معاون پیشگیری و درمان اعتیاد مرکز توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی با اشاره به تعطیلی این مراکز گفت: بودجه‌هایی که برای مراکز کاهش آسیب توسط دستگاه‌های مسئول پرداخت می‌شود، بسیار کاهش یافته است. در هیچ جای دنیا یک فرد معتاد بااجبار درمان نمی‌شود.اگرچه می‌توانیم جامعه را از حضور این افراد پاک کنیم، اما نمی‌توانیم آن‌ها را درمان کنیم.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، «فرهاد اقطار» معاون پیشگیری و درمان اعتیاد مرکز توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا درباره هشدار اعضای شورای شهر درباره حضور معتادان در سایر مناطق مانند محله کوثر گفت: در خصوص کاهش آسیب‌های اجتماعی، کار کردن در محله‌ای که می‌شناسیم راحت‌تر است تا زمانی که افراد آسیب دیده پراکنده شوند، اما برخی از سیاست‌ها این است که یک محله را پاکسازی کنند، طبیعتا این افراد از بین نمی‌روند بلکه از یک محله به محله دیگر می‌روند. طبیعتا محله جدید به یک پاتوق تبدیل می‌شود و دوباره این محله هم پاکسازی می‌شود و این افراد به محله دیگری می‌روند.

وی ادامه داد: ما در آینده جابجایی معتادان از یک منطقه به منطقه دیگر را خواهیم داشت، البته الان هم این موضوع وجود دارد. ما یک پاتوق را شناسایی می‌کنیم فردا می‌بینیم که این پاتوق از بین رفته و معتادان به یک منطقه دیگر رفته اند، به طور مثال قبلا تیم سیار در برخی از محلات جنوب شهر مستقر می‌شدند، اما الان باید به یک منطقه دیگر بروند، به این دلیل که سیاست این است بجای اینکه به این افراد در یک محل خدمات ارائه دهند آن را در محل‌های مختلف تقسیم می‌کنند و این کار باعث ناامنی می‌شود، چراکه وقتی یک معتاد به منطقه جدید می‌رود سرقت و سایر آسیب‌ها در محله زیاد می‌شود و این باعث ناامنی در محله می‌شود.

معاون پیشگیری و درمان اعتیاد مرکز توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی با بیان اینکه یکی از مشکلات ما کاهش مراکز کاهش آسیب است، تصریح کرد: متاسفانه این اتفاق فقط در تهران نیست و در برخی شهرهای بزرگ دیگر هم ما با کاهش مراکز کاهش آسیب مواجه هستیم. مراکز کاهش آسیب به علت‌های مختلفی تعطیل می‌شوند. مراکز کاهش آسیب به دنبال افرادی است که ته خط هستند و جایی ندارند، اما تمایل دارند که این خدمات را دریافت کنند و به طرف پاکی بروند این افراد با کسی که متجاهر هستند، تفاوت دارند.

اقطار خاطرنشان کرد: معتاد متجاهر به هیچ وجه تمایلی به پاکی ندارد، اما کسی که به مرکز کاهش آسیب مراجعه می‌کند می‌تواند بعد از مدتی در فرآیند درمان وارد شده و برای او درمان مناسب تجویز شود. این فرآیند در حال حذف شدن است و صرفا به این تبدیل شده که افراد را جمع آوری می‌کنیم و در یک مرکز ماده ۱۶ نگهداری کنیم. در حالی که خروجی پاکی ماده ۱۶ در بهترین حالت کمتر از ۱۰ درصد است که به بعد از آن نیز فکر نشده است.

معاون پیشگیری و درمان اعتیاد مرکز توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی با اشاره به تعطیلی این مراکز گفت: بودجه‌هایی که برای مراکز کاهش آسیب توسط دستگاه‌های مسئول پرداخت می‌شود، بسیار کاهش یافته است. در هیچ جای دنیا یک فرد معتاد صرف اجبار درمان نمی‌شود. می‌توانیم جامعه را از حضور این افراد پاک کنیم اما نمی‌توانیم آن‌ها را درمان کنیم حداقل آن چیزی که ما در این چند سال دیده‌ایم کسی در ماده ۱۶ درمان نشده است، چراکه درمان با اجبار است و برای بعد از درمان، کمتر بودجه در نظر می‌گیریم.

اقطار خاطرنشان کرد: براساس قانون اگر بعد از دو دوره حضور در ماده ۱۶ فرد پاک نشد و نمی‌خواهد پاک شود باید به اردوگاه کار اجباری بروند. قانون گذار این موضوع را بیان کرده است اما عملیاتی نشده است. سیاست گذار باید قبول کند که یکی از فرآیندهایی که وجود دارد فرآیند کاهش آسیب است. اقدامات کاهش آسیب باعث می‌شود که بیماری‌های مانند ایدز و هپاتیت کاهش پیدا کند.

وی در پاسخ به این سوال که جمع آوری مراکز کاهش آسیب و کاهش تعداد این مراکز آیا باعث افزایش بیماری‌های مقاربتی و بیماری‌های عفونی مانند ایدز و هپاتیت در بین معتادان متجاهر می‌شود، گفت: بله، قاعدتا می‌تواند این اتفاق بیفتد، چراکه یکی از خدمات مراکز کاهش آسیب کنترل و کاهش این بیماری‌ها می‌تواند باشد و با تعطیلی این مراکز باید در این خصوص هشدار داده شود.