عضو هیئت مدیره کانون‌های شوراهای اسلامی کار سراسر کشور گفت: با توجه به اینکه امسال حقوق نسبت به سالهای گذشته بیشتر افزایش پیدا کرد اما به دلیلِ تورم بالا اثری در زندگی کارگر نداشت. به طور مثال، دارویی که من فروردین ماه ۷هزار و پانصد تومان می‌گرفتم الان ۱۷هزار رو و ۵۰۰ تومان شده است؛ یعنی بالای ۷۰ درصد گران شده است. این گرانی را در بخش مواد خوراکی و شوینده‌ها هم می‌توان دید.

به گزارش مردم سالاری آنلاین،علی اصلانی (عضو هیئت مدیره کانون‌های شوراهای اسلامی کار سراسر کشور) در خصوص لزوم ترمیم حقوق کارگران گفت: گروه کارگری شورایعالی کار چندین بار درخواست ترمیم حقوق کارگران را داشته‌اند اما متاسفانه در این ۴۰ سال ما هیچ‌وقت چنین چیزی ندیده‌ایم.
اصلانی به افزایش نرخ تورم و افزایش قیمت‌ها اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه امسال حقوق نسبت به سالهای گذشته بیشتر افزایش پیدا کرد اما به دلیلِ تورم بالا اثری در زندگی کارگر نداشت. به طور مثال، دارویی که من فروردین ماه ۷هزار و پانصد تومان می‌گرفتم الان ۱۷هزار رو و ۵۰۰ تومان شده است؛ یعنی بالای ۷۰ درصد گران شده است. این گرانی را در بخش مواد خوراکی و شوینده‌ها هم می‌توان دید.
عضو هیئت مدیره کانون‌های شوراهای اسلامی کار ادامه داد: در حال حاضر مردم قدرتِ خرید ندارند و طبعا ظرفیتِ تولید شرکت‌ها هم پایین می‌آید. بنابراین به نوعی ترمیم حقوق کار سختی است و راضی به این کار نمی‌شوند.
اصلانی بیان کرد: سال گذشته نیز حقوق کارکنان دولت ۵۰درصد در میانه‌ی سال افزایش پیدا کرد و امسال دوباره در میانه‌ی سال افزایش یافت. با توجه به این افزایش حقوق، حداقل حقوق کارکنان ۶۶۰۰ تومان و حداقل حقوق کارگران در صورت داشتنِ یک سال سابقه‌ی کار ۵۷۰۰ تومان است که اگر سابقه کار را نداشته باشند از این هم کمتر می‌شود.
وی بیان کرد: این بی‌عدالتی در مورد حقوق بانشستگان کشوری و لشگری از یک طرف و تامین اجتماعی از طرف دیگر نیز وجود دارد. دولت باید این ناعدالتی را از میان بردارد.
عضو هیئت مدیره کانون‌های شوراهای اسلامی کار تاکید کرد: حقوقی که کارگران می‌گیرند تنها کفاف ده روز از ماه را می‌دهد. قیمت مسکن از ابتدای سال حدود ۶۰ درصد افزایش یافته و برآمدن از پس هزینه‌های زندگی با حداقل حقوق غیرممکن است.
اصلانی به وضعیت درمان کارگران و بازنشستگان نیز اشاره کرد و گفت: کارگران و بازنشستگان از درمان غیرملکی تامین اجتماعی ناامید شده‌اند و تقریبا هیچ امکانی و امتیازی در بیمارستان‌های غیر ملکی ندارند با این اوصاف تنها در بیمارستان‌های تحت پوشش تامین اجتماعی می‌توانند خدمات بگیرند. این در حالی است که آن‌ها بسیاری اوقات مجبور می‌شوند به آن بیمارستان‌ها هم مراجعه کنند و هزینه‌ی درمان را از جیب خود بدهند.