مسموم‌سازی دختران دبیرستانی در شهرهای مختلف، یک تبهکاری سازمان‌یافته، برنامه‌ریزی‌شده و با هدفی سیاسی‌-اجتماعی است.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، ​روزنامه شرق نوشت:هر اقدام مجرمانه، دارای هدفی معین است. مثلا سرقت برای به دست آوردن مال است. اما اقدام به مسموم‌سازی دختران، فاقد منافع مادی است.
این اقدام بیش از هر چیز موجب ایجاد ناامنی دختران در محیط آموزشی است. واکنش مردم هم به ‌طور طبیعی برای امنیت جان دخترانشان مدرسه‌نفرستادن آنهاست. به نظر می‌رسد هدف تبهکاران نیز چیزی نزدیک به همین است.
عناصری که گفته شد به سادگی نشان می‌دهد مسموم‌سازی دختران دبیرستانی در شهرهای مختلف، یک تبهکاری سازمان‌یافته، برنامه‌ریزی‌شده و با هدفی سیاسی‌-اجتماعی است.
حال چند پرسش بزرگ این است که:
اولا چرا مقامات مسئول هیچ گزارش دقیق و جامعی از این وقایع دهشت‌بار جنایت نمی‌دهند؟
ثانیا چرا تاکنون اقدام مؤثری برای کشف و شناسایی تبهکاران به عمل نیامده است؟ این انفعال از آنجا معلوم می‌شود که تبهکاران، همچنان به کار خود مشغول‌اند و با افزایش شهرهای قربانی به عملیات خود توسعه می‌دهند. اگر آنها شناسایی شده بودند، یا خودشان احساس می‌کردند در آستانه شناسایی و دستگیری‌اند، حتما عملیات خود را متوقف می‌کردند.
ثالثا وقتی آقای فاضل‌میبدی  این عملیات را کار گروهی هزاره‌گرا نامید، مجبور شد گفته خود را تکذیب کند. چرا و چگونه چنین اجباری برای او ایجاد شد؟
آنچه در جریان مسموم‌سازی دختران اتفاق افتاده است موجب نگرانی و ترس مردم است. حال که این ماجرا به تهران رسیده، نه‌فقط نگرانی‌ها بیشتر شده است، بلکه ابعاد خبری آن بسیار وسیع‌تر شده و نگرانی‌ها را جنبه‌ای ملی می‌بخشد. خصوصا در شرایط سخت اقتصادی و پس از ناآرامی‌های اخیر کشور، می‌تواند موج تازه‌ای از نارضایتی‌ها ایجاد کند.
آنچه تاکنون در مواجهه با این تبهکاری انجام شده است، به‌هیچ‌وجه متناسب با ابعاد آن نیست که اگر بود چنین توسعه نمی‌یافت. باید وزارت بهداشت و درمان، وزارت آموزش و پرورش، نیروی انتظامی و سایر نهادهای امنیتی اراده‌ای کامل و تمام‌عیار به کار ببرند تا این گروه تبهکار شناسایی و به مردم معرفی شوند. به نظر می‌رسد عاملان این وقایع به اهدافی مهم‌تر می‌اندیشند که بسیار بدتر از آن باشد که الان دیده می‌شود.