با همه حواشی که به خاطر ویزا ندادن آمریکایی ها حول محور اردوی تیم ملی کشتی آزاد ایران ایجاد شد، تیم کشورمان سرآخر راهی آمریکا شد. با چند تغیر، از تغیر وزن کامران قاسم پور گرفته تا حضور نداشتن حسن یزدانی.

به گزارش مردم سالاری آنلاین، ملی پوشان کشتی آزاد ایران در شرایطی با به مسابقات گذاشتند که بی شک جدی ترین حریف خود را می شناختند. همان حریفی که در قهرمانی جهان حسابی کار را برایشان سخت کرد. آمریکای میزبان؛ از اسنایدر گرفته تا جردن باروز همه قدرت ها حاضر بودند تا عیار خود را به جهان نشان دهند. تیم ملی کشورمان در انتهای مسابقات، با شکست کامران قاسم پور مقابل حریف آمریکایی در سکوی دوم ایستاد. شاید مهم ترین اتفاقی که کشتی آزاد ایران در این مسابقات تجربه کرد، شکستن طلسم پیروزی جردن باروز بود. جایی که علی سوادکوهی توانست ۶ بر ۶ جردن باروز را شکست دهد و پس از ۱۴ شکستی که کشتی گیران ایران مقابل این قدرت آمریکایی متحمل شده بودند تبدیل به تنها ایرانی شود که از پس جردن باروز برآمده.
شاید تنها چیزی که کار را خوش تر از این تمام می کرد پیروزی کامران قاسم پور که اتفاق نیفتاد. پیروزی که ما را روی سکوی اول قرار می داد. در همین رابطه با مصطفی حسین‌خانی کشتی گیر وزن ۷۴ کیلوگورم کشورمان که افتخارات زیادی را برای تیم ملی کسب کرده است گفتگو کردیم. کسی که خود هم خاطره تلخ باخت مقابل جردن باروز را دارد و با این حریف قدرتمند به خوبی آشناست. او در گفتگو با خبرآنلاین گفت: « الان دیگر وقت بردن جردن باروز است.»
در مورد کشتی علی سوادکوهی با جردن باروز صحبت کنیم، این که اصلا چه شد که ما بالاخره توانستیم جردن باروز را ببریم.
من قبلا هم در شبکه ورزش گفته بودم که ما جلوی جردن باروز باید از علی سوادکوهی استفاده کنیم.به این خاطر که دفعه قبلی کشتی اش با باروز را ۱ بر ۱ واگذار کرده بود و کشتی خوبی با او گرفته بود، ضمن این که به این خودباوری رسیده بود که می تواند جردن باروز را شکست دهد. کارد فنی هم از سوادکوهی استفاده کرد و همان طور که ما پیش بینی می کردیم شد. علی سوادکوهی در کشتی که با کشتی گیر ژاپنی گرفت هم خودش را بسیار سرحال نشان داد و همین موضوع باعث شد که جردن باروز را هم شکست دهد. من قبلا هم گفتم الان دیگر وقت بردن جردن باروز واقعا هست، نه فقط برای علی سوادکوهی، خیلی از کشتی گیر های دیگر دنیا هم می توانند جردن باروز را ببرند، علی سوادکوهی یک کشتی خوب گرفت، جنگید و توانست پیروز میدان شود و از نظر من می تواند این کار را باز هم تکرار کند و حتی دفعه بعد راحت تر از الان می تواند ببرد. حساسیت که بین کشتی جردن باروز و کشتی گیران ایرانی بود دیگر نیست و می توانند با استرس خیلی کمتر کشتی بگیرند.
می توانیم بگوییم دیگر جردن باروز دیگر پیر شده است؟
سن و سالش بالا است ولی این سن و سال رسم و رسوم ما ایرانی ها است و ما آن قدر اهمیت می دهیم. آمریکایی ها تا هر وقت بتوانند ورزش می کنند و تا می برند هم هستند و در کشورشان برای مسابقات جهانی انتخاب می شوند، وقتی هم می بازند می روند دنبال زندگی خودشان. این مسئله در ایران عنوان می شود و وقتی کسی سنش بالا می رود این حرف ها زده می شود. از نظر من کشتی گیر تا وقتی می تواند همه را ببرد دیگر مشکلی ندارد و می تواند کشتی بگیرد، حالا جردن باروز پارسال با همین تیم قهرمان هان شده و این را در خودش می بیند که می تواند همه را ببرد و ار نظر من در این رابطه مشکلی وجود ندارد.

چه رویکردی باید در تیم ملی ما وجود داشته باشد که ما این جنس برد ها را افزایش دهیم و فقط همین یک بار و فقط در همین وزن نباشد، کادر فنی باید به چه نکاتی بیشتر توجه کند که از این پیروزی ها را بیشتر از تیم ملی ببینیم؟
مهم ترین مسئله ای که الان کادر فنی باید رعایت بکند این است که باید یک برنامه شخصی و جداگانه برای هر کدام از کشتی گیر ها داشته باشد، یک برنامه تکنیکی، تاکتیکی و فنی برای کشتی گرفتن با هر حریف رده اول در اوزان مختلف هم باید باشد و روی آن ها در اردو ها تمرین کنند که بتوانند در مسابقات این را پیاده کنند. الان علم پیشرفته کرده و مشخص است کدام تیم ها و کدام کشتی گیر ها می آیند، فیلم هایشان هست و آنالیز باید انجام شود. نکاتی که باید از نقطه ضعف و نقطه قوت حریف بدانند باید تمرین شود تا بتوانند در مسابقات حساس استفاده بکنند و پیروز شوند.
بعضی ها الان می گویند سوادکوهی می تواند برای المپیک پاریس تغییر وزن هم داشته باشد و مثلا به وزن ۷۴ یا ۸۶ برود، اصلا به نظر شما این برای سوادکوهی خوب است و پذیرش ریسک این تغیر لازم است؟ موافق این موضوع هستید؟
تغیر وزن هم شمال عوامل زیادی است، البته قد علی سوادکوهی به ۸۶ کیلوگرم و نمی خورد و اگر نیم نگاهی دارد باید به ۷۴ کیلوگرم باشد. برای ۷۴ هم وزن زیادی را باید کم کند، بحث ریکاوری هم مطرح است که آیا اصلا می تواند بدنش را برگرداند یا نه؟ این ها همه بحث های است که باید قبلش تست و انجام شود، دو سه بار آزمون و خطا بکنند تا به آن نتیجه نهایی برسند. تغیر وزن به همین راحتی و الکی نیست. باید پشتش یک تفکری باشد که کار به نتیجه برسد.
کمی در مورد امیررضا معصومی صحبت کنیم، در کمتر از ۳ دقیقه کشتی را برد، بعضی‌ها می گویند خیلی از ایرادات پدرش، فردین معصومی را ندارد و بسیار جنگنده هم هست، نظر شما چیست؟ او را در این مسابقات چه طور دیدید؟
علیرضا معصومی کشتی گیر خوب و جوانی است و همان طور که گفتید پدرش هم قهرمان جهان بوده است و خیلی خوب کشتی گیری در سنگین وزن را به او یاد داده، این ها سرمایه های کشتی ما هستند، قطعا کشتی های معصومی ایرادات فنی دارد، ولی خب جوان است و سنی ندارد، باید کادرفنی بتواند روی نقاط ضعف و نقطه قوتش که مهم ترینش همان استیلی است که به ۱۲۰ کیلوگرم می خورد حتما استفاده بکند. ما در ایران کشتی گیری نداریم که بی ایراد باشد، همه در یک سری از بخش ها خوب کار می کنند و در یک سری از بخش ها هم ضعف دارند که طبیعی است. برنامه ریزی که برای این بچه ها می شود باید طوری باشد که روی جفت نقاط کار کنند و این کشتی گیران را نسبت به قبل کامل تر کنند تا بتوانند در مسابقات حساس برنده باشند.
کامران قاسم پور چه طور؟ انگار آن نتیجه قهرمانی جهانش تکرار نشد؟ عملکردش را چه طور ارزیابی می کنید؟، اگر او کشتی را پیروز می شد الان سکوی اول برای ایران بود.
آن جا مسابقات جام جهانی بود، قطعا در مسابقات برد و باخت مهم نیست ولی الان زود بود که ما بخواهیم کامران قاسم پور را در ۹۷ کیلوگرم محک بزنیم، اولا که ما تا المپیک نزدیک به ۱ سال ۷ ماه دیگر وقت داریم، یک مسابقات جهانی قبل از آن داریم و مهم ترین مسئله ای که الان باید دنبال شود مسابقات جهانی سال بعد است. به نظر من کادر فنی در این مسئله کمی عجولانه تصمیم گرفت و همین مسئله باعث باخت تیم شد. کامران قاسم پور به خاطر باخت کشتی گیر قبلی ما پیروز پور روحیه لازم را نداشت و باید از کامران در وزن خودش ۹۲ کیلوگرم استفاده می کردند، کامران به راحتی می توانست کشتی گیر آمریکایی را شکست دهد و یک برد شیرین برای ما به دست بیارود. از آن طرف در ۹۷ کیلوگرم امیرعلی آذرپیرا که جوان است را داشتیم که کشتی او با اسنایدر آمریکایی می توانست خیلی قشنگ بشود. از آن بابت که امیرعلی آذرپیرا قهرمان امید های جهان است و یک یا دو سال است که در ۹۷ کیلوگرم کشتی می گیرد و جا افتاده است، به نظرم کادرفنی باید در وزن ۹۷ کلیوگرم از آذرپیرا استفاده می کرد، حالا چون جوان است برد و باختش هم مهم نبود. مسئله ای که مهم بود این است که اگر این اتفاق می افتاد عیار آذرپیرا در مقابل اسنایدر هم معلوم می شد و این اتفاق خوبی برای او بود و طرفی دیگر برد شیرین ۹۲ کیلوگرم را داشتیم و همین باعث می شد روحیه کامران قاسم پور خراب نشود، از نظر من این تصمیم کادرفنی اشتباه بود چون روحیه او را هم خراب کردیم.

علیرضا کریمی را چه طور دیدید، عملکردش راضی کننده بود؟
علیرضا کریمی سال ها است که دارد برای مملکت ما افتخار آفرینی می کند و کشتی گیر جا افتاده ای است، به نظر من علی کریمی انگیزه لازم را ندارد و نمی تواند خودش را برای مسابقات جمع و جور کند و باید بیشتر از این ها روی مسائل روحی علیرضا کریمی کار کنیم. از نظر روحی باید برای رقابت های بین المللی و داخلی آماده اش کنیم تا بتواند در کورس رقابت ها باقی بماند.
حواشی که برای تیم وجود داشت چه قدر در کشتی گرفتن بچه ها اثر گذار بود؟ اصلا کشتی گرفتن در این حال و هوا چگونه است؟ سخت تر نمی شود؟
کلا کشتی گرفتن سخت است. من خودم در جام جهانی آمریکا کشتی گرفتم و کلا کشتی گرفتن در آمریکا سخت تر از بقیه جا ها است، جو حاکم بر سالن خیلی متفاوت است. این دوره هم که با دوره ها قبلی متفاوت تر بود و قطعا بار روانی زیادی روی کشتی گیران بود.
برای المپیک پاریس و کسب یک نتیجه ای که در شان کشتی ایران باشد، چه تدابیری توسط تیم و کارد فنی باید وجود داشته باشد؟ برنامه ریزی های فدراسیون باید چه طور باشد تا بتوانیم در پاریس بهترین نتیجه را کسب کنیم؟
مهم ترین بخشی که کاردفنی و فدراسیون باید اعمال بکند، برنامه ریزی ثانیه به ثانیه تا المپیک است. یعنی ما باید داشته هایمان را حفظ بکنیم و روی آن ها برنامه ریزی درست انجام بدهیم. چه از آن لحاظ که در مسابقات شرکت می کنیم و چه از آن لحاظ که قرار است هر کس در چه وزنی باشد باید برنامه ریزی دقیق بکنیم. ما در دیگر نباید مثل همین مسابقات جهانی با یک تصمیم اشتباه نتیجه را واگذار کنیم، کار بسیار حساس و سنگین است. هم کادرفنی و هم فدراسیون باید هوشیار تر از قبل پیگیر باشند. در المپیک همه با صد درصد آمادگی حاضر می شوند و انشالله که بتوانیم این آمادگی بچه ها را به حدی برسانیم که بچه ها بهترین نتیجه را بگیرند.