردم پای صندوقهای رای بنشینند.
به این لیست میتوان چهرههایی همچون رضا صدیقی، سیدمرتضی حسینی و احمد بیگدلی را نیز افزود. چهرههایی که پیش از این توانسته بودند نظر مردم را برای حضور در مجلس جلب کنند اما وضعیتشان برای حضور در مجلس دوازدهم هنوز مشخص نشده است.
مجلس دوازدهم و آینده موقعیت مجلس
با توجه به این چهرهها و این افراد احتمالاً آنچه در مجلس دوازدهم در قبال فراکسیونها اتفاق بیفتد همان سخنان سیدحسین نقویحسینی است که «پشم» یعنی پایداری، شریان، مصاف با توجه به ائتلاف شانا و پایداری شکل میگیرد و عملاً دست بالا را سه جریان تندرو زیرمجموعه پایداری اولیه (پایداری فعلی و شریان) و مصاف هم که به رهبری رائفیپور و با عنوان لیست «صبح ایران» در انتخابات حضور داشتند.
البته این لیست اطلاعات دیگری را هم به ما میدهد؛ اگرچه اطلاعی از واجدین شرایط رایدهی به تفکیک شهرستانها وجود ندارد اما نسبت آرای آنها که به دور دوم رفتهاند، نسبت به شرکتکنندگان در انتخابات در حوزه انتخابیه هم رقمی است که موجب نگرانی نسبت به آینده ایران میشود.
آماری که بیانگر آن است که دیگر مردم حساسیت لازم را به انتخابات ندارند و در کنار کاهش چشمگیر مشارکت چنان آرای پراکندهای را به صندوق ریختهاند که رقبای دور دوم در جایگاه حداقلی نمایندگی قرار دارند و مهمتر آن است که در این انتخابات براساس قانون تفاوت آرا حتی به میزان یک رای هم برنده را مشخص میکند و کاهش مشارکت و عدم حضور حتی به اندازه دوره اول که میتواند انتخابات را به دور دوم بکشد هم جایگاهی ندارد.
ما در مجلس دوازدهم با نمایندگان اقلیت مردم روبهرو خواهیم بود و همین ضربه ای بر شأن و موقعیت مجلس خواهد بود