فاطمه موسوی ویایه، پژهشگر حوزه زنان در واکنش به متن لایجه حفظ کرامت و خشونت علیه زنان گفت: چند مورد طرح شنیده‌ام که می‌خواهند تحصیلات دختران در مدارس ابتدایی با پسران فرق داشته باشد تا دختران زوتر دیپلم بگیرند و ازدواج. بنابراین نمی‌توانند دیدگاهشان را درباره زن عوض کنند چون جزو هویت‌شان است و جز این نمی‌توانند فکر دیگری کنند. چندان که لایحه‌ای که بعد از ده سال در مورد خشونت علیه زنان بود را با اسم دیگری آورده‌اند و اگر کل لایحه را نگاه کنید حتی یکبار هم اسمی از خشونت نیاورده است.

به گزارش مردم سالاری آنلاین،شعار «زن، زندگی، آزادی» هسته اصلی اعتراضات اخیر بود. اتفاقاتی که در اواخر تابستان امسال به دنبال مرگ مهسا امینی رخ داد، منجر به مقابله خیابانی بخشی از زنان و جوانان با نیروهای انتظامی شد. حال برخی از زنان که روسری از سر برداشته و در شهر قدم می‌زنند،  اتفاقات اخیر برخی از نمایندگان مجلس و مسئولان مرتبط با حوزه فرهنگ عمومی را به این تکاپو انداخته است که با وضع قوانینی، همان شیوه برخورد گشت ارشاد، را به نحوی دیگر تکرار کنند تا شاید پوشش زنان به قبل از شهریور 1401 بازگردد.
با این مقدمه با فاطمه موسوی ویایه، پژوهشگر جامعه شناسی زنان و خانواده به گفت و گو  پرداخته ایم که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید.
کنشگری زنان از زمان اعتراضات اخیر نسبت به پیش از آن چه تفاوتی کرده است؟
قبل از اتفاقات پس از مرگ مهسا امینی آن هم زنان کنشگری داشتند فقط کمتر به چشم می‌آمد چون کمتر متحد یا جمعی بود. سال‌هاست که زنان در ایران هم برای از میان برداشتن قوانین تبعیض‌آمیز فعالیت می‌کنند. ما مورد متعددی را همچون  دختران خیابان انقلاب داشته‌ایم که یک زن به دلیل اعتراضی که کرده و برخوردی که با او شده، به سر تیتر خبرها آمده است؛ مثل راننده اسنپی که دختری  را به دلیل نوع حجابش، با تحقیر و توهین پیاده‌اش کرد یا بسیاری از ورزشکارانی را داشتیم که در مورد مسئله حجاب سعی می‌کرند طور دیگری رفتار کنند، تا حد امکان به خط قرمزها نزدیک شوند و هر جا هم نتوانستند مجبور به ترک کشورشان شدند. در واقع حتی مهاجرت از کشور به دلیل اینکه نمی‌توانید آن طور که می‌خواهید زندگی کنید، خود یک کنشگری اعتراضی است. از آن سال‌ها ما به آخر شهریور ماه 1401 رسیدیم که این اعتراضات به نوعی هماهنگ بود و زنان زیادی هماهنگ با هم طاقتشان طاق شد.