به گزارش مردم سالاری آنلاین، دولت از اولین روزهای مسئولیت، در کنار تلاش برای برچیدن صفهای مایحتاج مردم که آن را خلاف کرامت انسانی میدانست، گامهای خود را با حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی در راه اصلاحات ساختاری برای تأمین معیشت و امنیت غذایی و رفاهی مردم برداشت؛ سیاستی که از ابتدای سال جاری تاکنون باعث تضعیف سرمایههای مردم شد و امروز هم معیشت خانوارها به ویژه متوسط نشینها و زیر خط فقر رفتهها را نشانه گرفته است.
طبق سنت دیرینه در آخرین ماه سال بازار جنب و جوش خاصی را تجربه میکنند و پول مردم خرج خرید پوشاک، کیف و کفش، لوازم خانگی، فرش، لوستر و در نهایت خورد و خوراکهای مرسوم عید باستانی ایرانیها میشود.
اما امسال رکود در تمام بازار همچنان حاکم است و گویا مردم فراموش کرده اند وارد ماه اسفند شده اند و باید برای جشن ورود به سال جدید آماده شوند.
سال ۱۴۰۱ آنقدر برای مردم گران تمام شد که از ابتدای سال تاکنون دهکهای متوسط و ضعیف قید خرید را زده اند و تا حد امکان خرید لوازم خانگی، پوشاک و سایر ملزومات را به تعویق انداخته اند، اما مشخص نیست مردم با این وضعیت تا چه زمانی میتوانند تاب بیاورند.
نتیجه جراحی دولت سیزدهم چیست؟
گرانی و تورم، حاصل جراحی اقتصاد توسط دولت سیزدهم بوده و سال سختی را برای مردم رقم زد. به اعتقاد کارشناسان، تورم بالای ۷۰ درصد معیشت مردم را به گونهای تغییر داده که خانوارهای متوسط نشین را به سرعت به سمت دهکهای ضعیف میکشاند؛ موضوعی که دولت آن را انکار میکند و معتقد است که مردم توان مالی بالایی را دارند و رفاه مردم هر روز رو به افزایش است.
هرچند تأمین معیشت پایدار مردم از مهمترین نیازها و از اساسیترین وظایف نظام سیاسی دولت است، اما بی توجهی به این اصل تبعات سنگین تری را به بخشهای مختلف اقتصاد کشور و خانوارها تحمیل میکند.
وعده رییس دولت سیزدهم و مردان دولتش در ابتدای تصدی مسئولیت، کنترل شرایط بحرانی و تورم زا اقتصاد کشور و تأمین نیازهای روزانه مردم بود، اما متأسفانه برخلاف این وعده، افزایش نرخ تورم، بیکاری، گرانی کالاهای اساسی و ضروری و کاهش رفاه، عاید مردم شده است.
مردم کفش نمیخواهند؟
وضعیت بد اقتصادی کشور بر بازار کفش هم تاثیر گذاشته است. تا جایی که هم فروشندگان و حتی تولیدکنندگان را دچار مشکل کرده است.
با گذری در بازار میبینیم که قیمتهای عجیب میلیونی یک جفت کفش باعث نگرانی خریداران شده است چرا که توان خرید آن را ندارند و همین موضوع باعث شده که کمتر فروشگاهی در بازار کفش از فروش روزانه خود رضایت داشته باشد و صاحبان این فروشگاهها به دنبال راهی جهت پاس کردن چکهای مغازههای خود هستند.
خیابان باغ سپهسالار در محدوده میدان بهارستان قرار دارد. در حال حاضر از خیابان باغ سپهسالار فقط خیابان صف باقی مانده که مرکز فروش کیف و کفش در تهران است. ارجمند یکی از صاحبان فروشگاه کفش در خیابان سپهسالار با انتقاد از وضعیت موجود به اقتصاد ۲۴ گفت: گرانی دلار دلیل اصلی افزایش قیمت مواد اولیه (چرم، فوم، چسب و...) شده و ما نیز در سال جاری با ضرر و زیان مواجه شدهایم.
وی ادامه داد: تورم در بازار کفش باعث رکود کم سابقهای شده تا جایی که مردم تا کفششان از بین نرود اقدام به خرید کفش جدید نمیکنند.
این کاسب محله سپهسالار تهران با تجربهای بیش از ۳۵ سال فعالیت در این بازار با اشاره به اینکه برای خارج شدن از وضعیت گرانی و رکود در بازار کفش راهی به جز کاهش نرخ ارز و تثبیت سیاستهای ارزی وجود ندارد، گفت: وضعیت اقتصادی مردم از دوران جنگ تحمیلی خرابتر شده است. مردم علی رغم تمامی سختیها و کاستیها صاحب قدرت مالی بودند و کاسبها نیز مانند روال عادی به فعالیت خود ادامه میدانند.
ارجمند ادامه داد: امسال با افزایش بیش از ۴۰ درصدی قیمت تمام شده تولید کفش، انتظار افزایش ۶۰ درصدی قیمت کفش در بازار نسبت به سال گذشته خیلی بعید نیست.
گرانی کفش رونق را از بازار برده است
به گفته این فعال بازار کفش، گرانی تولید کفش باعث بی رونقی در این بازار شده است، از این رو کسبه خیلی زودتر از سنوات گذشته اقدام به حراج خارج فصل کرده اند، اما بازهم مردم استقبالی از خرید کفش نمیکنند.
این کاسب محله سپهسالار تهران ادامه داد: تا زمانی که تولیدکنندگان ناچارند برای خرید مواد اولیه تولید کفش ابتدا به سراغ قیمت دلار و بعد به دنبال تهیه جنس بروند، قیمتها در بازار نخواهد شکست و هر روز بر قیمت تمام شده افزوده میشود و خریدار نهایی کمتر و کمتر میشود.
این فعال بازار در ادامه گفتگو با اقتصاد ۲۴ گفت: این روزها حراجهای بی مشتری در بازار کفش به دلیل رکود بی سابقه و افزایش قیمت دلار و گرانی ۴۰ درصدی قیمت تمام شده مشاهده میشود. اینها تبعات سنگینی بر اقتصاد این بخش از بازار داشته که مهمترین آن، ورشکستگی تولیدکنندگان و فروشندگان این محصول است.
ارجمند با تأکید بر اینکه هر فردی بالاخره باید برای خرید کفش اقدام کند، گفت: خریداران به دنبال کفشهای ارزان هستند ، از این رو تولید کننده برای کاهش قیمت تمام شده به سراغ مواد اولیه بی کیفیت و گاهاً فاقد استاندارد میرود.
وی ادامه داد: کفشهای بهظاهر ارزان به بازار مصرف آمده که عمدتاً از جنسهای درجه ۳ و ۴ چینی تولید شده است و زمان استفاده از این کفشها بیش از یکی دو ماه نخواهد بود؛ همین موضوع باعث افزایش هزینه سبد خانوارها شده است.