مردم سالاری آنلاين - فوت سالانه ۳۰ هزار ایرانی بر اثر این بیماری

مهر نوشت: رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران، به تشریح جزئیات مرگ و میر ناشی از بیماری‌های غیرواگیر در کشور پرداخت.

به گزارش مردم سالاری آنلاین به نقل از خبر آنلاین، مهر نوشت: رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران، به تشریح جزئیات مرگ و میر ناشی از بیماری‌های غیرواگیر در کشور پرداخت.

حسین قناعتی، با بیان اینکه ۸۳ درصد از بار بیماری‌ها و مرگ و میر ناشی از آن، بر اثر بیماری‌های غیرواگیر مانند پرفشاری خون و دیابت است، گفت: ۳۲ درصد از افراد بالای ۱۸ سال فشارخون دارند و ۶۰ درصد از افراد از فشارخون خود بی خبرند. همچنین ۱۴ درصد از افراد مبتلا به دیابت هستند و ۵۰ درصد از آنان از بیماری خود خبر ندارند. به همین دلیل از این بیماری به عنوان قاتل خاموش یاد می‌شود.

وی با بیان اینکه سالانه ۳۰ هزار مرگ به علت دیابت در کشور اتفاق می‌افتد، به آمار مبتلایان به دیابت و فشار خون در تهران اشاره کرد و افزود: در تهران ۲۷ درصد از افراد به فشارخون بالا و ۱۶ درصد به دیابت مبتلا هستند.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اهمیت پویش ملی سلامت در پیشگیری و کاهش بیماری‌های غیرواگیر، گفت: سالانه ۳۰۰ هزار نفر به دلیل بیماری‌های قلبی و عروقی جان خود را از دست می‌دهند و با اجرای این پویش و غربالگری پرفشاری خون و دیابت می‌توان از نیم میلیون مرگ در اثر بیماری‌های غیرواگیر و ۳۰ هزار مرگ ناشی از دیابت پیشگیری کرد.

قناعتی، شناسایی و درمان افراد مبتلا به پرفشاری خون و دیابت را از اهداف این پویش اعلام کرد و افزود: همه افراد بالای ۱۸ سال با مراجعه به پایگاه‌های سلامت، خانه‌های بهداشت، مراکز جامع سلامت و ایستگاه‌های مجری طرح می‌توانند به صورت رایگان معاینه و قند و فشار خونشان اندازه گیری شود. در صورت ابتلاء به پرفشاری و دیابت نیز برای پیگیری درمان به مراکز درمانی مربوطه ارجاع می‌شوند.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه در این طرح انتظار داریم ۷۰ درصد از سه میلیون و ۲۰۰ هزار نفر جمعیت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران مشارکت کنند، گفت: ۱۵۲ پزشک و ۷۴۰ مراقب بهداشت و بهورز در این طرح مشارکت دارند.

قناعتی، پویایی حوزه سلامت را در کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها مؤثر دانست و افزود: تنها ۳۰ درصد تأمین سلامت جامعه بر عهده نظام سلامت است و ۷۰ درصد مابقی آن تحت تأثیر مؤلفه‌های اجتماعی است که در اختیار سازمان‌ها و نهادهای دیگر قرار دارد و در این زمینه همکاری بین بخشی می‌تواند در تأمین سلامت جامعه نقش مؤثری داشته باشد.