اینکه یک جریان سیاسی، قانونی را که در مجلس به تصویب رسیده و از تأیید شورای نگهبان هم عبور کرده و ابلاغ شده برنمی‌تابند، ریشه در همان استبداد و مشی دیکتاتوری دارد که اتفاقاً پشت نقال‌هایی مانند دموکراسی، جمهوریخواهی و مردم، پنهان مانده است.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، در حالی که اصلاح‌طلبان ساختاری به رهبری حزب اتحاد ملت که سردمدار تحریم انتخابات هستند، با ضربه شدیدی که از بهزاد نبوی رئیس مستعفی، و بلکه برکنار شده سابق جبهه اصلاحات دریافت کردند، در شوک و سرگیجه عجیبی به سر می‌برند، اظهارات آذر منصوری رئیس سفارشی خاتمی در رأس جبهه اصلاحات، ماهیت ضد تحریمی این جریان ساختارشکن را بیش از پیش آشکار ساخت.

بهزاد نبوی چندی پیش در گفتگو با مجله «آگاهی نو» ضمن محکوم کردن هرگونه روش خشونت آمیز و اردوکشی خیابانی، راه هرگونه تغییر را صندوق رأی عنوان کرده بود.
آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات، اما اخیراً در یک نشست سیاسی پیرامون انتخابات امسال گفته است: تندرو‌ها می‌خواهند جمهوریت را به ناجمهوریت تبدیل کنند و در چنین شرایطی اصلاح‌طلبان به جای تلاش بی‌معنا برای حضور در ساختار قدرت سیاسی، باید برای پیگیری و نمایندگی خواسته‌ها و حقوق شهروندی گروه‌های مختلف اجتماعی تلاش کنند!
منصوری در ادامه اظهارات خود که کانال تلگرامی امتداد (ارگان حزب اتحاد ملت) آن را منتشر کرده، مدعی شده: «نتیجه این انتخابات با قانون جدید تبدیل کامل جمهوریت به ناجمهوریت است و اگر ما به عنوان احزاب سیاسی که فکر می‌کنیم وجه دموکراسی‌خواهی ما به سایر جریان‌های سیاسی غلبه دارد، نتوانیم با این ناجمهوریتی که اتفاقاً به وجهه دین رحمانی ما هم آسیب‌های جدی زده مقابله کنیم، تلاش برای حضور در ساختار قدرت سیاسی بی‌معنا خواهد بود.» او همچنین ادعا کرده: «مردم امیدی به شرکت در انتخابات ندارند، چراکه احساس می‌کنند رأی آن‌ها تأثیری بر بهتر شدن شرایط نمی‌کند!»
اینکه یک جریان سیاسی، قانونی را که در مجلس به تصویب رسیده و از تأیید شورای نگهبان هم عبور کرده و ابلاغ شده برنمی‌تابند، ریشه در همان استبداد و مشی دیکتاتوری دارد که اتفاقاً پشت نقاب هایی مانند دموکراسی، جمهوریخواهی و مردم، پنهان مانده است. اما سخنان رئیس جدید جبهه اصلاحات را باید فراتر از این تحلیل کرد. مقابله با قانون در قاموس این جریان تحریمی که با چاشنی «مردم امیدی به شرکت در انتخابات ندارند» چگونه قابل تحقق است وقتی که از صندوق رأی هم عبور کرده‌اند؟! جز اینکه آن‌ها به روش‌های خشونت‌آمیز و اردوکشی‌های خیابانی دلبسته‌اند؟ آیا این تهدید رخداد‌های دهه ۶۰ را تداعی نمی‌کند؟
گزاره «مردم امیدی به انتخابات ندارند» نیز یک القاست نه حقیقت و مردم باید متوجه این دسیسه که می‌خواهد آن‌ها را از مسیر اصولی حل مشکلات یعنی صندوق رأی دور کند، باشند. چه اینکه نان بانیان آشوب در تنور مشکلات پخته می‌شود و از همین روست که کمر بسته‌اند تا مشکلی از مردم حل نشود و کارآمدان با رأی مردم انتخاب نشوند.