دبیرکل حزب جمهوریت ایران اسلامی: به ضرص قاطع ناکارآمد‌ترین دولت و مجلس پس از انقلاب، مجلس و دولت فعلی است. عمق و عرض نارضایتی مردم در هیچ برهه‌ای مانند اکنون نبوده است. برخی مسئولان علت نارضایتی‌ها را به گردن آمریکا، انگلیس و رسانه‌های معاند می‌اندازند.

به گزارش مردم سالاری آنلاین،حجت الاسلام رسول منتجب‌نیا، دبیرکل حزب جمهوریت ایران اسلامی اظهار کرد: در پاسخ به این سوال که چه کنیم مردم با ما مثلاً به عنوان مسئول آشتی کنند و در ایام انتخابات در پای صندوق حضور فعال داشته باشند، باید پیش از هر چیز برخی مسائل ریشه‌ای را تبین کرد. رضایت یا عدم رضایت مردم از ساختار قدرت پدیده‌ای بدون علت نیست. باید بنشینیم و ببینیم چرا همان مردمی که بیش از ۴۰ سال پشت سر انقلاب ایستادند و به خصوص در زمان حضرت امام در کنار مسئولان ایستادند، اکنون به معترض بدل شده‌اند. در حال حاضر به گفته برخی از صاحب‌نظران اکثریت مردم به معترض و منتقد بدل شده‌اند، البته گمان بر این است که این اکثریت ضمن آنکه معترض هستند و وضعیت برای آن‌ها رضایت‌بخش نیست، به دنبال براندازی نیستند.
قائم مقام سابق حزب اعتماد ملی در ادامه افزود: آنچه در این چند وقت اخیر اتفاق افتاده، پدیده‌ای یک‌شبه نیست، بلکه حاصل ده‌ها سال عملکرد برخی مسئولین و خروجی ابهامات و شبهاتی است که برای مردم در جامعه به وجود آمده است. نارضایتی‌های گسترده پس از آن بروز کرد که مردم دیدند برخی مسئولان به مردم پاسخگو نیستند و خود را فوق‌پاسخگوی به مردم می‌بینند. ریشه اتفاقات اخیر را باید در عواملی مانند گرانی، تورم، فساد، سوء‌مدیریت و عبور از مردم جستجو کرد. به ضرص قاطع ناکارآمد‌ترین دولت و مجلس پس از انقلاب، مجلس و دولت فعلی است. عمق و عرض نارضایتی مردم در هیچ برهه‌ای مانند اکنون نبوده است. برخی مسئولان علت نارضایتی‌ها را به گردن آمریکا، انگلیس و رسانه‌های معاند می‌اندازند، البته آن‌ها دشمن هستند و کار دشمن نیز دشمنی کردن است، ولی نباید فراموش کرد که دشمنان از عملکرد همین مسئولان سوژه می‌گیرند، رسانه‌های برون‌مرزی فقط کافی است تا عملکرد برخی مسئولان را افشاء یا بازنشر کنند. برخورد برخی مسئولان با مردم خود تامین‌کننده خوراک رسانه‌ای است.
منتجب‌نیا گفت: این یک حقیقت است که دوره ارباب و رعیتی و دوره فرمانده و فرمانبر سپری شده است. کشور‌های دیگری هم که چنین وضعیتی دارند و از حکومت‌های اقتدارگرا برخوردار هستند، خود را اصلاح می‌کنند و.. . اگر مثلاً به کشور‌های مانند روسیه و چین هم نگاه کنید، خواهید دید که آن‌ها تا حدی مردم خود را قانع و راضی کرده‌اند، لااقل وضعیت اقتصادی و اجتماعی در این دو کشور بسیار با وضعیت اقتصادی و اجتماعی ما متفاوت است. ما در ناراضی‌تراشی رکورد زده‌ایم، این کار‌ها را هم به نام اسلام و دین انجام داده‌ایم. همین دلائل کافی است تا از مسئولان به جد خواسته شود که به خودشان رجوع کنند و یک بازنگری جدی در سیاست‌ورزی و عملکرد خود داشته باشند. ۶_۹۵ درصد نارضایتی‌ها به خود مسئولان باز می‌گردد. یک مجموعه‌ای تصمیم گرفتند تا سیاسیون، نخبگان و دلسوزان کشور را منزوی کنند. مردمی که قبل از انتخابات تکریم می‌شوند و پس از انتخابات فراموش می‌شوند، از خود می‌پرسند پس ما در این مملکت چه‌کاره هستیم و چه نسبتی با قدرت داریم. در حال حاضر هم همه جناح‌ها و تفکرات کشور اعم از چپ و راست و میانه، لااقل در این موضوع متفق‌القول هستند که مردم معترض هستند و سوالات و ابهامات جدی برای جامعه پیش آمده است. حتی صداوسیمای حکومتی که هیچ ارتباطی با مردم ندارد و صرفاً نماینده و صدای حکومت است نیز معترف است که مردم ناراضی هستند.
وی ادامه داد: این تصور اشتباه است که چون ما توانسته‌ایم در جامعه سکوت برقرار کنیم، قضیه تمام شده است. وقتی مردم چنان دچار ترسی شوند که نتوانند سوال خود را بیان کنند، اسم چنین جامعه و مملکتی را دیگر نمی‌توان مملکت زندگان نامید، برقراری سکوت قبرستانی و امنیتی در جامعه به معنای برقراری آرامش و اقناع عمومی نیست. برخی از تئوریسن‌های جناح حاکم که مرحوم شده‌اند یا آن‌ها که زنده هستند، بار‌ها گفته‌اند که مردم هیچ‌کاره هستند و غلط می‌کنند که اعتراض کنند. این افراد می‌گویند که ما از سمت خداوند برای حکومت بر شما منصوب شده‌ایم و مردم باید اطاعت کنند. چنین طرز طلقی از حکومت‌‎داری اشتباه است، این نظام را مردم به وجود آورده‌اند. امام بار‌ها گفته‌اند که مردم همه‌کاره هستند و مسئولان نوکر مردم هستند. مردم اگر هم اشتباه کنند، حق دارند، چون خودشان صاحب اختیار مملکت هستند. وقتی هیچ تریبونی در اختیار مردم نیست و تمام تریبون‌ها و رسانه‌ها تحت تسلط قدرت باشد، طبیعی است که نارضایتی مردم ابعاد بحرانی پیدا می‌کند، همه رسانه‌های داخلی ناچار هستند طیف عظیمی از خطوط قرمز را رعایت کنند. زمانی هم که تریبونی در اختیار مردم قرار می‌گیرد و مردم شروع به ابراز انتقادات می‌کنند، از سوی این آقایان با انواع اتهامات از جمله اتهام ضدانقلابی بودن روبه رو می‌شوند. اگر مردم پاسخ انتقادات را دادند و مردم از این پاسخ‌ها قانع نشوند، این مسئولان هستند که باید خود را اصلاح کنند و یا اصلاً از مسئولیت کنار بروند. حکومت اسلامی چنین منش و روشی دارد.
این فعال سیاسی در توضیح شرایط کنونی کشور اظهار کرد: زمانی که نرخ دلار به ۴۳ هزار تومان رسید، نرخ مواد غذایی سر به فلک زد، قیمت هر شانه تخم مرغ از ۳۰ هزار تومان دوره روحانی به بیش از ۱۰۰ هزار تومان رسید و فشار اقتصادی چنین مردم را در تنگنا قرار داد، چگونه برخی از این مسئولین چنین با آب و تاب از موفقیت‌های دولت تعریف می‌کنند، کدام موفقیت! رضوان خداوند بر امام خمینی باد که به برخی از این گروه‌ها می‌گفت حتی توان اداره یک نانوایی را هم ندارید. باید مسئولان بر اساس میزان کارآمدی انتخاب شوند نه به خاطر مطیع بودن و بله‌قربان‌گو بودنشان. البته طبیعتاً مردم نظام و انقلابشان را دوست دارند و نباید تصور کرد که هر که اعتراض می‌کند، برانداز و ضدانقلاب است. برخی افراطیون به هر اعتراضی برچسب می‌زنند. وقتی مردم می‌بینند که قبل از آنکه آن‌ها انتخاب کنند از قبل گروهی برای آن‌ها انتخاب کرده‌اند، دیگر پای صندوق رای حاضر نخواهند شد، وقتی قبل از هر انتخاباتی یک گروهی چرتکه بیاندازند که چه کسی بیاید و چه کسی نیاید، نمی‌توان از مردم انتظار داشت تا هر بار با شوق پای صندوق انتخابات حاضر شوند. شکاف بین مردم و ساختار قدرت چنان زیاد شده است که به این آسانی پر نمی‌شود.
منتجب‌نیا با اشاره به رفتار‌های انحصارطلبانه بیان کرد: عده‌ای هر روز یک برنامه اجرا می‌کنند تا بگویند مردم با ما هستند، مردم البته با خدا، پیغمبر و امام هستند. وظیفه امثال بنده است که این مسائل را بازگو نماییم، هرچند که عده‌ای از آقایان هم به خاطر بازگوی حقیقت در این شرایط تلخ اجتماعی از ما ناراحت شوند. باید به مردم بازگشت و قطعاً اگر مسائل ما با مردم حل شود، هم موضوع روابط بین‌الملل حل خواهد شد و هم برجام و وضعیت اقتصادی به سمت شرایط مطلوب هدایت خواهد شد.
وی در پاسخ به سوالی در مورد شرایط کلی دولت فعلی نیز گفت: این دولت را به شدت ناکارآمد می‌دانم، ممکن است شخصی مثلاً تولیت و قاضی خوبی باشد، اما این لزوماً به این معنی نیست که برای مدیریت اجرایی کشور مناسب باشد. برخی از مسئولان در نهایت ناباوری حتی عرضه حرف زدن هم ندارند و به اصطلاح هر را از بر تشخیص نمی‌دهند. بی‌عرضگی دولت و مجلس نیز هر چه جلوتر برویم بیشتر ظاهر می‌شود.
منبع:آفتاب