رییس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم می‌گوید: وضعیت موجود در جامعه را می‌دانید که به چه صورتی است. یک ساندویچ، چقدر برای شما تمام می‌شود؟ شما را با سه هزار تومان برای صبحانه به هیچ رستورانی نمی‌برند اما ما قرار است برای صبحانه فقط سه هزار تومان، برای ناهار ۶ هزار تومان و برای شام چهار هزار تومان از دانشجو بگیریم.

به گزارش مردم سالاری آنلاین،مهر ماه، خود به تنهایی یک فصل است برای بازگشایی سال جدید تحصیلی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی. مهری که دانشجویان ورودی قدیم، چمدان خود را بسته و میهمان خوابگاه‌ها می‌شوند و دانشجویان جدید هم خود را برای قدم زدن در حیات و کلاس‌های دانشگاه آماده می‌کنند، خانواده‌ها هم به بهانه تأمین خوابگاه و غذای فرزندشان، آنها را راهی شهری دیگر برای ادامه تحصیل می کنند.
هر چند دانشگاه‌ها خود را آماده میزبانی از دانشجویان کرده اند اما بزرگترین دغدغه و نگرانی‌شان، تأمین کمی و کیفی نیازهای رفاهی دانشجویان است. مسأله ای که برخی روسای دانشگاه‌ها را بر آن داشت تا به وزیر علوم و حتی رییس جمهوری نامه بنویسند و خواهان توجه بیشتر دولت نسبت به برطرف ساختن موانع مالی، بر سر راه امور رفاهی دانشجویان باشند.
پیگیری عاجزانه بودجه از سازمان برنامه و بودجه
در این زمینه فرهاد رهبر، رییس دانشگاه تربیت مدرس ۱۵ تیرماه امسال، نامه ای چند بندی که حکایت از مشکلات عدیده این دانشگاه و اعضای هیأت علمی اش از بُعد مالی داشت، به رییس جمهوری نوشت.
در یکی از این بندها آمده بود: در حال حاضر بیشتر بودجه دانشگاه‌ها برای پرداخت حقوق و مزایای اعضای هیأت علمی و کارمندان قراردادی و شرکتی و تأمین تغذیه دانشجویی و امور خوابگاه‌ها و ساخت ساختمان‌های نیمه تمام صرف می‌شود و عملاً میزان ناچیز و بسیار کمی یعنی بین ده تا بیست درصد از بودجه برای امور آموزشی، پژوهشی، فناوری، تعمیر و تجهیز آزمایشگاه‌ها، روابط بین الملل و دیپلماسی علمی، فرصت‌های مطالعاتی نه به منابع علمی و امور فرهنگی و دانشجویی باقی می‌ماند.
در ادامه این نامه آمده است: نحوه تخصیص همین بودجه ناکافی مصوب دانشگاه‌ها توسط سازمان برنامه و بودجه نیز مشکل مازادی است. هر ماه دانشگاه باید عاجزانه و دور از شأن و جایگاه علم و عالی، دریافت بودجه ماهانه خود را در سازمان برنامه و بودجه پیگیری کند.
به گفته دانشجو،ادامه روند کمبود بودجه برای امور دانشگاه قطعاً باعث افول کیفیت آموزشی پژوهشی و فناوری، فرهنگی و کاهش رضایتمندی در بین دانشگاهیان خواهد شد.
او دلسردی روسای دانشگاه ها را هم نهیب زده و گفته: ادامه روند نامناسب فعلی در تخصیص بودجه ماهانه دانشگاه‌ها نیز باعث دلسردی مدیران دانشگاه‌ها می شود.
اگر بودجه تأمین نشود...
نگران تر از رییس دانشگاه تربیت مدرس، رسول جلیلی، رییس دانشگاه صنعتی شریف بود.
او که در اجلاس شهریورماه روسای دانشگاه ها شرکت کرده بود از مهمترین و اصلی ترین دغدغه سکانداران آموزش عالی کشور سخن به میان آورده و گفته بود: رؤسای دانشگاه‌ها در این نشست با اشاره به مشکلات و افزایش قیمت‎‌هایی که در حوزه تهیه غذای دانشجویی وجود دارد، از سازمان برنامه‌وبودجه خواستند کمک‌های لازم در زمینه تهیه غذای باکیفیت به دانشگاه‌ها ارایه بدهد.
به گفته رییس دانشگاه صنعتی شریف، رئیس سازمان امور دانشجویان هم قول مساعد داد دانشگاه‌ها در نیمسال اول سال تحصیلی جدید از جهت تغذیه دانشجویی مشکلی نخواهند داشت.
بر اساس سخنان جلیلی، روسا به این بحران اشاره کردند که اگر تخصیص‌های مربوط به غذای دانشجویی به موقع صورت نگیرد، در فرآیند خرید مواد اولیه و قرارداد با پیمانکاران ایجاد خلل می‌شوند.
مقایسه غذایی دانشجویی با ساندویچ های لاکچری
در این میان، هر چند قرارداد با پیمانکاران جدید و قدیم، تأمین مواد اولیه غذاهای رستوران ها شامل گوشت، مرغ، برنج و روغن، بهسازی و تعمیر خوابگاه ها، صنعتی سازی آشپزخانه ها و مواردی از این قبیل، تبدیل به طومار دغدغه اصلی روسای دانشگاه های کشور شده اما صندوق رفاه با زرث قاطع اعلام می کند امسال بهترین خوابگاه ها در اختیار دانشجویان قرار دارد و قیمت غذایی که افزایش یافته است به هیچ عنوان با قیمت ساندویچ های رستوران های خارج از دانشگاه قابل مقایسه نیست.
مسعود گنجی، رییس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم درباره آمادگی آموزش عالی برای ارایه خدمات رفاهی به دانشجویان می گوید: وضعیت موجود در جامعه را می‌دانید که به چه صورتی است. یک ساندویچ، چقدر برای شما تمام می‌شود؟ شما را با سه هزار تومان برای صبحانه به هیچ رستورانی نمی‌برند اما ما قرار است برای صبحانه فقط سه هزار تومان، برای ناهار ۶ هزار تومان و برای شام چهار هزار تومان از دانشجو بگیریم.
گنجی درباره تأمین مواد اولیه غذایی دانشگاه‌ها این خبر را داد که از وزارت جهاد کشاورزی خواسته‌ایم شرایط دانشگاه ها را ضروری‌تر از جامعه در بازار ببینند. با این حال دانشگاه ها خودشان مواد اولیه را تهیه کرده‌اند.