مقامات امریکایی در تلاش هستند که راه‌های ارتباطی با ایران را محدود کنند و در عین حال میزان همکاری کشور‌های منطقه با آمریکا در اجرای سیاست فشار حداکثری به ایران را بسنجند؛ بنابراین سیاست ایران بسیار مهم است که در مواجهه با این مسائل چه کاری انجام دهد.

به گزارش مردم سالاری آنلاین،یک تحلیلگر مسائل بین الملل گفت: «اگر دولت بتواند سازوکار داخلی را سرو سامان دهد و شرایط را با مخالفان و منتقدان در یک وضعیت مساعد قرار دهد و تنش زدایی را جایگزین تنش زایی کند و از طرف دیگر اقدامات موثر اقتصادی را در دستور کار قرار دهد، این امکان وجود دارد که بتواند در عرصه منطقه‌ای و بین‌المللی در مواجهه با پلن B غربی‌ها بهتر عمل کند. به عبارت ساده‌تر ما هرچه بهتر و منطقی‌تر در حوزه اقتصاد و سیاست داخلی عمل کنیم، رفت و آمد‌های آمریکایی‌ها به منطقه هم با ناکامی مواجه خواهد شد.»
حشمت الله فلاحت پیشه، رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس درباره چرایی سفر‌های متمرکز مقامات غربی به کشور‌های عربی، عنوان کرد: «آنچه این روز‌ها در تحرکات آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها و حتی مقامات اسرائیلی دیده می‌شود، اجرایی‌سازی طرحی است تحت عنوان پلن B. آن‌ها در این برنامه به دنبال این هستند که اجرای تحریم‌ها را تشدید کنند. زیرا می‌دانند که شرایط امروز با آنچه که در سال ۹۳ وجود داشت، کاملا متفاوت است. در حال حاضر که ایران و آمریکا نتوانسته‌اند برجام را امضا کنند، مقامات کاخ سفید به دنبال اجرای پلن B رفته‌اند و به همین دلیل هم می‌بینیم که مقامات غربی مداوم در حال رفت و آمد به کشور‌های عربی اطراف ایران هستند؛ بنابراین آنچه که در جریان است، اصلا سیاست جدیدی نیست. اما حالا آمریکایی‌ها در حال بررسی و امکان‌سنجی اجرای بی کم و کاست آن هستند.»
وی افزود: «مقامات امریکایی در تلاش هستند که راه‌های ارتباطی با ایران را محدود کنند و در عین حال میزان همکاری کشور‌های منطقه با امریکا در اجرای سیاست فشار حداکثری به ایران را بسنجند؛ بنابراین بسیار مهم است که سیاست ایران در مواجهه با این مسائل چه کاری انجام دهد. زیرا واقعیت این است که آنچه که این کشور‌ها در دستور کار قرار می‌دهند کاملا و مستقیما به رفتار ایران بستگی دارد. زیرا همین الان هم که آمریکا به این جمع بندی رسیده است که پلن B را در دستور کار قرار دهد، نتیجه ضعف‌های سیاست دولت ما در داخل و خارج بود.»
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل ادامه داد: «اگر دولت بتواند سازوکار داخلی را سرو سامان دهد و شرایط را با مخالفان و منتقدان در یک وضعیت مساعد قرار دهد و تنش زدایی را جایگزین تنش زایی کند و از طرف دیگر اقدامات موثر اقتصادی را در دستور کار قرار دهد، این امکان وجود دارد که بتواند در عرصه منطقه‌ای و بین‌المللی در مواجهه با پلن B غربی‌ها بهتر عمل کند. به عبارت ساده‌تر ما هرچه بهتر و منطقی‌تر در حوزه اقتصاد و سیاست داخلی عمل کنیم، رفت و آمد‌های آمریکایی‌ها به منطقه هم با ناکامی مواجه خواهد شد.»
فلاحت پیشه تصریح کرد: «باید در نظر داشت که کشور‌های عربی به سه گروه تقسیم می‌شوند. گروه اول کشور‌هایی هستند که رابطه مناسب و دوستانه‌ای با ایران دارند. مانند عمان و یا حتی قطر. گروه دوم کشور‌هایی هستند که مشخصا شرایط بی‌طرفی را دنبال می‌کنند مانند کویت. گروه سوم کشور‌هایی هستند که کاملا همسو با کشور‌های غربی در برابر ایران قرار دارند. مثل عربستان، امارات، بحرین و... البته باید این نکته را اشاره کنم که این دسته بندی ثابت نیست و بنا به شرایط مختلف بالا و پایین می‌شود؛ بنابراین نباید دولت ایران چه در داخل و چه در خارج منفعل بماند.»
وی درخصوص اینکه اصلا آیا کشور‌های عربی پتانسیل تاثیرگذاری در برنامه فشار حداکثری بر ایران را دارند یا خیر، گفت: «به نظر من این برنامه بیشتر جنبه روانی دارد تا اجرایی. یعنی امریکایی‌ها در تلاش هستند که ایران را تهدید به انزوا کنند. زیرا شرایط به گونه‎ای است که عربستان هم دیگر حاضر به همکاری بی‌چون و چرا آمریکایی‌ها نیستند؛ بنابراین اگر حاکمیت، تنش‌زدایی در داخل را در دستور کار قرار دهد، قطعا می‌تواند از این برهه نیز عبور کند و به دوران قبل از سال ۹۳ برنخواهیم گشت. ضمن اینکه هنوز آمریکایی‌ها نتوانسته اند همکاری کامل اروپایی‌ها را جلب کنند و این یک فرصت مناسب برای ایران است تا بتواند سلامت و موفق از این دوره عبور کند.»
فلاحت پیشه در پاسخ به این سوال که چقدر رویکرد‌های دولت و حاکمیت همسو با پیشنهاد وی است، عنوان کرد: «دستور عفو اخیر به عقیده من یک گام مناسب در تنش زدایی در کشور بود، اما خوب است تداوم داشته باشد و در عرصه‌های دیگر نیز اقداماتی انجام شود. در حوزه اقتصاد متاسفانه رویکرد دولت همچنان یک رویکرد پوپولیستی است و بیشتر دیده می‌شود که مقامات دولتی به جای اقدامات عملی، سوال می‌پرسند. در عرصه بین‌الملل هم باید تنش زدایی انجام شود. به هرحال برای کشوری که توانسته در عرصه دفاعی جایگاه خوبی برای خود فراهم کند، تنش زدایی در داخل و خارج کاملا از موضع قدرت است و نباید فکر کرد که چنین اقداماتی از موضع ضعف صورت می‌گیرد.»
منبع:فرارو