ابهام به جای وضوح، نیت ها به جای قابلیت ها، در بطن عصر ثبات استراتژیک هستند که اکنون به طور آزمایشی توسط واشنگتن و تهران ارائه می شود.

به گزارش مردم سالاری آنلاین،جفری آرونسون در مقاله ای برای نشنال اینترست نوشت:
مرگ تلاش‌ها برای احیای برجام که از طرف بایدن اعلام شد و همینطور بدتر شدن روند فعالیت‌های هسته‌ای ایران و اینکه مقامات امنیتی آمریکا و اسرائیل معتقدند ایران تا ساخت اورانیوم با خلوص کافی برای به کارگیری در تسلیحات نظامی، تنها یک هفته زمان لازم دارد، نباید شکل جدیدی از توافق هسته‌ای که میان دو کشور در حال شکل گرفتن است را در اذهان از بین ببرد.
سیر جدید مذاکرات هسته‌ای و اینکه در روابط میان دو کشور، ابهام جای وضوح و همچنین نیت‌ها جای توانایی‌ها، برای برداشتن قدم‌های بعدی را گرفته است، نوید به وجود آمدن فضای جدیدی از روابط و مذاکرات میان دو کشور را توصیف می‌کند که از آن می‌توان به دوره ابهام هسته‌ای یاد کرد.
در این فضای ایجاد شده میان ایران و آمریکا، این ایرانی‌ها هستند که آمریکا را درباره برداشتن قدم بعدی در پیشرفت‌های هسته‌ای خود در وضع ابهام نگه می‌دارند و از طرفی آمریکایی‌ها هم با حفظ سیاست فشار حداکثری و ادامه تحریم‌‎ها که مربوط به دوره ریاست جمهوری ترامپ بود و دولت بایدن ظاهرا قصد ادامه آن سیاست را نداشت، ایران را در وضع نگرانی از خطر دشمنی ادامه‌دار آمریکا برای تضعیف حکومتی که برخواسته از انقلاب ۱۹۷۹ بود، حفظ می‌کند.