امروز ۱۸ آذرماه، سالروز «متجاوز شناخته شدن رژیم بعث عراق به عنوان آغازگر جنگ هشت ساله علیه ایران»‌توسط سازمان ملل است.

سردار دکتر حسین علایی به این مناسبت گفت: پس از گذشت حدود دو سال از پایان جنگ عراق و همپیمانانش با ایران،ارتش بعثی عراق در روز ۱۱ مردادماه ۱۳۶۹ به کشور کویت، حمله کرد و این کشور را به اشغال خود در آورد. این در حالی بود که در دوران جنگ تحمیلی، دولت کویت یکی از یاران صدام در جنگ علیه ایران بود و علاوه بر حمایت‌های سیاسی و تبلیغاتی از دولت بعثی عراق،ده‌ها میلیارد دلار کمک مالی نیز در اختیار دولت عراق قرار داده بود و عراق هم هیچ بهانه‌ای برای آغاز جنگ با این کشور نداشت، ولی روحیه خودخواهی و غرور و جنگ‌طلبی صدام باعث شد که او احساس کند با ارتش بزرگی که در جریان جنگ با ایران تجهیز کرده است می‌تواند دست به هر اقدامی بزند و حتی یک کشور همسایه عراق را به اشغال خود درآورد.
وی ادامه داد: اما این اقدام نه تنها با سکوت قدرت‌های بزرگی که در جریان جنگ صدام با ایران از وی حمایت می‌کردند مواجه نشد، بلکه دیدگاه‌های بین‌المللی نسبت به حکومت عراق را عوض کرد و مشخص شد که صدام از کنترل آنها خارج شده و مهار وی از دست آنان در رفته است. بنابراین ورق بخت صدام برگشت و اوضاع به نفع جمهوری اسلامی ایران رقم خورد.
سردار علایی اظهار کرد: از همین زمان بود که قدرت‌های بزرگ تصمیم گرفتند تا علیه وی وارد عمل شوند و دست از مخالفت با معرفی عراق به عنوان آغازگر جنگ علیه ایران بردارند. بنابراین حدود یک سال پس از حمله عراق به کویت، «خاویر پرز دکوئیار» دبیرکل سازمان ملل متحد به منظور اجرای «بندهای ۶ و ۷ » «قطعنامه ۵۹۸»، در روز ۲۳ مردادماه ۱۳۷۰ برابر با ۱۴ اوت ۱۹۹۱ نامه‌ای به کشورهای ایران و عراق نوشت و از آنها درخواست کرد که ادله خود را برای معرفی کشور آغازکننده جنگ اعلام کنند.
سردار علایی ادامه داد: این درخواست سازمان ملل با تمسخر دولت عراق مواجه شد و این کشور یک پاسخ شکلی و غیرمحتوایی در روز چهارم شهریورماه ۱۳۷۰ برابر با «۲۶ اوت ۱۹۹۱ » به همراه مدارک خود به دبیرکل سازمان ملل ارائه داد اما ایران مدارک مستند و مستدلی در حد یک کتاب را در روز ۲۴ شهریورماه ۱۳۷۰ برابر با ۱۵ سپتامبر ۱۹۹۱ به دبیرکل سازمان ملل ارائه کرد.
وی گفت: مستندات ایران متکی بر «ماده ۵۱ منشور ملل متحد» مبنی بر دفاع مشروع بود و دبیرکل سازمان ملل متحد پس از مشاوره با گروهی از کارشناسان خبره به انتخاب خود و نیز مطالعه سندهای ایران و عراق،آنها را در اختیار یک گروه بی‌طرف قرار داد و پس از اظهارنظر آن گروه،در نهایت در روز ۱۸ آذرماه سال ۱۳۷۰ برابر با ۹ دسامبر ۱۹۹۱ نظر خود را مبنی بر این که عراق، آغازگر جنگ بوده است، طی یک گزارش رسمی در ۹ بند اعلام کرد۱.
سردار علایی اظهار کرد: در«بند۶» گزارش دبیر کل سازمان ملل آمده است: رویداد برجسته‌ای که تحت عنوان موارد نقض حقوق و مقررات بین‌المللی در «بند۵»این گزارش بدان اشاره کردم،همانا حمله ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ (۳۱ شهریور۱۳۵۹) علیه ایران است که بر اساس منشور سازمان ملل متحد، اصول و قوانین شناخته شده بین‌المللی یا اصول اخلاقی بین‌المللی قابل توجیه نیست و موجب مسئولیت مخاصمه است.
سردار علایی گفت: دبیرکل سازمان ملل در «بند ۷» گزارش آورده است: حتی اگر قبل از شروع مخاصمه،برخی تعرضات از جانب ایران به خاک عراق صورت گرفته باشد، چنین تعرضاتی نمی‌تواند توجیه کننده تجاوز عراق به ایران که اشغال مستمر خاک ایران را در طول مخاصمه در پی داشت، باشد. تجاوزی که ناقض ممنوعیت کاربرد زور و یکی از اصول «آمره» حقوق بین‌الملل است.
وی در عین حال یادآورشد: البته دبیرکل در پایان گزارش خود در «بند ۹» به این نکته هم که خواست عراق بود،اشاره کرده است که :"از دید من به نظر نمی‌رسد تعقیب «بند ۶» قطعنامه ۵۹۸ هدف مفیدی را برای صلح در بر داشته باشد".
سردار علایی گفت: به هر حال شورای امنیت بایستی گزارش دبیرکل را تصویب کرده و به صورت رسمی عراق را به عنوان متجاوز اعلام می‌کرد که متأسفانه چنین اقدامی انجام نشد بنابراین می‌توان گفت که با تغییر دیدگاه آمریکا و بعضی دیگر از کشورهای دارنده «حق وتو» در شورای امنیت سازمان ملل نسبت به عراق پس از حمله این کشور به کویت،فضایی نسبتا مناسب به نفع جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل ایجاد شد که با توجه به تلاش‌های دبیرکل وقت سازمان ملل، برخی از بندهای قطعنامه ۵۹۸ از جمله اعلام «عراق به عنوان آغازگر جنگ با ایران» به مرحله اجرا درآمد.
وی در بخشی دیگر از این گفت‌وگو اظهار کرد: مهمترین دستاورد اعلام عراق به عنوان آغازگر جنگ، مشخص شدن محق بودن جمهوری اسلامی در دفاع از تمامیت ارضی ایران در دوران جنگ تحمیلی بود.
سردار علایی تصریح کرد: هم‌اکنون همه ایرانیان از ایستادگی در برابر قوای متجاور عراق خشنود هستند و بر همین اساس دوران جنگ را ایام دفاع مقدس می‌خوانند.
وی در عین حال گفت: اما متأسفانه هنوز هزینه‌ها و خسارات جنگ از دولت عراق دریافت نشده است. این در حالی است که دولت کویت تاکنون با کمک سازمان ملل مبلغ ۳۵ میلیارد دلار بابت خسارت‌های جنگ از عراق دریافت کرده است۲. حتی عربستان سعودی هم در اوایل آذرماه ۱۳۸۹ مبلغ یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار به خاطر آسیب‌های وارد آمده به محیط زیست سواحل شرقی خود در جریان جنگ خلیج فارس و اشغال کویت در سال ۱۹۹۱ از طریق سازمان ملل از دولت عراق دریافت کرد.
سردار علایی ادامه داد: یکی از شرط های ایران برای پایان دادن به جنگ، اعلام متجاوز بودن عراق از سوی مراجع بین‌المللی بود که متأسفانه به دلیل حمایت قدرت‌های بزرگ و نیز کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس در دوران جنگ محقق نشد. اما مدیریت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در استفاده از فرصت حمله عراق به کویت جهت احقاق حقوق مردم ایران، یکی از دستاوردهای خوب جمهوری اسلامی در بکارگیری ابزار دیپلماسی در آن دوران متلاطم بود. شیوه رفتاری و تلاش‌های رئیس جمهور وقت باعث شد که نه تنها ایران از هدف تهاجم قدرت‌های شیطانی کنار کشیده شود، بلکه جمهوری اسلامی ایران توانست به بخشی از خواسته‌های خود که در دوران جنگ تحمیلی به دنبال آنها بود، نائل آید.
وی در پایان سخنانش گفت: به هر حال یکی از موفقیت‌های ایران در سال‌های اولیه پس از پایان جنگ تحمیلی، تنظیم درست روابط بین‌المللی و منطقه‌ای بر مبنای آرمان‌های اسلامی و منافع ملی است که از دستاوردهای مهم مدیریتی آن دوران به حساب می‌آید. بنابراین باید همیشه دعا کرد که: «اللهم اشغل الظالمین باالظالمین».
********
برخی از مسئولیت‌های سردار دکتر حسین علایی:
فرمانده سپاه آذربایجان‌شرقی از ابتدای سال ۱۳۵۹، فرمانده بسیج مستضعفین آذربایجان‌شرقی در زمان قبل از الحاق به سپاه از اواخر سال ۱۳۵۹، فرمانده سپاه آذربایجان‌غربی در سال ۱۳۶۰، جانشین واحد طرح و عملیات ستاد مرکزی سپاه در سال ۱۳۶۱،رئیس ستاد قرارگاه خاتم‌الانبیاء(ص) سپاه از اواخر سال ۱۳۶۲، تشکیل «قرارگاه نوح نبی(ع)» و تصدی فرماندهی آن از سال ۱۳۶۳، تأسیس نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۴ و تصدی فرماندهی آن در دوران دفاع‌مقدس و تا سال ۱۳۶۹، قائم مقام وزیر دفاع وقت از سال ۱۳۷۰،رئیس ستاد مشترک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹.