در روزهای اخیر مصوبه‌ای از آموزش‌وپرورش با رفع ممنوعیت تحصیل دانش‌آموزان متأهل در مدارس روزانه منتشر شد. پیش از آن نیز شرط دارا بودن گواهینامه برای ثبت‌نام در طرح ویژه مادران حذف شد. منتقدان می‌گویند این مصوبات در راستای ترویج کودک همسری است. موضوعی که ریشه آن به برنامه‌‌های توسعه ایران و سیاست‌های کلان برمی‌گردد.

به گزارش مردم سالاری آنلاین،سال‌هاست که نوک پیکان محدودیت‌ها و برنامه‌ها برای کاهش یا افزایش جمعیت کشور به سمت زنان نشانه‌گیری می‌شود. گویی مسئولیت اول و آخر زنان، مدیریت جمعیت است.
در مسیر افزایش جمعیت هم، موضوعات مهمی مانند اشتغال زنان، کودک همسری و… به حاشیه رفته است. به نظر می‌رسد آنچه برای سیاستگذران اولویت دارد، جمعیت است. مروری بر برنامه‌های توسعه ایران، آمار ازدواج کودکان، اشتغال و بیکاری زنان نیز مهر تائیدی بر این ادعاست.
نمونه بارز آن نیز برنامه ششم توسعه است که حمایت از اشتغال و آموزش زنان چندان در سیاستگذاری‌های کلان نقشی ندارد. به جای‌آن ستون ازدواج و فرزندآوری از رویکردهای حمایتی پر شده است. اما در سال‌های اجرای برنامه ششم توسعه یعنی 96 تا 1401 وضعیت ازدواج کودکان در کشور چگونه بود؟
ازدواج بیش از 32 هزار دختر کمتر از 15 سال در 5 سال
بررسی داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد طی سال‌های 96 تا 1400، 32 هزار 524 دختر کمتر از 15 سال ازدواج کردند؛ رقمی بزرگ در کارنامه کودک همسری در کشور.
ضمن این‌که داده‌های مرکز آمار ایران شفاف نیست و مشخص نیست چند نفر در سنین 15 تا 18 سال ازدواج کرده‌اند. (بنا بر تعریف سازمان ملل متحد منظور از کودک افراد زیر 18 سال هستند.)
بر اساس داده‌های مرکز آمار ایران، 773 هزار و 768 نفر از دختران 15 تا 19 ساله ازدواج کردند. مشخص نیست چند نفر از آن‌ها زیر 18 سال بودند. تا کنون هیچ مرجع رسمی هم در این مورد آماری منتشر نکرده است.