شریف نظاممافی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، با تاکید بر اینکه کاهش هر نوع تنش سیاسی به نفع اقتصاد تمام خواهد شد، گفت: مشکلات اقتصادی در ایران راهحل اقتصادی ندارند و بیشتر نگاه آنها به سیاست است؛ به نظر میرسد هر گونه تلاش برای پایین نگه داشتن تنشهای بینالمللی میتواند منجر به شکوفایی اقتصاد آزاد در کشور شود.
وی توافق در برجام را موقتی دانست و افزود: تجربه نشان داده است که اگر برجام در فرمول سابق به توافق برسد؛ نمیتوان چندان امیدوار به پایبند بودن به آن باشیم و این امکان وجود دارد که با روی کار آمدن دولت افراطگرای ترامپ دوباره شاهد خروج یکطرفه آمریکا از این توافق باشیم و این سخن به معنای افزایش فشار و برهم زدن کلیه توافقات است از اینرو فرصت چندانی نداریم و باید از این دو سال باقیمانده بیشترین بهره را بگیریم.
این فعال اقتصادی با بیان اینکه هر نوع توافق جدید در منطقه و فرامنطقهای به رشد اقتصادی کمک میکند، ادامه داد: اگر ایران توافقات منطقهای داشته باشد و این توافقات پابرجا بماند در نهایت به FATF نیز خواهد رسید؛ به نظر میرسد که این مسائل پلهپله حل خواهند شد، به عنوان مثال اگر شخصی قصد تعمیر یک خودرو را داشته باشد در نهایت به تعمیر موتور نیز خواهد رسید.FATF موتور اقتصاد و تبادلات جهانی است و ما دیر یا زود به این موضوع خواهیم رسید.
وی سطح روابط تجاری ایران با اروپا را در شرایط فعلی پایین و محدود دانست و تصریح کرد: اروپائیان منتظر هستند تا ببیند که تعهدات و پایبندی به آنها از سوی دو طرف تا میزان خواهد بود تا بر اساس آن تصمیم بگیرند. تبادلات غلاتی ایران با اوکراین و اروپا در حدی نبوده است که در فرآیند تجارت غلات ایران تاثیر بگذارد؛ البته شرکتهای اروپایی در تجارت این محصولات با ایران نقش داشتند اما لزوما ماهیت شرکتها اروپایی نبوده چراکه تجارت غلات پیچیدهتر از آن است که از یک کشور به کشور دیگر باشد.
نظاممافی یادآور شد: در روزهای پایان تیر کنفرانس تجارت غلات را در ایران با حضور همه بازیگران اصلی این تجارت برگزار خواهیم کرد.
رییس اتاق مشترک ایران و سوئیس در ادامه با اشاره به نسبت میان اقتصاد و سیاست، گفت: اقتصاد و سیاست در همه جای دنیا با یکدیگر عجین هستند و به نظر میرسد که رفع تنشهای بینالمللی در بازه زمانی کوتاهمدت منجر به ورود سرمایهگذار خارجی به ایران نمیشود؛ چراکه تمایل سرمایهگذار برای ورود بازار پرتنش کاهش پیدا میکند. سرمایه موجود ترسویی است و به سمت ثبات محیطی میرود و سرمایه گذار رغبتی برای سرمایهگذاری در محیطی که آینده آن نامعلوم است ندارد و پا رجا ماندن در توافق برجام و در سایر توافقات منطقهای میتواند به این موضوع کمک کند.