مهاجم تیم ملی فوتبال ایران با بیان اینکه بعد از پایان دوران بازیگری قصد ندارد مربی یا مدیر بشود، درباره جدایی از تیم زنیت و حمله نظامی روسیه به اوکراین هم صحبت کرد.

مهاجم تیم ملی فوتبال ایران با بیان اینکه بعد از پایان دوران بازیگری قصد ندارد مربی یا مدیر بشود، درباره جدایی از تیم زنیت و حمله نظامی روسیه به اوکراین هم صحبت کرد.
سردار آزمون بعد از چند فصل حضور در فوتبال روسیه، سرانجام در نقل و انتقالات زمستانی فصل قبل از تیم زنیت سنت پترزبورگ راهی بایرلورکوزن آلمان شد و کارش را در این تیم شروع کرد. آزمون پیش از حمله نظامی روسیه به اوکراین، زنیت را ترک کرد و در تازه‌ترین مصاحبه خود می‌گوید که هرگز فکر نمی کرده است چنین اتفاقی رخ بدهد.
آزمون همچنین با تاکید بر علاقه اش بر اسب سواری و فعالیت در این حوزه می‌گوید بعد از پایان دوران بازیگری اش در فوتبال قصد ندارد مدیر یا مربی بشود و مشغول اسب‌هایش خواهد شد.
بخشی از گزارش و گفتگوی سایت باشگاه بایر لورکوزن با سردار آزمون در ادامه می‌آید:
اسم اسب‌هایم را فراموش می‌کنم
سردار آزمون عاشق رقابت است اما بزرگترین سرگرمی این جوان ۲۷ ساله، ۵۲ اسب مسابقه اوست. او اولین اسب خود را ۱۰ سال پیش خرید: «آنقدر اسب‌هایم زیاد هستند که گاهی فراموش می‌کنم اسمشان چیست. قبل از بازی، من همیشه ویدئوهای اسب‌هایم را تماشا می‌کنم. اگر دوستان یا اعضای خانواده ام فراموش کنند برایم فیلم بفرستند، واقعاً عصبانی می‌شوم. من آنها را دوست دارم و بعد از دوران بازیگری زمان بیشتری برای آنها خواهم داشت.»
اسب‌ها در اوایل زندگی سردار آزمون نقش مهمی ایفا کردند؛ مدت‌ها قبل از اینکه او برای اولین بار به عنوان یک کودک ۹ ساله در تعطیلات در ترکمنستان، زادگاه پدر و مادرش، به توپ ضربه بزند. او که کمی رویایی می خندد می‌گوید: «بعد از اینکه به دنیا آمدم اول مادر و پدرم و بعد اسب‌هایمان را دیدم. پدر و مادرم مزرعه بزرگی داشتند که اسب‌های پدرم، عمویم و پدربزرگم در آنجا بودند. حتی در کودکی در مسابقات شرکت می‌کردم. اسب‌ها اشتیاق بزرگ من هستند. من چیزهای زیادی در مورد آنها می دانم و اولین اسبم را در ۱۷ سالگی خریدم.»
بعد از فوتبال مربی یا مدیر نمی‌شوم
پدر و مادر، خواهر، پسر عموها، برادرزاده و همچنین بهترین دوست او اسب‌هایی به عنوان هدیه دریافت کردند. این خانواده در حال حاضر جایزه‌ای تا سقف ۲۵ هزار یورو را در مسابقات داخلی برده است. در ایران پول زیاد است، اما در مسابقات استرالیا پول هنگفتی در انتظار است. اگر فوتبال در یک مقطعی تمام شود، آزمون می‌خواهد بیشتر Down Under را شروع کند و در آنجا هم در مسابقات قهرمان شود: «پس از آنکه فوتبال را کنار بگذارم، نمی‌خواهم مربی یا مدیر بشوم.»
یکی دیگر از سنت‌های شگفت انگیز خانوادگی که تقریباً کل خانواده را به هم متصل می‌کند. مادر، دایی و پسر عمو: ملی پوشان سابق والیبال؛ پدرش: قهرمان آسیا و «برای مدت طولانی بهترین بازیکن والیبال آسیا». اینکه سردار بالاخره تصمیم گرفت فوتبال بازی کند و به این ترتیب دست از پیروی کردن از پدر و مادرش برداشت، هیچ عواقبی برای آرامش خانواده اش نداشت: «من واقعاً والیبالیست خوبی بودم، اما همه به من توصیه کردند که فوتبال را انتخاب کنم. زمانی که در یک تورنمنت بین المللی بهترین گلزن شدم و از روسیه پیشنهاد دریافت کردم، مسیر روشن بود. از آن زمان، والیبال را فقط در تعطیلات خانوادگی در ساحل بازی کرده‌ام.»
واکنش به ترک روسیه پیش از حمله به اوکراین
سردار آزمون اواخر ژانویه از زنیت سنت پترزبورگ به لورکوزن رفت. این واقعیت که او در زمستان به Werkself منتقل شد و نه در تابستان ۲۰۲۲ همانطور که در ابتدا برنامه ریزی شده بود، با وجود برخی مشکلات اولیه، ضربه مستقیمی برای هر دو طرف بود. آزمون اولین گل خود برای بایر را بعد از رهایی از مصدومیت مقابل گریتر فورث به ثمر رساند و نقش خود را در سوم شدن بایر در پایان فصل ایفا کرد.
«بعد از بازی مقابل کلن خیلی ناامید بودم. متوجه شدم این بازی برای باشگاه و هواداران چه معنایی دارد. تمام تلاشم را می‌کنم تا فصل بعد در این مسابقه پیروز شویم. اینجا به خوبی از من استقبال کردند. ما در تیم سرگرمی زیادی داریم، از جمله اخیراً سفر به مکزیک.(اشاره به سفر بایر به مکزیک در پایان فصل گذشته بوندس لیگا) می‌خواهم به تیم کمک کنم. در دفاع، در حمله؛ من باید در همه جا کنار همه باشم. سال آینده می‌توانم خیلی بهتر بازی کنم. امیدوارم فصل را خیلی خوب شروع کنم.»
این واقعیت که او قبل از شروع فصل جدید باشگاه، لیگ و هم تیمی‌هایش را می‌شناسد، مزیت بزرگی است. مزیت دیگر ترک روسیه پیش از شروع جنگ با اوکراین بود. اتفاقات اوکراین این جوان ۲۷ ساله را افسرده می‌کند: «من همیشه در روسیه احساس راحتی می‌کردم و مردم همیشه با من خوب بودند. هرگز فکر نمی‌کردم چنین چیزی امکان پذیر باشد اما من یک سیاستمدار نیستم؛ بنابراین نمی‌خواهم زیاد در مورد جنگ صحبت کنم. به عنوان یک انسان می گویم در این دنیا نباید جنگ شود.»
بازی با آمریکا و انگلیس سیاسی نیست
آزمون دومین کاپیتان ایران و سومین گلزن برتر تاریخ تیم ملی است: او یک فوق ستاره در فوتبال ایران است. بیش از ۴.۶ میلیون دنبال کننده او در اینستاگرام که عکس‌های بازی‌ها و اسب‌های خود را برای آنها منتشر می‌کند، گواه این موضوع است. او همچنین امید بزرگ جام جهانی امسال است. ایران - با وحید هاشمیان، بازیکن سابق بوندسلیگا و دستیار سرمربی فعلی در تیم ایران - با آمریکا، انگلیس و برنده پلی آف ولز در برابر برنده دوئل اوکراین و اسکاتلند دیدار می‌کند. یک گروه جالب، اما از نظر سیاسی نیز در حد انفجار. (این مصاحبه پیش از مشخص شدن صعود ولز به جام جهانی گرفته شده است)
این جوان ۲۷ ساله این موضوع را پنهان می‌کند: «ما به همه بازیکنان، صرفنظر از اینکه از کجا آمده‌اند، احترام می‌گذاریم. هیچ مشکلی بین ما وجود ندارد، اول می‌خواهیم فوتبال بازی کنیم. ما باید سیاست را به سیاستمداران بسپاریم. همه ما با هدف صعود و رؤیای قهرمانی در جام جهانی متحد هستیم.»
به ایرانی بودنم افتخار می‌کنم
این واقعیت که پدر و مادرش زمانی از ترکمنستان به ایران آمده‌اند، رابطه او را با کشور تغییر نمی‌دهد - ایران کشور مادری اوست: «ترکمن‌های زیادی در شمال شرق ایران زندگی می‌کنند. رابطه بین ما عالی است، ما ترکمن تبار هستیم، اما به ایرانی بودنمان افتخار می‌کنیم.»
آزمون را تنها در ایران و روسیه نمی‌شناسند. بسیاری از مهاجران ایرانی در سراسر جهان تضمین می‌کنند که او تقریباً در همه نقاط جهان - از جمله در راینلند - (منطقه‌ای در دو طرف رود راین) شناخته می‌شود: «ایرانی‌ها عاشق فوتبال و بسیار پرشور هستند. من در هر بازی خانگی تعداد زیادی پرچم ایران را می بینم و مردم اغلب در اینجا و در اطراف لورکوزن با من صحبت می‌کنند. این باعث خوشحالی من است و همه همیشه بسیار دوستانه برخورد می‌کنند. فقط زمانی که به کشور خود سفر می‌کنم، گاهی اوقات می‌خواهم فقط برای خانواده و اسب‌هایم وقت داشته باشم.»
من ایرانی هستم، نمی‌ترسم
در اوایل ژانویه ۲۰۱۳ و در هجدهمین سالگرد تولدش، خداحافظی آزمون با خانواده و اسب‌هایش برای او چندان آسان نبود؛ کسی که به عنوان جوان‌ترین بازیکن ایرانی تاریخ شد که به خارج از کشور رفته است. او نه سال و نیم بعد با یادآوری چند ماه اول پس از ورود به زندگی جدیدش می‌گوید: «افسرده بودم. خیلی سخت بود چون پدر و مادرم، دوستانم و همچنین اسب‌هایم خیلی دور بودند. من تنها بودم.» اما او به خانواده‌اش، مسئولان باشگاه و مهم‌تر از همه، به خودش ثابت کرد که نه تنها یک ورزشکار با استعدادهای ویژه، بلکه با جاه‌طلبی‌های فراوان است. آزمون مبارزه کرد.
او آن زمان و در شرایط سخت با خود می‌گفت: «من ایرانی هستم، نمی ترسم». باور به خود، به سرعت نتیجه داد. او به یک ستاره تبدیل شد - بسیار فراتر از مرزهای ملی میهن قدیمی و جدید خود. و سریع‌تر از حد انتظار: او اولین بازی حرفه‌ای خود را برای روبین کازان در نیمه دوم سال ۲۰۱۳ انجام داد.
در سال ۲۰۱۵ او به تیم روستوف نقل مکان کرد و سفری را که در جوانی آغاز کرده بود تکمیل کرد: از زمین خاکی تا لیگ برتر - چشمان آزمون وقتی به اولین حضور خود در لیگ قهرمانان اروپا فکر می‌کند روشن می‌شود. با وجود چهار عنوان قهرمانی، دو قهرمانی در جام حذفی، کسب بهترین گلزن برتر لیگ روسیه (۲۰۲۰) و انتخاب شدن به عنوان بهترین فوتبالیست سال روسیه (۲۰۲۱)، لحظات عالی در کلاس برتر از جمله خاطرات مورد علاقه دوران حرفه‌ای او تاکنون بوده است.
با این بازیکنان جوان و با استعداد، هر چیزی ممکن است
در اولین فصل خود در لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۶/۱۷، او در نتیجه ۲-۱ مقابل اتلتیکو مادرید و در پیروزی ۳-۲ مقابل بایرن مونیخ گلزنی کرد. در بازگشت به مسابقات در سال ۲۰۱۹، او با تیم زنیت مقابل لئون (۱-۱) و بنفیکا (۳-۱) گلزنی خود را ادامه داد. فصل گذشته او یک گل مقابل یوونتوس (۲:۴) و یک گل مقابل چلسی (۳:۳) به ثمر رساند. او با شش گل در لیگ قهرمانان موفق ترین گلزن تاریخ ایران است.
حالا او به رقابت مورد علاقه اش (لیگ قهرمانان اروپا) بازگشته است: «لیگ قهرمانان بهترین رقابت است. ما واقعاً می‌خواستیم به مرحله مقدماتی لیگ قهرمانان برسیم و در هوفنهایم آماده بودیم تا برای یک فصل قدرتمند به خودمان پاداش دهیم.» آزمون به خودش، کادر مربیگری و بایر اعتقاد اساسی دارد.
چه سوار بر اسب، چه در کارت بازی و چه در لیگ قهرمانان برای او، یک رقابت همیشه شامل شانس برنده شدن است: «من همیشه رؤیای بزرگی دارم. با این بازیکنان جوان و با استعداد (در لورکوزن) همه چیز ممکن است. فوتبال همین است، من آن را بارها و بارها تجربه کردم: با روستوف بایرن را شکست دادیم. ویارئال اخیراً به نیمه نهایی رسیده است. پس چرا ما نرسیم؟ به خصوص که لورکوزن ۲۰ سال پیش به خود نشان داد که چه چیزی می‌تواند به دست آورد و این باشگاه چه توانایی‌هایی دارد.»