به ناو هواپیمابر جدید چین اهمیت ندهید، اینها کشتی هایی هستند که ایالات متحده باید نگران آنها باشد

به گزارش جماران به نقل از سى ان ان چین با به آب انداختن سومین و پیشرفته ترین ناو هواپیمابر خود بیانیه بزرگی درباره بلندپروازی های دریایی خود بیان کرد.
فوجیان - تا به امروز بزرگترین، مدرن ترین و قدرتمندترین ناو هواپیمابر چین - جواهری 80000 تنی در تاج یک توسعه نظامی است که پکن را شاهد رشد نیروی دریایی خود به بزرگترین ناو هواپیمابر جهان است.
کارشناسان می‌گویند، سیستم‌های رزمی جدید این کشور - مانند سیستم پرتاب به کمک منجنیق الکترومغناطیسی - نشان می‌دهد که چین به سرعت در حال رسیدن به ایالات متحده است و به آن توانایی پرتاب هواپیماهای بیشتر، سریع‌تر و با مهمات بیشتر را می‌دهد.
این باید برای فکر کردن به هر مخالف احتمالی کافی باشد، به ویژه با توجه به تجاوزات فزاینده چین در مناقشات ارضی خود با ژاپن در دریای چین شرقی، انبوهی از کشورهای جنوب شرقی آسیا در دریای چین جنوبی، و آزار و اذیت مکرر این کشور. جزیره خودمختار تایوان -- جایی که آشکارا از رد حمله به آن خودداری کرده است.
با این حال، در حالی که راه اندازی فوجیان در میان هیاهوهای زیاد به وضوح پیامی برای رقبای پکن بود.
کارل شوستر، کاپیتان سابق نیروی دریایی ایالات متحده و مدیر سابق عملیات در مرکز اطلاعات مشترک فرماندهی اقیانوس آرام ایالات متحده، گفت اولاً، فوجیان احتمالاً برای سه تا چهار سال دیگر عملیاتی نخواهد شد. و حتی زمانی که این کشتی عملیاتی شود، اندازه آن آن را به یک هدف آشکار تبدیل می کند - هر دشمنی کاملاً آگاه خواهد بود که غرق شدن چنین کشتی نمادینی به اندازه یک فاجعه نظامی برای چین یک ضربه روحی است.
سپس این واقعیت ساده وجود دارد که، هر چند که به نظر می‌رسد، ناوهای هواپیمابر لزوماً برای آنچه که کارشناسان به‌عنوان محتمل‌ترین سناریوهای درگیری در آینده نزدیک می‌دانند، مناسب نیستند - از جمله درگیری در شرق و دریای جنوبی چین و حمله به تایوان.
کارشناسان می گویند اساساً، فوجیان ممکن است بزرگترین کشتی چین باشد، اما احتمالاً در حال حاضر بزرگترین مشکلی نیست که در ذهن فرماندهان نیروی دریایی ایالات متحده وجود دارد. در اینجا چهار نوع کشتی در اختیار چین است که احتمالاً تهدیدی به مراتب بیشتر برای تسلط نیروی دریایی ایالات متحده است.
ناوشکن تایپ 055
این ناوشکن‌های 13000 تنی موشک‌های هدایت شونده رادارگریز که در سال 2017 به به آب انداخته شدند، از نظر بسیاری قوی‌ترین جنگنده‌های سطحی در جهان هستند.
مدل 055 که به اندازه کافی بزرگ است که طبق استانداردهای ناتو به عنوان یک رزمناو در نظر گرفته شود، مجهز به 112 لوله پرتاب عمودی است که می تواند برای شلیک همه چیز از موشک های ضد کشتی گرفته تا موشک های حمله زمینی دوربرد استفاده شود.
این کشتی به ویژه دارای طراحی پیچیده، ویژگی های پنهان کاری، رادارها و موجودی موشک های بزرگ است. تیموتی هیث، تحلیلگر ارشد شرکت رند، در سال 2018، زمانی که پکن دو ناو جنگی را در یک روز به آب انداخت، به سی ان ان گفت: این ناوشکن بزرگتر و قدرتمندتر از اکثر ناوشکن های آمریکایی، ژاپنی و کره جنوبی است.
 گزارش سرویس تحقیقات کنگره آمریکا در ماه مارس حاکی از آن است که گمان می رود حداقل 10 فروند از نوع 055 پرتاب شده یا در حال ساخت هستند.
هفته گذشته روزنامه دولتی گلوبال تایمز چین از استقرار لهاسا، دومین کشتی از پنج تایپ 055 فعال پکن، به دریای ژاپن برای مانور در بحبوحه تنش های فزاینده بر سر تایوان حمایت کرد.
به گزارش گلوبال تایمز، این کشتی به توانایی کامل عملیاتی دست یافته و توانایی های خود را در جلوگیری از مداخله نظامی احتمالی خارجی در تنگه تایوان در زمانی که ایالات متحده و ژاپن بارها چین را بر سر مسئله تایوان تحریک کرده اند، به نمایش گذاشته است.
قدرت مدل 055 در فیلمی که در ماه آوریل در رسانه های اجتماعی منتشر شد، مورد تاکید قرار گرفت. این نشان می دهد که یکی در حال پرتاب چیزی است که اچ آی ساتون، تحلیلگر نیروی دریایی، موشک بالستیک ضد کشتی مافوق صوت YJ-21 را پرتاب می کند - سلاحی که اغلب از آن به عنوان "قاتل حامل" یاد می شود.
گلوبال تایمز این فیلم را کمرنگ کرد و موشک ها را بخشی از استراتژی دفاعی کشور توصیف کرد. در این بیانیه آمده است: «اگر آمریکا اقدامات تحریک آمیز نظامی علیه چین از جمله در مورد مسئله تایوان انجام ندهد، نیازی به نگرانی در مورد موشک ها نیست.
زیردریایی مدل 039
این زیردریایی‌های کلاس یوان، قایق‌های تقریباً بی‌صدا با موتور دیزل‌الکتریکی با قابلیت‌هایی هستند که می‌تواند برای برنامه‌ریزان نظامی ایالات متحده دشوار باشد. بر اساس گزارش وزارت دفاع ایالات متحده در سال 2021 به کنگره درباره قدرت نظامی چین، پکن 17 فروند از نوع 39A/B ساخته است و قصد دارد این تعداد را در سه سال آینده به 25 فروند برساند.
شوستر گفت که SS های Type 039 "دفاع در عمق" قدرتمندی را در آب های نزدیک به چین ارائه می کنند و به نظر می رسد که آنها در حال توسعه برخی از قابلیت ها برای درگیری با نیروهای ایالات متحده در خارج از دریا هستند. زیرساخت‌ها به پیشرانه مستقل از هوا (AIP) مجهز شده‌اند، به این معنی که برای دریافت هوای مورد نیاز برای احتراق گازوئیل نیازی به بالا رفتن مکرر ندارند و سپس می‌توانند باتری‌هایشان را تامین کنند.
مایکل واکر و آستین کروز افسران نیروی دریایی ایالات متحده در گزارشی در سال 2018 برای مؤسسه دریایی ایالات متحده نوشتند که هنگام کار بر روی باتری، زیردریایی های مجهز به AIP تقریباً بی صدا هستند و تنها صدایی از یاتاقان های شفت، پروانه و جریان در اطراف بدنه می آید.
یکی از روش‌های حمله قوی که توسط تایپ 039 استفاده می‌شود، شلیک یک اژدر «بیدار از خواب» در پشت یا پشت کشتی مورد نظر است. سپس اژدر به دنبال کشتی مورد نظر قبل از انفجار در نزدیکی سیستم های پیشرانه و فرمان آن قرار می گیرد.
از آنجایی که کشتی‌های سطحی زیردریایی‌ها و اژدرها را با امواج صوتی تشخیص می‌دهند، دفاع از اژدرهای بیدار در برابر آن بسیار دشوار است. پیشرفت‌ها در زیردریایی‌های چینی درست زمانی اتفاق می‌افتد که نیروی دریایی ایالات متحده با توانایی‌های ضد زیردریایی خود با مشکل مواجه شده است.
دریاسالار مایکل گیلدی، رئیس عملیات دریایی، ماه گذشته به کنگره گفت که این سرویس می‌خواهد 9 کشتی جنگی ساحلی خود، برخی از جدیدترین کشتی‌های ناوگان ایالات متحده را از بین ببرد، زیرا سیستم‌های ضد زیردریایی آنها "از نظر فنی کار نمی‌کنند."
کشتی های تجاری
کشتی های تجاری ممکن است اولین چیزی نباشند که وقتی به توانایی های کشنده نیروی دریایی فکر می کنید به ذهنتان خطور می کند - اما قدرت آنها در همین است. برای حمله به تایوان، چین به احتمال زیاد نیاز به انتقال یک نیروی مهاجم متشکل از صدها هزار نفر دارد - برخی از تحلیلگران پیشنهاد کرده‌اند که به بیش از یک میلیون نفر نیاز است.
تحلیلگران مختلف -- و گزارش های دولت ایالات متحده -- به این نتیجه رسیده اند که ناوگان دریایی ارتش آزادیبخش خلق (PLA) در این وظیفه نیست. اما آنچه چین دارد ناوگان عظیمی از کشتی های غیرنظامی است که می توانند به سرعت برای استفاده نظامی تبدیل شوند - و به گفته برخی، ممکن است حتی برای همین امکان طراحی شده باشند.
بزرگترین شرکت کشتی سازی چین در سال 2015 به طور علنی اعلام کرد که یکی از بزرگترین کشتی های رول-آن/رول آف آن برای اهداف نظامی و غیرنظامی دوگانه ساخته شده است و یکی از بزرگترین اپراتورهای کشتی چین به طور مشابه دارای فلسفه توسعه غیرنظامی-نظامی دوگانه توصیف شده است. توماس شوگارت، فرمانده سابق زیردریایی نیروی دریایی ایالات متحده که اکنون یکی از همکاران مرکز امنیت جدید آمریکاست، در مقاله ای در سال 2021 برای جنگ در صخره ها نوشت.
وی افزود که شرکت های کشتی غیرنظامی که در دریاهای زرد و جنوبی چین فعالیت می کنند قبلاً در واحدهای کمکی PLA سازماندهی شده اند.
شوگارت گفت که خرد کردن اعداد تکان دهنده بود. او تخمین زد که استفاده از کشتی های غیرنظامی به چین 1.1 میلیون تن جابجایی اضافی می دهد. این رقم بیش از سه برابر ظرفیت جابجایی همه کشتی‌های تهاجمی آبی خاکی چین است. به گفته شوگارت، اگر چین از حامل‌های خودروی رول-آن/رول آف هنگ‌کنگ استفاده کند، می‌تواند 370 هزار تن بار اضافی به دست آورد.
آیا این برای تصرف تایوان به زور کافی است؟ دانستن آن سخت است. اما شوگارت گفت که به یک سوال پاسخ داده است. ارتش چین چند ترابری (کشتی) دارد؟ احتمالاً بیشتر از آن چیزی که فکر می کنید.»
شبه نظامیان دریایی
کشتی‌ها تنها کشتی‌های غیرنظامی نیستند که برنامه‌ریزان نظامی در رادارهای خود دارند. کارشناسان همچنین چین را به ایجاد یک شبه نظامی دریایی متشکل از بیش از صد کشتی که ظاهراً ماهیگیری تجاری دارند، برای اجرای خواسته های خود در دریاهای مورد مناقشه متهم می کنند.
بر اساس گزارش مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی، این شبه‌نظامی - که پکن حتی وجود آن‌ها را رد می‌کند - از حداقل 122 کشتی و احتمالاً 174 کشتی تشکیل شده است.
اما تعداد واقعی می تواند حتی بیشتر باشد. هنگامی که بیش از 200 قایق ماهیگیری چینی در اوایل سال 2021 در آبهای اطراف ریف ویتسون در دریای چین جنوبی ازدحام کردند، کارشناسان مختلف به دخالت شبه نظامیان مشکوک شدند. این صخره توسط چین و فیلیپین ادعا شده است که حضور این قایق ها را یک "اقدام تحریک آمیز آشکار" توصیف کرده اند.
شوستر سال گذشته به سی‌ان‌ان گفت، شبه‌نظامیان دریایی نیروهای مسلح مردمی ماهیگیری نمی‌کنند. آنها سلاح‌های خودکار و بدنه‌های تقویت‌شده دارند که آنها را از فاصله نزدیک بسیار خطرناک می‌کند. همچنین حداکثر سرعت آنها در حدود 18 تا 22 گره دریایی است که سرعت آنها را از 90 درصد قایق های ماهیگیری در جهان می کند.
بر اساس گزارش نوامبر از ابتکار شفافیت دریایی آسیا در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی (CSIS)، این شبه‌نظامی دارای دو بخش اصلی است: قایق‌های شبه‌نظامی حرفه‌ای و قایق‌های ماهیگیری واقعی که توسط ارتش چین تحت یک طرح یارانه به کار گرفته می‌شوند.
گزارش CSIS گفت که متخصصان فعالیت‌هایی مانند آزار و اذیت کشتی‌های حفاری خارجی یا مسدود کردن قایق‌های ماهیگیری خارجی را هدایت می‌کنند و ماهیگیران یارانه‌ای فشار زیادی را وارد می‌کنند. و چین با داشتن بزرگترین ناوگان ماهیگیری جهان، ذخایر زیادی برای استفاده دارد.
با این حال، هیچ یک از اینها به این معنی نیست که راه اندازی فوجیان لحظه مهمی نیست. شوستر گفت، مانند ایالات متحده، ناوهای هواپیمابر به مرور زمان به مرکز نیروی دریایی PLA تبدیل خواهند شد - و نمادی از آنچه ارتش مدرن چین قادر به انجام آن است.
شوستر گفت، فوجیان را باید برای آنچه که به تصویر می‌کشد، نگریست.
چین اکنون سه ناو هواپیمابر را راه اندازی کرده و دو ناو را در دوره ای که نیروی دریایی ایالات متحده برای رساندن یک واحد جدید به وضعیت عملیاتی کامل تلاش کرده است، به وضعیت عملیاتی کامل رسانده است.
اشاره شوستر به یو اس اس جرالد فورد بود، یک ناو ابربر که از زمان راه اندازی آن در سال 2017 (که در آن زمان سه سال تاخیر داشت) با مشکلاتی مواجه بود. این ابر ناو هنوز اولین استقرار عملیاتی خود را انجام نداده است، اگرچه انتظار می رود پاییز امسال انجام شود. در همین حال، چین پیشروی می کند. شوستر گفت: «آنها نیروی دریایی خود را با سرعتی سریعتر از ایالات متحده و همه متحدانش می سازند.
شایان ذکر است: پکن نسل جدیدی از ناوهای هواپیمابر خود را به آب انداخت. طراحی و ساخت این ناو برای اولین بار تماماً توسط مهندسان چینی انجام گرفته و نقطه عطفی در افزایش برد و قدرت نیروی دریایی این کشور محسوب می‌شود.
به گزارش رسانه‌های دولتی چین، ناو «فوجیان» با خروج از کارخانه کشتی‌سازی شانگهای در اسکله مجاور آن پهلو گرفت.
این ناو که در زمره ناوهای کلاس ۰۰۳ طبق بندی می‌شود به آخرین فناوری‌های تسلیحاتی و امکانات پروازی جنگنده‌ها مجهز است، و با نمونه‌های غربی رقابت می‌کند. چین که در حال حاضر به لحاظ کمیت بزرگ‌ترین نیروی دریایی جهان را در اختیار دارد با این ناو هواپیمابر بر تنوع و تعداد ناوهای هواپیمابر خود افزوده است.
اهمیت راهبردی این ناو چیست؟
رضوان رحمت، تحلیلگر سنگاپوری در مسائل نظامی در این خصوص گفت: «حالا دیگر مهندسان چینی می‌توانند کلیه مدل‌های جنگنده‌های سطحی دریایی از جمله ناو، ناوچه، ناوشکن‌، و کشتی‌های تهاجمی آبی-خاکی را به‌صورت بومی بسازند. این که پکن توانسته چنین ناو هواپیمابر پیچیده‌ای را از صفر بسازد تحول بزرگی برای صنعت کشتی‌سازی این کشور محسوب می‌شود.»
اولین ناو هواپیمابر چین یک کشتی تغییر کاربری یافته متعلق به دوران شوروی سابق بود و دومین ناو نیز با وجود اینکه توسط چین ساخته شده بود ولی طراحی آن الگوبرداری شده از نمونه‌های شوروی سابق بود. هر دو نمونه در زمره ناوهای دارای باند پروازی شبیه پیست «اسکی پرش» بودند که یک سطح شیب‌دار در انتهای باند پرواز تعبیه شده بود.
ناو هواپیمابر کنونی از کلاس ۰۰۳، در حقیقت از فناوری الکترومغناطیسی برای پرتاب‌های موسوم به «منجنیقی» بهره می‌گیرد که پیش از این تنها در اختیار ارتش آمریکا بوده است. استفاده از الکترومغناطیس به‌جای بخار امکان کاهش فشار بر ناو و همچنین افزایش تنوع جنگنده‌های پروازی را به چین خواهد داد.
تأثیر این ناو هواپیمابر تغییر معادلات و اختلافات دریایی
آبراه راهبردی دریای جنوبی چین که سالانه ۵ تریلیون دلار تجارت جهانی از آن عبور می‌کند و دارای ذخایر غنی ماهیگیری و ذخایر قابل‌توجه نفت و گاز در زیر دریا است یکی از پرمناقشه‌ترین مناطق دریایی جهان به شمار می‌آید به‌طوری که شش کشور، مدعی حاکمیت بر تمام یا بخشی از این آبراه هستند. چین یکی از مدعیان اصلی حاکمیت بر مناطق و جزیره‌های این منطقه است.
نیروی دریایی ایالات متحده بارها به بهانه تأمین امنیت تجارت آزاد بین‌المللی، ناوهای هواپیمابر خود را از کنار جزایر مصنوعی ساخت چین عبور داده است که موجب برانگیخته شدن حساسیت چین شده است.
در سال‌های اخیر، چین حضور خود را در اقیانوس هند، غرب اقیانوس آرام و فراتر از آن گسترش داده و اولین پایگاه خود در خارج از مرزهایش در جیبوتی را دایر کرده است، یعنی دقیقاً جایی که ایالات متحده، ژاپن و سایر کشورها نیز در آنجا حضور نظامی دارند.
آیا این ناو آماده عملیاتی شدن هست؟
همان گونه که پیدا است نام این ناو جدید از نام استان فوجیان در سواحل جنوب شرقی این کشور گرفته شده است. دو ناو دیگر ارتش خلق چین نیز بر اساس همین سنت به نام استان‌های لیائونینگ و شاندونگ نامیده شده‌اند.
با پهلو گرفتن این ناو، تجهیز داخل آن بین دو تا شش ماه زمان خواهد برد. همچنین حداقل شش ماه نیز برای آزمون‌های پروازی با سیستم موسوم به منجنیق لازم است.
با این حساب، به گفته رضوان رحمت «اولین هواپیما احتمالاً در اواخر سال ۲۰۲۳ یا اوایل ۲۰۲۴ از این ناو به پرواز خواهد آمد و احتمالاً عملیاتی شدن صد در صدی این ناو در سال ۲۰۲۵ اعلام خواهد شد.»