جمهوری اسلامی نوشت: بسیاری از ما رسانه‌ای‌ها در همان ماه‌های اول شروع به کار دولت سیزدهم با صداقت و دلسوزی تأکید کردیم که اکثر وزرای این دولت برای پیشبرد امور کشور مناسب نیستند.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:

حضور عده‌ای از مردم در مراسم شب‌های قدر، روز قدس و مجالس مذهبی را معیار و ملاک دین‌داری عموم مردم ندانید. لایه‌های مختلف جامعه با تنوعی که دارند، با تمایلات متفاوتی زندگی می‌کنند. کسانی که با دیدن مراسم مذهبی درباره گرایش مردم نظر می‌دهند، فقط بخشی از جامعه را می‌بینند و از آنچه در زیر پوست جامعه می‌گذرد بی‌خبرند.

شاید تعبیر «زیر پوست جامعه» هم حالا دیگر درست نباشد، زیرا اکثر امور اکنون از پوسته خارج شده‌اند و در برابر چشمان عموم در حال انجام شدن هستند. این واقعیت را ما که با مردم سروکار داریم می‌بینیم ولی حکمرانان به دلیل اینکه در خانه‌ها و دفترهای کارشان با خواندن گزارش‌هائی که برایشان تهیه می‌شود می‌خواهند از آنچه در جامعه می‌گذرد باخبر شوند، از واقعیت‌ها بی‌خبر می‌مانند. علت اینست که گزارشگرها معمولاً «بله‌قربان‌گو» هستند و برای خوشامد حضرات حکمرانان چیزهائی در گزارش‌هایشان می‌نویسند که موجب تکدر خاطر خطیرشان نشود و بلکه خوششان بیاید. اینست که حضرات همیشه تصور می‌کنند اوضاع رو به ‌راه است، قطار پیشرفت با سرعت فوق‌العاده در حرکت است و مردم از همه چیز رضایت دارند. آنها اگر مثل امیرالمؤمنین، از گزارشگران مخفی، مورد اعتماد و صادق استفاده می‌کردند که حضرت از آنها با عنوان «عیونی» (چشمان من) یاد می‌کرد، دچار این توهم نمی‌شدند و واقعیت‌های جامعه را همانگونه که جریان دارند می‌دیدند.

بسیاری از ما رسانه‌ای‌ها در همان ماه‌های اول شروع به کار دولت سیزدهم با صداقت و دلسوزی تأکید کردیم که اکثر وزرای این دولت برای پیشبرد امور کشور مناسب نیستند. در آن زمان، به شکل‌های مختلف که نیازی به توضیح درباره آنها نیست، به ما فهماندند که نباید وارد این عرصه شویم زیرا آنها بهترین افراد را برای مدیریت برگزیده‌اند که در مدت کوتاهی کشور را متحول خواهند کرد. حالا که نزدیک دو سال از تشکیل این دولت می‌گذرد، عزل و نصب‌ها در سطح وزیران و مدیران ارشد کاملاً نشان داده است که حق با ما بود ولی چه سود که حضرات بسیار دیر به این واقعیت پی بردند. البته اگر بنایشان بر این باشد که به همین عزل و نصب‌ها اکتفا کنند، معلوم می‌شود هنوز هم فقط به بخشی از واقعیت‌ها پی برده‌اند. بخش اقتصادی کشور بطور کامل دچار فقر مدیریت است، بخش فرهنگی نیز همینطور و بخش سیاست، اعم از داخلی و خارجی، نیز.

مهم‌تر اینکه علاوه بر ناکارآمد بودن افراد، اصولاً نگاهی که حکمرانان به مسائل، اعم از اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی دارند، دچار ایرادهای اساسی است. وقتی تصور این باشد که مشکلات فرهنگی و اجتماعی را می‌توان با زور و جریمه حل کرد، وقتی گمان کنند تورم را با ۲۰ یا ۳۰ درصد افزایش حقوق و در همان زمان بالا بردن ۳۰ تا ۵۰ درصد قیمت کالاها و هزینه خدمات می‌توان مهار کرد و وقتی استقبال فوق‌العاده مردم از برقراری روابط با عربستان نتواند به حکمرانان بفهماند که این مردم با تمام وجود خواهان تنش ‌زدائی با غرب و برقرار کردن روابط متوازن بین‌الملل هستند، چگونه می‌توان انتظار داشت با عزل و نصب چند نفر از وزیران و مدیران ارشد مشکلات کشور حل شود؟ اگر می‌خواهید موفق به حل مشکلات کشور شوید، نگاهتان را عمیق و گسترده کنید تا بتوانید تمام واقعیت‌ها را ببینید.