طراحی ساختمان یکی از اولین چیزهایی است که توجه شما را به خود جلب می‌کند. اگر یک ساختمان از نظر معماری شاخص و خاص باشد، اغلب به نقطه عطفی تبدیل می‌شود که هویت یک شهر را تعریف می‌کند و گردشگران از سراسر جهان از آن بازدید می‌کنند.
دریافت صفحه با کد QR
مروری بر سبک های معماری
11 آذر 1402 ساعت 22:06
طراحی ساختمان یکی از اولین چیزهایی است که توجه شما را به خود جلب می‌کند. اگر یک ساختمان از نظر معماری شاخص و خاص باشد، اغلب به نقطه عطفی تبدیل می‌شود که هویت یک شهر را تعریف می‌کند و گردشگران از سراسر جهان از آن بازدید می‌کنند.
ساختمان‌های به‌یادماندنی اغلب از سبک‌های معماری خاصی پیروی می‌کنند که بلافاصله قابل‌شناسایی هستند. بسیاری از این عناصر طراحی هنوز توسط معماران و طراحان استفاده می‌شوند و معماران از این اصول الهام‌بخش در طراحی‌های خود بهره می‌برند.
در این مقاله به بررسی 9 مورد از شناخته شده ترین سبک های معماری که در بسیاری از سازه های محبوب در سراسر جهان به کار گرفته شده اند می پردازیم.
در دهه ۱۹۵۰ که شهرها پس از جنگ جهانی دوم در حال بازسازی بودند، معماری بروتالیسم بیشتر برای ساختمان‌های سازمانی مانند شهرداری‌ها، کتابخانه‌ها، ساختمان‌های دانشگاهی و مسکن‌های اجتماعی استفاده می‌شد. این نوع معماری که بیشتر در بریتانیا و اروپای شرقی رایج است، شکلی از معماری مدرن است و مصالح ساختمانی، به‌ویژه بتن و فولاد، معمولاً به طور کامل در معرض نمایش قرار می‌گیرند.
معماری بروتالیسم قرار بود کاربردی باشد نه زیبا، اگرچه برخی افراد فکر می‌کنند که این ساختمان‌ها زیبایی خاص خود را دارند.
معماری مینیمالیسم شکلی از طراحی ساختمان است که پراکندگی و کاربرد را در اولویت قرار می‌دهد. معماران این مکتب بر این باورند که هر نوع تزیینی اضافی است. در عوض، آن‌ها تلاش می‌کنند خانه‌ها، موزه‌ها، آسمان‌خراش‌ها، و انواع دیگر ساختمان‌ها را بر اساس هندسه پایه، فضاهای پلان باز و ساده طراحی کنند.
این سبک معماری یک اصطلاح کلی است که چندین سبک مختلف را در برمی‌گیرد که در نیمه اول قرن بیستم برجسته شد. این سبک توسط بسیاری از معماران تا پس از جنگ جهانی دوم مورد طراحی قرار می‌گرفت.
سبک مدرنیستی سادگی فرم، ساختار تمیز، فقدان تزیینات و عملکرد را بر فرم ترجیح می‌دهد. این سبک همچنین از پیشرفت‌های فولاد، شیشه و بتن در طراحی خود بهره می‌برد. برخی از مشهورترین معماران قرن بیستم از جمله فرانک لوید رایت و لوکوربوزیه در این دوران شکوفا شدند.
ازاین‌رو برخی از نمادین‌ترین نمونه‌های معماری مدرن عبارت‌اند از خانه آبشار فرانک لوید رایت در ایالات متحده، ویلا ساوا لوکوربوزیه در فرانسه، و گالری ناسیونال لودویگ میس ون در روهه در برلین.
این نوع معماری به سبکی اطلاق می‌شود که در یونان و روم باستان به‌شدت مورداستفاده قرار می‌گرفت. این سبک معماری پایبند به استفاده از کانسپت سازه‌های ساختمانی به‌عنوان یک الگوی واحد بود. معماری کلاسیک اغلب با معبد، محوطه‌ای مستطیلی یا احاطه شده توسط ستون‌ها بیان می‌شود.
برخی از عناصر قابل‌شناسایی‌تر معماری کلاسیک؛ ستون‌های یونانی ِدوریک، آیونیک و کورینتی هستند. این رهنمودها توسط معماران رومی پیروی می‌شد به‌طوری‌که سبک کورینتین در بسیاری از ساختمان‌های رومی مورداستفاده قرار می‌گرفت.
برخی از محبوب‌ترین نمونه‌های معماری کلاسیک مجموعه آکروپولیس در آتن و کولوسئوم در رم هستند.
برخی از مشهورترین کلیساهای اروپا دارای سبک معماری گوتیک هستند. این نوع معماری که صدها سال مورد طراحی قرار می‌گرفت از کشور فرانسه آغاز شد و سپس در سراسر قاره اروپا مورد طراحی قرار گرفت. این سبک با سه ویژگی اصلی شناخته می‌شود: طاق نوک‌تیز، طاق‌های آج‌دار، و قوس جناغی.
یکی از معروف‌ترین نمونه‌های معماری گوتیک فرانسه، کلیسای نوتردام در پاریس، فرانسه است. نمونه‌های برجسته دیگر از سازه‌هایی که از معماری گوتیک استفاده کرده‌اند عبارت‌اند از: کلیسای جامع کانتربری در انگلستان، کلیسای جامع کلن در آلمان، کلیسای جامع میلان در ایتالیا، کلیسای سنت دنیس در پاریس و کلیسای جامع سالزبری در انگلستان.
این سبک معماری در ایتالیا سرچشمه گرفته است و گفته می‌شود که سبکی احساسی و دراماتیک است که برای جذب حواس طراحی شده است. معماری باروک معمولاً شامل فرم‌های منحنی مانند بیضی و همچنین فرم‌های مقعر و محدب است که حرکت را نشان می‌دهد. اعوجاج نیز یکی دیگر از جنبه‌های کلیدی در این سبک است که در آن چهره‌هایی را خواهید دید که شکسته، کشیده یا دست‌کاری شده‌اند تا برجسته شوند.
برخی از نمونه‌های ساختمان‌هایی با سبک باروک عبارت‌اند از: کاخ ورسای در فرانسه، کلیسای جامع سنت پل در لندن، میدان سنت پیتر در واتیکان و کاخ شونبرون در وین.
همان‌طور که از نام آن پیداست، معماری نئوکلاسیک احیای معماری کلاسیک است. این سبک بسیار یادآور اشکال یونانی و رومی است. این امر منجر به ایجاد ساختمان‌های قرن هجدهم شد که تا حدودی شبیه معابد یونانی و رومی بودند.
معماری نئوکلاسیک با خطوط تمیز و ظریف، ظاهر نامرتب، ستون‌های مستقل و ساختمان‌های عظیم تعریف می‌شود. برخی از نمونه‌های محبوب‌تر عبارت‌اند از ساختمان بانک انگلستان در لیورپول، کاخ سفید در ایالات متحده و اداره پست عمومی در دوبلین.
این سبک معماری به ساختمان‌هایی اطلاق می‌شود که در زمان سلطنت ملکه ویکتوریا انگلستان ساخته شده‌اند. برخلاف دیگر سبک‌ها، معماری ویکتوریایی به یک طرح خاص محدود نمی‌شود، بلکه به‌عنوان یک اصطلاح گسترده استفاده می‌شود که شاهد احیای عناصر گوتیک، رومانسک و تودور بوده است.
سبک ویکتوریایی در طول انقلاب صنعتی برای طراحی خانه‌های مسکونی به کار رفت. بسیاری از خانه‌ها در بریتانیا، ایالات متحده و استرالیا از این سبک استفاده می‌کنند. یکی از ویژگی‌هایی که اکثر خانه‌های ویکتوریایی به اشتراک می‌گذارند، ظاهری «عروسکی» با تزیینات استادانه، رنگ‌های زنده و طرح‌های نامتقارن است.
برخی از برجسته‌ترین ساختمان‌های ویکتوریایی عبارت‌اند از کاخ وست مینستر و رویال آلبرت هال در لندن، خانه آزبورن در جزیره وایت، قلعه بالمورال در اسکاتلند.
معماران پست مدرن در واکنش به‌سادگی بیش از حد و سختی ترویج شده توسط معماری مدرن، این جنبش طراحی را در دهه 1960 راه‌اندازی کردند. برخلاف خطوط تمیزی که سبک‌های مدرنیستی حفظ می‌کردند، طرح‌های پست مدرن تزیینات هنری و عناصر تزیینی را در نمای ساختمان به کار می‌بردند.
سبک پست مدرنیسم از باقی‌ماندن در یک چهارچوب خودداری می‌کرد، بنابراین طرح‌ها اغلب از ترکیبی از سبک‌های معماری الهام می‌گرفتند. برای برخی از ساختمان‌ها، این ترکیب اغلب منجر به یک طراحی ترکیبی و عجیب می‌شد.
خانه وانا ونتوری در پنسیلوانیا که توسط رابرت ونتوری طراحی شده است، یکی از اولین سازه‌های برجسته جنبش معماری پست مدرن است. دو سازه معروف طراحی شده توسط معمار معروف فرانک گری، موزه گوگنهایم در بیلبائو، اسپانیا و خانه رقص در پراگ نیز از نمونه‌های قابل‌توجه هستند.
در مقاله مطرح شده، توضیحاتی در رابطه با 9 سبک معماری داده شد. شما می توانید برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره سبک های معماری، معماران معروف جهان و همچنین مطالب روز معماری به سایت معماری آرک وب (www.archweb.ir) مراجعه کنید.
کد مطلب: 207421