ناظران بر این باورند که روس ها با تکیه بر اهرم های متفاوت در تلاش اند تا نفوذ خود را در سرزمین های تصرف شده افزایش داده و مانع از بازگشت این جغرافیا به اوکراین شوند.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، در حالی که غرب بر سر ارائه کمک های بیشتر به اوکراین درگیر تنش شده، روسیه بی سر و صدا کنترل بر مناطقی در جنوب شرقی اوکراین را که تصرف کرده تحکیم می کند. با تثبیت خط مقدم در سال 2023، روسیه تقریباً 18 درصد از خاک اوکراین را تحت کنترل خود داشت، از جمله حدود 25 هزار مایل مربع که از فوریه 2022 تصرف شده بود. تمام شاخه های دولت روسیه در یک برنامه پرهزینه و جاه طلبانه برای ادغام این مناطق تازه اشغال شده مشارکت دارند. کرملین امیدوار است حقایقی را بازتعریف کند؛ واقعیت هایی که رایزنی یا به چالش کشیدن آن توسط اوکراین در فرایند صلح در آینده دشوار خواهد بود.فارن افرز با انتشار یادداشتی به وضعیت مردمان ساکن در سرزمین های تحت تصرف روسیه اشاره کرده و در این باره نوشته است که مسکو تلاش دارد تا برای فردای مذاکره جهت صلح با اوکراین، هرگونه فرصت برای بازگردان این سرزمین ها را بسوزاند. اقتصادنیوز، این یادداشت را در دو قسمت ترجمه کرده است. قسمت نخست در ادامه آمده است.

نفوذ به سبک کرملین

روسیه سپتامبر 2022 به شکلی نمادین چهار استان اوکراین را ضمیمه کرد - دونتسک و لوهانسک در شرق کشور و زاپوریژیا و خرسون در جنوب - اگرچه ارتش روسیه کنترل کامل هیچ یک از این استان ها را در دست ندارد. از آن زمان، مقامات روسی با برگزاری انتخابات ساختگی و انتصاب مقامات طرفدار مسکو در هر سطح، حاکمیت مناطق تحت کنترل خود را تغییر دادند. ارتشی از تکنوکرات‌ها بر جذب کامل این سرزمین‌ها نظارت می‌کند، قوانین، مقررات، و سیستم‌های مالیاتی و بانکی خود را با روسیه هماهنگ کرده و از شر هرگونه پیوند نهادی با اوکراین خلاص شده است. یک دوره انتقال اسمی تا ژانویه 2026 ادامه دارد و تا آن زمان کرملین امیدوار است تا سیستم‌های حقوقی، قضایی و سیاسی روسیه به طور کامل در آنچه «مناطق جدید» می‌خواند، اجرایی شود.

جنگ روسیه در اوکراین فراتر از حملات موشکی و پهپادی، لژیون سربازان و لفاظی های جنگ طلبانه است. بوروکرات ها در در مناطقی که امروز تحت کنترل روس ها قرار دارد، در اجرای قوانین محلی همسو با کرملین نقشی برجسته دارند. علیرغم مخالفت ها، مقامات آموزش و پرورش، ارزش های فرهنگی، و سیستم‌های اقتصادی و حقوقی روسیه را تحمیل می‌کنند تا پیوند سرزمین های تصرف شده را به روسیه محکم تر کنند.هراندازه نفوذ روسیه در این سرزمین ها برجسته تر شود، بازگرداندن آنها توسط اوکراین دشوارتر خواهد بود.احتمالا بیش از نیمی از جمعیت مناطق تصرف شده پس از حمله روسیه در سال 2022 فرار کردند. اما آن دسته از افرادی که باقی ماندند، ناچارند در هر سطحی با روس ها همکاری کنند.

 بر اساس آمار ارائه شده توسط روسیه، تقریباً 90 درصد از ساکنان باقی مانده در چهار استان الحاق شده - حدود سه میلیون نفر - اکنون پاسپورت روسی دارند. آنها انتخاب کمی دارند: برای افتتاح حساب بانکی، اداره تجارت یا دریافت پرداخت های رفاهی به پاسپورت روسی نیاز دارید.ارزیابی نگرش و وفاداری کسانی که در سرزمین هایی تحت کنترل روس ها زندگی می کنند بسیار دشوار است. هیچ رسانه مستقل یا جامعه مدنی وجود ندارد و سرویس های امنیتی رسانه های اجتماعی را به دقت رصد می کنند. اما جامعه در مناطق تصرف شده به وضوح تقسیم شده است. اقلیتی از مردم همکاری می کنند یا علنا مواضع طرفدار روسیه را اتخاذ کرده‌اند که اغلب مطابق با احساسات قبل از جنگ آنهاست. اما تنش هایی نیز در این سرزمین ها وجود دارد.

میدان تازه رویارویی

 ارتش اوکراین پشت خط مقدم در هر چهار استان مقاومتش را حفظ کرده و هر چند هفته یک بار گزارش هایی مبنی بر انفجار گذاری خودروهای بمب گذاری شده را ارائه می دهد. با این وجود، مکانیسم‌های تصفیه روس‌ها - رویه‌هایی که سوابق، سابقه خدمت سربازی و دیدگاه‌های سیاسی هر فرد را بررسی می‌کند - مقاومت مردم را در هم شکسته است. روسیه از اینکه مخالفان احتمالی این سرزمین ها را ترک می‌کنند خوشحال است: هنوز یک مسیر خروجی برای کسانی که پول خرید بلیت اتوبوس‌های چارتر معمولی از سرزمین‌های اشغالی به اروپا از طریق روسیه دارند، را وجود دارد.

تعداد کمی از مردم محلی می توانند تبلیغات روسیه را درک کنند، بنابراین آنها به دنبال جایگزین می گردند. اکثر مردم برای جستجوی اخبار در کانال های تلگرام سرگردان هستند. این برنامه پیام رسان توسط همه افراد ساکن در سرزمین های اشغالی از جمله مقامات طرفدار روسیه و اعضای مقاومت اوکراین استفاده می شود. این یک میدان جنگ کلیدی در جنگ های تبلیغاتی است، اما همچنین مکانیزمی برای بقای افرادی است که تحت حاکمیت روسیه گرفتار شده اند. در کانال‌های محلی تلگرام، کاربران می‌توانند اخطار حملات موشکی قریب‌الوقوع را دریافت کنند، از زمان باز بودن بانک‌ها مطلع شوند، درباره نحوه اتصال بهتر به اینترنت صحبت کنند. روسیه اکنون تمام شبکه های مخابراتی و اینترنتی را در استان های الحاق شده را در اختیار دارد، بنابراین بسیاری از سایت های خبری اوکراین مسدود شده اند. مردم از شبکه‌های خصوصی مجازی برای دور زدن موانع روسیه و دسترسی به منابع اوکراینی استفاده می‌کنند، اما با گذشت زمان، برخی از مردم محلی می‌گویند که دیگر زحمتی نمی‌کشند. برخی شکایت دارند که اخبار اوکراین با واقعیت های زندگی سرزمین های تصرف شده همخوانی ندارد.

برخی از معلمان از تدریس برنامه درسی جدید روسیه خودداری کردند. اما بسیاری از آنها تحت همکاری می کنند. گزارش شده است که هزاران معلم اوکراینی دوره های بازآموزی اجباری را در کریمه و روسیه گذرانده اند. انگیزه های آنها متفاوت است. ممکن است در گروهی در ارتباط با تحولات جاری بی تفاون باشند. شاید دیگران همیشه تغییر به سمت آموزش به زبان اوکراینی را که در سال‌های اخیر رخ داده بود، دوست نداشتند و از بازگشت به مدرسه روسی زبان استقبال کردند. برخی از معلمان احتمالاً معتقد بودند که می توانند جنبه های بد آموزش روسی را تعدیل کرده و در داخل سیستم برای محافظت از دانش آموزان خود کار کنند. برخی دیگر تصرف سرزمین های اوکراین توسط روسیه را فرصتی برای به دست آوردن دستمزد بیشتر و ترفیع می دانند. بسیاری از مردم نیز به دلیل داشتن اقوام سالخورده یا به دلیل اینکه نمی توانستند با زندگی در تبعید مواجه شوند در این مناطق مانده اند.