روزنامه جوان نوشت: برخی از روزنامه‌های وابسته به جریان اصلاح طلبی که در دولت برآمده از اصلاحات تمام توان خود را به کار گرفتند تا در قالب برجام یگانه راه‌حل مشکلات کشور را غلتیدن در دامن امریکا و غرب تئوریزه کنند، این روزها که از برجام جز نامی باقی نمانده و طرف‌های غربی همچنان به زیاده خواهی‌های خود ادامه می‌دهند، چاره کار را در تخریب سیاست نگاه به شرق دولت سیزدهم دیده اند.

روزنامه جوان نوشت: برخی از روزنامه‌های وابسته به جریان اصلاح طلبی که در دولت برآمده از اصلاحات تمام توان خود را به کار گرفتند تا در قالب برجام یگانه راه‌حل مشکلات کشور را غلتیدن در دامن امریکا و غرب تئوریزه کنند، این روزها که از برجام جز نامی باقی نمانده و طرف‌های غربی همچنان به زیاده خواهی‌های خود ادامه می‌دهند، چاره کار را در تخریب سیاست نگاه به شرق دولت سیزدهم دیده اند.
افکار عمومی از یاد نبرده است که روزگاری نه چندان دور، همه مصالح کشور را به برجام گره زده بودند و حتی آب خوردن مردم را به پذیرش این توافق ارتباط می‌دادند. کمی جلوتر، بهانه پذیرش fatf از سوی ایران را علت تحریم‌های بانکی و پولی عنوان کردند و حتی به تصریح و تلویح واگذاری توان دفاعی و موشکی ایران را تعارف کردند. اما نه از خوی استعماری و دشمنی امریکا کاسته شد و نه گشایشی در مشکلات ناشی از تحریم‌ها ایجاد شد. دولت رئیسی، اما با شعار نفی هرگونه زیاده خواهی، تقویت دیپلماسی همسایگی، نگاه به شرق و گره نزدن مصالح و منافع ملی به برجام توانست بی آنکه به غربی‌ها باج بدهد، بسیاری از مشکلات را حل کند. اما گویی این گشایش‌ها چندان به مذاق عده‌ای در داخل خوش نیامده است!
برای نمونه روزنامه جمهوری اسلامی که در چند سال اخیر سعی کرده است در یادداشت‌های خود مواضع جانبدارانه‌ای نسبت به دولت اصلاح طلب بگیرد، در سرمقاله خود ارتباط با روس‌ها را خطرناک توصیف کرده و نوشته است که مسکو هم به‌اندازه امریکا بدعهد است و باید از آن‌ها دوری کرد. این روزنامه در حالی شعار درست و به‌جای «نه شرقی و نه غربی» را مطرح کرده است که حداقل در عمل دولت مطلوب آن‌ها در هشت سال گذشته با دادن آدرس هایی، چون رفتن به در خانه کدخدا توازن سیاسی را برهم زد.
این روزنامه در سرمقاله خود نوشته است: اقتضای منافع ملی ایران اکنون این است که از فرصت پیش‌آمده در اثر اختلافات شدید میان روسیه و غرب به‌ویژه اروپا حداکثر بهره‌برداری را در زمینه‌های اقتصادی و سیاسی به عمل بیاوریم. اروپا اکنون در اثر کاهش صادرات سوخت از روسیه به این قاره، به ما نیاز دارد. ما با برآورده کردن این نیاز می‌توانیم امتیازهای موردنظرمان را از اروپا بگیریم و بسیاری از مشکلات سیاسی در زمینه‌های مختلف ازجمله برجام را حل کنیم. اگر در روابط با اروپا با مشکل بدعهدی مواجه هستیم، این مشکل را با روسیه و به‌طورکلی بلوک شرق هم داریم. فهرست بدعهدی‌های روسیه در روابطش با ایران طی دو قرن اخیر نشان می‌دهد روس‌ها در صدر فهرست عدم وفای به عهد قرار دارند؛ بنابراین، به هیچ‌وجه به نفع ما نیست که سرنوشت خودمان را با اقدامات خطرناکی از قبیل همراهی با روسیه در جنگ با اوکراین (به هر شکل آن) گره بزنیم. ما به‌جای اینکه خودمان را به روسیه سنجاق کنیم. اگرچه روابط کشورها بر اساس منافع ملی آن‌ها تنظیم می‌شود، اما روزنامه جمهوری اسلامی گویا فراموش کرده است که همین اروپا که در قالب توافق برجام قرار بود به زعم روحانی سیل شرکت‌های اقتصادی و تجاری اش روانه تهران شود، با خارج شدن امریکا از برجام به همه تعهدات خود پشت پا زد و در کنار امریکا قرار گرفت.