رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی کشور تاکید کرد: اگر قرار باشد توافقی صورت گیرد ایران باید بتواند نفت خود را به هر کشوری که تشخیص می‌دهد بفروشد و تجارت ایران رسمیت یابد.

به گزارش مردم سالاری آنلاین به نقل از ایسنا، فریدون عباسی، با اشاره به روند مذاکرات هسته‌ای و ویژگی‌های یک توافق خوب، بیان کرد: از نظر بنده مردم نباید امیدوار باشند که توافق اثرات خیلی پر رنگی در زندگی آن‌ها داشته باشد و اینگونه نیست که رفتار طرف‌های مقابل ما تغییر کرده باشد. رفتار اساسی طرف‌های مقابل که مبتنی بر فکر و ایدئولوژی آن‌ها است تغییری نکرده است.
طرف‌های برجامی تحت تاثیر عملیات نظامی روسیه در اوکراین هستند
وی در ادامه اظهار کرد: ایران از نظر آن‌ها هنوز یک دولت مبتنی بر انقلاب اسلامی است و توانسته تفکر خود را در بخش زیادی از آسیا و آفریقا اشاعه دهد. این برداشت آن‌ها از جمهوری اسلامی ایران است و به دنبال کاهش قدرت ما در دنیا هستند. این موضوع را از طریق فشار اقتصادی بر مردم و گرفتن سرمایه اجتماعی ما دنبال می‌کنند. با این فرض آن‌ها به دنبال دادن امتیاز به ما و رفع تحریم‌ها نیستند.
رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی گفت: اتفاقی که امروز افتاده این است که طرف‌های برجامی تحت تاثیر عملیات نظامی روسیه در اوکراین هستند و پیش بینی می‌کنند برای زمستان مشکل خود را حل کنند. در چنین وضعیتی آن‌ها به سراغ ایران آمده تا اروپا را از این وضعیت نجات دهند و بتوانند بخشی از نفت ما را ببرند.
اما اینکه مراودات بانکی راحت شود و هر فردی بتواند پولی را جابجا کند به احتمال زیاد در متن توافق نخواهد آمد یا اگر هم بنویسند محدود خواهد بود. پس ما نباید فکر کنیم که دیگر فشار تمام شد و تمام پول‌های ما بازخواهد گشت و به احتمال زیاد قید می‌گذارند که ما این پول‌ها را در چه حوزه‌هایی هزینه کنیم. حتما قیدی می‌گذارند که بازهم منجر به خرید کالا از آن‌ها شود. یعنی اگر منابع پولی هم آزاد شود با آن می‌توان کالا و جنس مورد نظر آن‌ها را وارد کنیم.
در هر شرایطی باید خنثی سازی تحریم‌ها را دنبال کنیم
وی در ادامه تاکید کرد: ولی ما باید یک خط را دنبال کنیم؛ در هر شرایط باید به دنبال خنثی سازی تحریم‌ها برویم. از سوی دیگر اگر انسجام مدیریت را در سه قوه حفظ کنیم و مدیران خوبی را سرکار بگذاریم می‌توانیم مشکلات را حل کنیم. مردم نباید کاری به مذاکرات داشته باشند مردم باید مطالبه کنند که دولت به درستی کشور را اداره کند حتی بدون منابع مالی. حتی اگر منابع کمی داریم نباید در تخصیص آن تبعیض قائل شویم.
نگاه به شرق و همسایگان را ادامه می‌دهیم
عباسی افزود: نگاه ما باید به داخل باشد از سوی دیگر باید ببینیم چه کشور‌هایی در طول این چند سال با ما همکاری کردند. اگر گشایشی هم در مذاکرات اتفاق افتاد باید به همان میزان با کشور‌هایی که در طول این چند سال با ما همکاری داشتند تعامل داشته باشیم. نگاه به همسایگان و نگاه به شرق را باید دنبال و آن را نیز پررنگ‌تر کنیم. یکی از مسائل اساسی بحث فروش نفت است که ما به چه کشوری نفت خود را بفروشیم. ما فعلا نمی‌توانیم از خام فروشی دست برداریم برای اینکه بخواهیم صنعت نفت و گاز خود را توسعه دهیم نیاز به پول داریم و این پول نیز از فروش گاز و نفت به دست می‌آید.
تحریم‌های بانکی باید به طور کلی برداشته شود
این عضو کمیسیون انرژی مجلس در ادامه خاطرنشان کرد: ما باید نفت و گاز خود را به کشوری که تشخیص می‌دهیم بفروشیم نه کشوری که آن‌ها می‌گویند. این یک مورد اساسی است که باید در مذاکرات قید شود. از سوی دیگر تحریم‌های بانکی باید به صورت کلی برداشته شود. هم بانک مرکزی و هم سایر بانک‌ها باید بتوانند به راحتی از سیستم انتقال پولی که موجود است استفاده کنند.
تا جایی که ممکن است ما باید از شر دلار خلاص شویم. باید به سمتی برویم که ما با آمریکایی‌ها مبادله پولی نداشته باشیم. تحریم در حوزه کشتیرانی باید برداشته شود. کشتی‌های جمهوری اسلامی باید در هر نقطه‌ای با پرچم و بیمه خود ایران بتوانند تردد کنند. کشتی‌های ما نباید ملزم باشند که از پرچم کشور‌های دیگر استفاده کنند. تجارت ایران باید رسمیت داشته باشد.
فرصت خروج از برجام باید از آمریکایی‌ها گرفته شود
عباسی با بیان اینکه زمان‌هایی که برای خروج آمریکا از برجام می‌گذارند غیر منطقی است، افزود: امروز، چون اروپایی‌ها تحت فشار هستند می‌توانند آمریکایی‌ها را مجاب کنند که به خاطر مشکلات اقتصادی خودشان به برجام بیاید.
گفته می‌شود اگر آمریکا از برجام خارج شد یکسال به شرکت‌هایی که آمدند در ایران سرمایه گذاری کردند فرصت داده شود یا یکسال بشود دو سال نیم، در حالی که اقتصاد دنیا اجازه نمی‌دهد که شرکت‌ها به ایران بیایند. شرکت‌ها اطمینان ندارند چراکه هر پروژه‌ای را که بخواهند کار کنند معمولا بیش از دو یا سه سال طول می‌کشد. منطقی نیست که بگوییم اگر امریکا دوباره بدعهدی کرد و خارج شد شرکت‌ها دوسال وقت دارند که از ایران بروند. اصلا چنین مواردی نباید در مذاکرات گنجانده شود.