یک خورشید گرفتگی ترسناک در پیش است، در هشتم آوریل سال آینده درست در روشنی روز به یکباره در بخش هایی از زمین تاریکی مطلق رخ خواهد داد!

به گزارش مردم سالاری آنلاین به نقل از برنا ،دوربین دوچشمی خود را در طول خورشید گرفتگی کامل در ۸ آوریل ۲۰۲۴ همراه داشته باشید، و ممکن است بتوانید دنباله‌داری را که در آسمان نزدیک خورشید معلق است، ببینید.

اما با محو شدن خورشید، تاریکی در طول روز فرو خواهد رفت و چیزی بیش از تاج خورشیدی در آسمان قابل مشاهده است. ستارگان و سیارات ظاهر می شوند و در میان گرگ و میش کاذبی که در طی یک خسوف کامل رخ می دهد، روشن می شوند. چند تا از درخشان ترین ستاره ها و سیارات مشاهده خواهند شد و یک بازدید کننده ویژه، دنباله دار ۱۲P/Pons-Brooks.

درست است. دوربین دوچشمی خود را در طول خورشید گرفتگی کامل در ۸ آوریل ۲۰۲۴ همراه داشته باشید، و ممکن است بتوانید دنباله‌داری را که در آسمان نزدیک خورشید معلق است، ببینید.

اخترشناس آماتور، عکاس نجومی و دوستدار دیرینه دنباله دار، دیو ویکسلمن از شهر نوادا، کالیفرنیا، اخیراً کشف کرده است که دنباله دار پونز بروکس در طول کل خورشید گرفتگی کامل در سال 2024 نزدیک خورشید گرفتار خواهد بود.

ویکسلمن به Astronomy می‌گوید که می‌دانست پونز بروکس در سال 2024 به عنوان یک دنباله‌دار با چشم غیر مسلح احتمالی مشهود می‌شود. بنابراین یک روز، او با استفاده از نرم افزار SkySafari، مکان دنباله دار را در تاریخ و زمان کسوف ترسیم کرد و مکان مشاهده را در مسیر کلیت در جنوب تگزاس تعیین کرد.

در آن زمان بود که او دید که دنباله‌دار پونز بروکس در نزدیکی مشتری و حدود 24.5 درجه از خورشید قرار خواهد گرفت. این بدان معناست که دنباله دار در اواسط ماه گرفتگی برای کسانی که با دوربین های دوچشمی یا تلسکوپ جستجو می کنند یا صحنه را با دوربین عکاسی می کنند، به طور بالقوه قابل مشاهده خواهد بود.

12P/Pons-Brooks یک دوره کمی بیش از 70 سال دارد. 8 آوریل، تاریخ کسوف سال 2024، تنها دو هفته قبل از رسیدن دنباله دار به حضیض، نزدیک ترین نقطه به خورشید در مدارش است. در 8 آوریل، دنباله دار پونز بروکس در حدود 1.61 واحد نجومی از زمین، یا نزدیک به 150 میلیون مایل (240 میلیون کیلومتر)، در سمت مخالف خورشید از سیاره ما قرار خواهد گرفت. (1 واحد نجومی میانگین فاصله زمین و خورشید است.) این نزدیک به زمانی است که به اوج درخشندگی می رسد، زیرا حتی پس از نزدیک شدن و دور زدن خورشید به زمین، خیلی به زمین نزدیک نمی شود.