در شرایطی که سخنگوی شورای نگهبان از «رقابت» ۵۱ نامزد برای هر صندلی مجلس نوشته، وضعیت گروه‌های غیر اصولگرای حاضر در انتخابات، حکایت از آن دارد که دست این طیف های سیاسی برای بستن حتی یک لیست ۳۰ نفره هم خالی است.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، رسیدگی به اعتراضات نامزدهای ردصلاحیت‌شده برای مجلس دوازدهم تقریبا تمام شده است؛ غیر از سه روزی که شورای نگهبان از ۲۰ بهمن برای داوطلبانی که صلاحیت آن‌ها در هیأت مرکزی نظارت تأیید شده است، ولی در این شورا تایید یا احراز نشده، تعیین کرده، پرونده سایر نامزدها بسته شده است.

دفاع شورای نگهبان از عملکردش در بررسی صلاحیت ها

با وجود آنکه انتقادات زیادی به هیات های اجرایی و مهمتر از آن عملکرد شورای نگهبان وارد شده، اما این شورا، کار خود را قابل دفاع می‌داند و براین اعتقاد است که بررسی صلاحیت‌ها با دقت انجام شده و تمام سلایق در بین تایید شده‌ها دیده می‌شود. البته که شورای نگهبان همیشه چنین نظری درباره عملکرد خود دارد و هیچگاه دیده نشده که انتقادی را به عملکرد خود وارد ببیند!

این ادعای شورای نگهبان درباره عملکرد خود درباره انتخابات را می‌توان در نوشته‌های سخنگوی این شورا مشاهده کرد.

هادی طحان‌نظیف در شبکه فیلترشده‌ی «ایکس» یا همان توییتر سابق، نوشته «با پایان مهلت یک‌ماهه رسیدگی به اعتراضات داوطلبان تاییدصلاحیت‌نشده انتخابات مجلس‬⁩، در مجموع صلاحیت حدود ۱۵ هزار نفر در شورای نگهبان‬⁩ مورد تأیید قرار گرفت که به معنای تأیید بیش از ۷۳ درصد داوطلبان و رقابت بیش از ۵۱ نامزد برای هر صندلی نمایندگی مجلس است.»

رقابت در درون جریان اصولگراست نه بین جریانات رقیب

به عبارت دیگر، سخنگوی شورا احتمالا خواسته با پررنگ کردن اعداد و ارقام، رقابتی بودن انتخابات را نشان دهد. اما با توجه به وضعیت گروه‌ها و احزاب سیاسیِ دارای نگاهی غیر از جریان اصولگرا، تنها رقابت درون گروهی میان اصولگرایان است که جریان دارد؛ گروه رائفی‌پور و قالیباف؛ قالیباف و رئیسی؛ پایداری و قالیباف؛ و ...!

اما در شرایطی که سخنگوی شورای نگهبان از «رقابت» ۵۱ نامزد برای هر صندلی مجلس نوشته، وضعیت گروه‌های غیر اصولگرای حاضر در انتخابات، نشانگر وضعیتی است که دستپخت همین شوراست.

دریغ از حتی یک لیست!

احزابی که راضی به شرکت در انتخابات با همین شرایط فعلی هم شده‌اند، آنچنان عرصه بر آنها تنگ آمده که توانایی ارائه یک لیست به تنهایی را ندارند. اعتدال و توسعه، حزب نزدیک به حسن روحانی، که پیش از این امیدوار به لیست‌دادن برای تهران بود، ناامیدانه به فعالیت‌هایش ادامه می‌دهد و حالا حرف از ائتلاف در حوزه‌هایی است که تعداد نامزدهای تایید شده‌شان به حد تعداد صندلی‌های آن حوزه در مجلس نمی‌رسد. یکی از این دست از حوزه‌ها، تهران است؛ آنطور که از خبرها پیداست در تهران، تعداد نامزدهای این جریانات به ۳۰ نفر نمی‌رسد و ازهمین رو برخی از این جریانات که علاقمند به حضور در انتخابات بودند، حالا در حال سبک و سنگین کردن ائتلاف هستند.

چنانکه اسماعیل گرامی‌مقدم سخنگوی حزب اعتمادملی، چندی پیش به خبرآنلاین گفته بود که «حزب اعتماد ملی، کارگزاران و ندای ایرانیان در تهران در حال بررسی اصلاعات نامزدهایی هستند که صلاحیت آنها تایید شده است». هرچند اگر چنین ائتلافی هم رخ دهد، بعید است در تهران این سه حزب روی هم بتوانند ۳۰ نامزد تایید صلاحیت شده پیدا کنند.

نامزدهای اصلاح طلب قلع و قمع شدند

از سوی دیگر برخی احزاب اصلاح‌طلب معتقدند که نامزدهای سرشناس و رای‌آور آنها تماما ردصلاحیت شده و به عبارت دیگر نامزدهای آنها، قلع و قمع شده‌اند. احزاب اصلاح‌طلب که به ارائه فهرست در تهران امید داشته‌اند، این روزها امیدی برای حتی تعیین یک فهرست دستجمعی در تهران ندارند.

از سوی دیگر به گفته چهره‌های رسانه‌ای اصلاح‌طلبان، افراد سرشناس و به قول آنها «رای‌آور» اصلاح‌طلبان غالبا ردصلاحیت شده‌اند و اگر کسی هم منسوب به احزاب اصلاح‌طلب است و تایید صلاحیت شده، از جمله چهره‌های ناشناخته‌ شده‌ی آنهاست.

کیفیت رقابت مهم است یا کمیت؟!

اما با این اوضاع سخنگوی شورای نگهبان از «رقابت» ۵۱ نفر برای هر صندلی مجلس می‌گوید؛ سخنانی که نشان می‌دهد بیش از آنکه برای شورایی‌ها، کیفیت رقابت اهمیت داشته باشد، کمیت آن است که مهم است و بیشتر به دنبال اعداد و ارقام و آمارهای پرطمطراق هستند تا بتوانند از این طریق، آمار و ارقام خود را افزایش دهند تا مدعی رقابتی‌بودن انتخابات شوند؛ حال آنکه انتخابات رقابتی در شرایطی که یک سر آن رقابت، به اندازه ۳۰ نفر هم نامزد تایید صلاحیت‌شده ندارد، ادعایی نچسب به اینگونه تایید صلاحیت نامزدهای انتخابات است.

به معنای‌ دیگر، مسابقه درون جریانیِ گروه رائفی‌پور، جریان حمید رسایی، شورای ائتلاف، پایداری‌چی‌ها، جریان قالیباف، جریان دولتی‌ها و ...با یکدیگر، هر چه که باشد، لااقل رقابت انتخاباتی نیست و اگر هم باشد، رقابت میان گروه‌های تحت حمایت قالیباف و رسایی و رائفی‌پور و ... است که فرق آنچنانی هم با یکدیگر ندارند.