به نیویورک تایمز دسترسی نادری برای پیوستن به سربازان تیپ ۷۹ در دورترین نقاط خط مقدم داده شده است تا بتوانند بفهمند که جنگ برای سربازانی که روس‌ها را در طرف دیگر سرزمین‌های جنگ‌زده‌شان می‌بینند چه حسی دارد.
نیروهای روسی آنقدر نزدیک بودند که بوگدان، یک سرباز اوکراینی عضو تیپ 79 حمله هوایی، می‌توانست آنها را در حال حفاری ببیند.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، حفاری کاری است که باید برای زنده ماندن در زمین‌های سوخته شرق اوکراین انجام داد، امّا بوگدان می‌خواهد روس‌ها بمیرند؛ پس یک آرپی‌جی را از روی زمین برمی‌دارد، لوله آن را روی کیسه‌های ماسه لبه سنگر خود می‌گذارد و شلیک می‌کند. حفاری متوقف می‌شود. لحظاتی بعد، سربازان روسی تعدادی گلوله از اسلحه‌های اتوماتیکشان شلیک می‌کنند؛ سپس همه چیز ساکت می‌شود.

بوگدان در حالی که به بخش عمیق‌تر پناهگاهش می‌رود با رضایت می‌گوید: «ما آنها را ساکت کردیم. حالا بیایید قهوه بخوریم.»
این دقایقی از زندگی در جایی است که ارتش اوکراین آن را موقعیت خط صفر می‌نامد؛ دورترین لبه خط مقدم که با سربازان روسی تنها ۳۰۰ متر فاصله دارد.
در میان گل و لای، در حالی که تکه‌های زمین یخ‌زده جای خود را به خاک رس ضخیم و باتلاقی می‌دهد، راه‌های زیادی برای کشتن و کشته شدن وجود دارد. هلیکوپترهای روسی به طور مرتب سنگرهای اوکراین را تیرباران می‌کنند. توپخانه‌های سنگین روسیه از کیلومترها دورتر مواضع اوکراین را هدف قرار می‌دهند و دسته‌های کوچکی از سربازان را در تاریکی شب می‌فرستند تا شاید بتوانند به سنگرهای اوکراینی نفوذ کنند.
 
هواپیماهای بدون سرنشین قدرتمند از ارتفاع بالا عملیات نظارتی انجام می‌دهند و پهپادهای کوچکتر غیرنظامی، بسته‌های مواد منفجره را به درون سنگرها می‌اندازند.
حملات روسی می‌تواند شامل وسایل نقلیه زرهی و تانک باشد، یا ممکن است تنها امواجی از سربازان پیاده نظام باشد که سعی دارند یک سنگر را مورد هجوم قرار دهند.
اوکراینی‌ها نیز جواب سختی داده‌اند و در این قطعه از جبهه، در نزدیکی شهر ویران شده مارینکا در منطقه دونتسک، آنها تا حد زیادی تمام تلاش‌های یک سال اخیر روس‌ها را برای گرفتن زمین‌های جدید خنثی کرده‌اند.
به نیویورک تایمز دسترسی نادری برای پیوستن به سربازان تیپ 79 در دورترین نقاط خط مقدم داده شده است، تا بتوانند بفهمند که جنگ برای سربازانی که روس‌ها را در طرف دیگر سرزمین‌های جنگ‌زده‌شان می‌بینند چه حسی دارد. نام کامل سربازان به دلایل امنیتی ذکر نشده است.
براساس گزارشی که در ماه فوریه توسط مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی، یک سازمان تحقیقاتی در واشنگتن منتشر شد، با وجود درگیری‌های شدید در طول زمستان‌، روسیه از ماه سپتامبر تنها حدود هزار کیلومتر مربع در کل جبهه شرقی را تسخیر کرده است.
وقتی که از سنگرها دیدن کردیم مشخص شد که چرا شکستن خطوط دفاعی حفر شده و مستحکم کاری مرگبار است. اما دفاع کردن نیز با هزینه فوق العاده‌ای همراه است. دو روز قبل از بازدید تایمز ، تیپ 79 تلفات سنگینی متحمل شده بود و حالا عوارض نبرد بی امان در چشمان پرخون آنها مشهود است.
 
سربازان می‌گویند که برای مردن آماده هستند. آنها گفتند که این جنگ برای بقا است، نه فقط برای آنها بلکه برای ملتشان. تیپ 79 یکی از واحدهای نخبه اوکراین است و نیروهای آن در دشت‌ها، جنگل‌ها و شهرهای ویران شده با روسها مبارزه کرده‌اند. در حال حاضر ماموریت سربازان این است موقعیتی را در حدود 20 کیلومتری شهر دونتسک حفظ کنند، شهری که از سال 2014 دژ روسیه و نیروهای نیابتی آن بوده است.
شهر مارینکا حالا تنها یک نقطه روی نقشه است، شهری که همه 9000 ساکن قبل از جنگ آن را ترک کرده‌اند و چیز زیادی از ساختمان‌هایش باقی‌نمانده است. اما برای اوکراینی‌ها ، دفاع از مارینکا همچنان ادامه دارد.
بنابر یک دفترچه راهنمای روسی که اوکراینی‌ها به آن دست یافته‌اند، روس‌ها پس از عدم موفقیت در شکستن خطوط اوکراینی در این منطقه، به تازگی در تاکتیک‌های خود تجدید نظر کرده‌اند و به گروه‌های حمله کوچک روی آورده‌اند که سعی دارند در سنگرهای اوکراینی حفره ایجاد کنند.
این دفترچه توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان یگان‌های هجومی 12 تا 15 نفره را به گروه‌های تاکتیکی سه یا ۴ نفره تقسیم کرد که با پشتیبانی توپخانه به سنگرهای هجوم ببرند.
سربازان اوکراینی که از نزدیک شاهد این حملات بوده‌اند می‌گویند که روس‌ها اغلب موج اول پیاده نظام را برای هجوم به یک سنگر می‌فرستند، در حالی که کشته‌شدن آن‌ها تقریباً قطعی است. تعدادی سرباز روسی از دورتر به موقعیت شلیک‌های اوکراینی‌ها توجه می‌کنند و این مواضع را با خمپاره و گلوله توپخانه هدف قرار می‌دهند. سپس موج دوم پیاده نظام روسی در تلاش برای نفوذ، وارد سنگرها می‌شوند.
این یک تاکتیک وحشیانه است که میلیون‌ها سربازی که بیش از یک قرن پیش در جنگ جهانی اول در سنگرها می‌جنگیدند با آن آشنایی دارند. 
در حالی که خط مقدم بیش از 600 مایل امتداد دارد ، هر دو ارتش هزاران مایل سنگر حفر کرده اند - لایه‌های مختلفی از سنگرها این امکان را می‌دهند که اگر یک شبکه سقوط کند ، سربازان می توانند به سمت موقعیت‌های ایمن‌تر عقب نشینی کنند.
علاوه بر حملات در مقیاس کوچک، روسیه هفته‌ها تلاش کرده است تا با حملات جامع‌تر از جمله تیپ‌های زرهی ، خطوط اوکراین را از بین ببرد. اندکی پس از بازدید تایمز، واحدهای شناسایی تیپ 79 حرکتی از تانک‌های روسی و وسایل نقلیه زرهی را در این نزدیکی تشخیص دادند.
براساس گزارش این تیپ، روسها سعی داشتند از دو طرف سنگرها را محاصره و "حمله گسترده‌ای را انجام دهند".
اما چتربازان اوکراینی آن‌ها را غافلگیر کردند و با استفاده از موشک‌های ضد تانک جاولین، چندین تانک و وسیله نقلیه زرهی روسی را از بین بردند.
سربازان می‌دانند که روس‌ها به آمدم ادامه خواهند داد. و می‌گویند برای روزی که خودشان به نبرد نهاییشان بروند آماده هستند.