صمیم نفتالی بنت، نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای کناره گیری از سیاست برای مدتی دودستگی‌های داخلی در اسرائیل و اساسا در داخل جنبش‌ها و احزاب راست‌گرای مخالف بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر سابق این رژیم را شدت بخشیده است هرچند که یائیر لاپید درحال حاضر براساس توافقی که با بنت داشته نخست وزیر شده است.

گروه بین‌الملل- مهدی یزدی: تصمیم نفتالی بنت، نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای کناره گیری از سیاست برای مدتی دودستگی‌های داخلی در اسرائیل و اساسا در داخل جنبش‌ها و احزاب راست‌گرای مخالف بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر سابق این رژیم را شدت بخشیده است هرچند که یائیر لاپید درحال حاضر براساس توافقی که با بنت داشته نخست وزیر شده است.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،«یعقوب بردوگو»، تحلیلگر سیاسی روزنامه «یسرائیل هیوم» در یادداشتی درباره انحلال کنست و کناره‌گیری نفتالی بنت، نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی از دنیای سیاست نوشت: بنت دیر متوجه شد که درک واقعیت تلخی که او را احاطه کرده دشوار شده است و همه اسرائیلی‌ها این مورد را حین سخنرانی استعفایش در چهره‌اش دیدند. علی‌رغم دستاوردهای ادعایی‌اش که آنها را فهرست کرده بود، اما نتوانست میان این دستاوردها و دلیل کناره‌گیری‌اش، فروپاشی کابینه دولت و به دست گرفتن ابتکارعمل توسط یائیر لاپید ارتباطی ایجاد کند و به همین دلیل چاره‌ای جز بازگشت به خانه نداشت. نفتالی بنت در جریان این سخنرانی به زبان عبری صریح اعلام کرد که در تمامی جبهه‌ها از ائتلاف گرفته تا دولت و ریاست حزبش شکست خورده است؛ چراکه وی در اصل به وعده‌هایش به رای دهندگان راست گرای خود عمل نکرد به نحوی دچار تغییر در ارزش‌ها و آشقفتگی ایدئولوژیک ناگهانی شد و اینگونه شد که نقاب‌ها کنار رفت و راستگرایان اسرائیلی از تقلب و ریاکاری بنت به ستوه آمدند و همین مساله منجر به شکل گیری درگیری بر سر هویت یهودی دولت شد.
علی‌رغم کناره گیری نفتالی بنت از دنیای سیاست اما هنوز زود است که درباره بسته شدن صفحه وی صحبت کرد؛ چراکه اقدامات غافلگیر کننده او پیامدهای قابل توجهی را بر صحنه سیاسی، حزبی و امنیتی و نظامی اسرائیل خواهد گذاشت، به ویژه اینکه استعفا و کناره گیری او در زمان حساسی رخ داده است که تل‌آویو با تهدیدات راهبردی مواجه است.
چالش‌های پیش‌روی لاپید
«یائیر لاپید» که پس از انحلال کنست اکنون ریاست دولت رژیم صهیونیستی را بر عهده دارد، با توجه به تشدید رقابت‌ها و اختلافات میان طرف‌های مختلف اسرائیلی با شرایط بسیار سخت، دشوار و پیچیده‌ای مواجه است که باید با آن مقابله کند.
روزنامه عبری زبان هاآرتص نیز در سرمقاله خود درباره چالش‌های پیش‌روی لاپید در مدیریت دولت رژیم صهیونیستی نوشت: لاپید که در شرایط دشواری سرکار آمده است، باید طی چهار ماه آتی دولت موقت خود را مدیریت کند و این درحالی است که وزرای ارشد کابینه از رهبران حزب رقیب هستند و نتانیاهو و شرکایش در مقابل او قرار دارند.
لاپید نباید درگیر رقابت در وفاداری به یهودیت در مقابل نتانیاهو شود؛ زیرا دولتی که هم نماینده عرب‌ها، راستگراها و احزاب میانه و چپ باشد، درحال حاضر، تنها ضامن حفاظت از»دموکراسی» اسرائیل است. لاپید باید از صلاحیت خود استفاده کند تا اسرائیلی‌ها را متقاعد کند که باید در یک مشارکت واقعی میان یهودیان و عرب‌ها زندگی کنند و احزاب چپ و میانه نیز در آن نقش داشته باشند.
هاآرتص تاکید می‌کند که علاوه بر نتانیاهو و حامیانش، افراد زیادی هستند که آرزوی سقوط لاپید را دارند. لاپید باید همزمان با مشکل گرانی، آرامش در جبهه نوار غزه ایجاد کند و مذاکرات غیر مستقیمی را برای آزاد کردن اسیران اسرائیلی دربند مقاومت فلسطین در دستور کار خود قرار دهد.
نقشه بی‌بی
واقعیت این است که نتانیاهو تا دقیقه ۹۰ عمر دولت قبلی فعالیت خود را افزایش داده و روز پنجشنبه در سخنرانی‌اش در مقابل کنست قبل از انحلال آن چشم‌اندازهای تبلیغات انتخاباتی خود را ترسیم کرد که مبتنی بر ادامه تحریک علیه دشمنانش در راست‌گرایان و اقدامات تحریک آمیزتر علیه فلسطینی‌ها و اعراب در اسرائیل و نه فقط علیه مشروعیت هرگونه نقش سیاسی برای آن‌ها در دستگاه سیاسی اسرائیل است.
نتانیاهو کلیات نبرد انتخاباتی را که عملا با آغاز بی ثباتی دولت شروع شده به طور خلاصه اعلام کرد. وی گفت: درباره حل اوضاع دولت صحبت کردند و تجاربی را اجرا کردند و شکست خوردند. این زمانی اتفاق می‌افتد که «راست‌گرایان دروغگو» و چپ گرایان افراطی همدست می‌شوند واخوان المسلمین و لیست مشترک را نیز با هم همراه می‌کنند.
این اظهارات تنها کلیات نبرد انتخاباتی جدید در اسرائیل نیست بلکه میزان وحدت موجود در ائتلاف راست گرایان با رهبری نتانیاهو و آمادگی این ائتلاف برای قبول آنچه نتانیاهو در راه بازگشت به دولت انجام می‌دهد را نشان داد حتی اگر بهای آن گرفتن مشروعیت حتی از نظر فکری از احزاب راست‌گرای رقیب باشد.
تعدادی از مخاطبان مطبوعات رژیم صهیونیستی پیش بینی می‌کنند که این جمله‌های ساده و کوتاه پایه و اساس نبرد انتخاباتی بسیار داغ در اسرائیل باشد که احتمالا آن را به وضعیت قطب‌بندی اجتماعی و نه فقط سیاسی که در زمان انتخابات پارلمانی ۱۹۷۷ بود، بازگرداند. زمانی که مناحیم بیگن، نخست وزیر پیشین اسرائیل توانست احساسات قومی یهود شرقی را علیه چپ گرایان با رهبری حزب کارگر بشوراند.
این‌ها همان گروه‌هایی هستند که ائتلاف مخالف نتانیاهو را رهبری می‌کنند مثل لیست مشترک عربی با رهبری ایمن عوده و لیست مشترک اسلامی با رهبری منصور عباس که نتانیاهو آن را نه تنها لیست اخوان المسلمین بلکه لیست ضد یهود می‌داند. این درحالی است که این لیست در ائتلاف دولتی با رهبری بنت مشارکت داشت و اسرائیل را به عنوان دولت یهود قبول دارد.
نتانیاهو طرح تبلیغات انتخاباتی خود را بر حقیقت ثبات قدرت حزب لیکود به عنوان بزرگترین حزب با ۳۴-۳۵ کرسی و افزایش کرسی‌های ائتلافش به ۵۹ در مقابل کاهش کرسی‌های دشمنانش در راست‌گرایان و چپ گرایان به کمتر از ۵۲ در صورت خارج شدن دو لیست عربی از معادله توازن‌ها و ائتلاف‌ها بنا کرده است.
نتانیاهو برای تثبیت این مسئله در ذهن مردم اسرائیل و افزایش حمله به بقایای احزاب راست گرای مخالف وی به ویژه حزب یمینا با رهبری آیلت شاکید تلاش خواهد کرد.
به نظر می‌رسد دلیل اینکه نتانیاهو بیشتر احزاب کوچک مخالف خود و مشخصا «یمینا» و «تکفا حداشاه» را «راست‌گرایان دروغگو» می‌داند برای ممانعت از رأی دادن ده‌ها هزار نفر به آن‌ها است.
نتانیاهو معتقد است که سقوط هر حزبی در راست گرایان و پایین آمدن حزب مرتس باعث می‌شود بتواند کرسی‌های بیشتری را به دست آورده و به اکثریت در کنست دست یابد و باعث شود دیگر نیازی به باج دادن به حزب صهیونیسم دینی با رهبری بتسلئیل سموتریتش و هم پیمانش ایتمار بن غفیر نداشته باشد.