بابک عشرتی، همه‌گیرشناس، در یادداشتی در روزنامه جام جم نوشت: «پس از ۲۳۴ روز سرانجام دیروز آمار فوتی‌های ناشی از کرونا دو رقمی شد و به عدد ۹۷ رسید؛ عددی که اولین‌ بار در تاریخ ۲۴ اسفند ۹۸ و در نخستین روزهای التهاب‌آور کرونا نیز به ثبت رسیده بود؛ عددی که آن روزها همه‌مان را به وحشت انداخته بود اما در حال حاضر، نویدبخش سیر نزولی تعداد مرگ و میر در کشور است. اما واقعا این عدد، آمار خوبی است؟ بدیهی است که خیر. در واقع این موضوع که تعداد مرگ‌ومیرها نسبت به روز قبل که عددی سه رقمی بوده و به دو رقمی تقلیل یافته‌، خوب است اما نباید فراموش کنیم که فوت ۹۷ نفر، به معنی عزادار شدن ۹۷ خانواده است که عزیزشان را از دست داده‌اند؛ ۹۷ نفر که برخی از آنها احتمالا سرپرستان خانواده بوده و حالا با این اتفاق، خانواده‌شان با مشکلات متعددی روبه‌رو می‌شوند.
واقعیت این است که نه‌تنها دو رقمی شدن عدد فوتی‌های ناشی از بیماری کرونا نمی‌تواند خوشحال‌کننده باشد بلکه حتی مرگ و میر تک‌رقمی هم زیاد است و تا زمانی که تعداد فوتی‌ها به عدد صفر نرسد، نباید شرایط را خوب توصیف کنیم. با وجود این، نه دو رقمی شدن عدد فوتی‌ها بلکه ادامه سیر نزولی تعداد مبتلایان، می‌تواند ما را به روزهای خوب امیدوار کند اما نباید به شرایط امروز قانع باشیم و آن را خوب تصور کنیم.
البته طبیعتا شرایطی که امروز با آن مواجهیم، نسبت به روزها و ماه‌های قبل بهتر است؛ چرا که بخش زیادی از افراد جامعه در برابر این ویروس واکسینه شده‌اند. از طرف دیگر، اقبال به تزریق واکسن بیشتر شده و توصیه ما این است که همچنان واکسیناسیون را جدی بگیریم؛ به ویژه افرادی که دوز اول واکسن را دریافت کرده‌اند، حتما برای تزریق دوز دوم اقدام کنند، چراکه واکسیناسیون تاثیر بسیاری‌ در روند نزولی مرگ و میر خواهد داشت.
اما نباید فراموش کرد که ما در حال حاضر، در شرایط شکننده‌ای قرار داریم و عادی‌انگاری می‌تواند دوباره کشور را در شرایط ناگوار بیماری قرار دهد. طبیعتا رعایت دستورالعمل‌ها جزو بدیهی‌ترین اقداماتی است که می‌توانیم برای تداوم سیر کاهشی یا حداقل ثابت نگه داشتن شرایط فعلی  انجام دهیم؛ موضوعی که اگر به آن توجه نشود، می‌تواند ما را دوباره به روزهای اوج همه‌گیری برساند.
در این میان، یکی از اتفاقاتی که به‌تازگی رخ داده و موافقان و مخالفانی دارد، بازگشایی مدارس است که برخی از آن به عنوان بی‌احتیاطی یاد می‌کنند؛ موضوعی که به نظرم تصمیم درستی است اما لازم است نظارتی جدی بر رعایت مسائل بهداشتی در مدارس صورت بگیرد. در واقع بی‌احتیاطی در این تصمیم زمانی عملی خواهد شد که نظارت را جدی نگیریم. واقعیت این که خیلی از کشورها حتی در شرایطی بدتر از این هم مدارس‌شان را باز کردند؛ شاید چون از یک زمانی به بعد، راهکار اصلی برای ادامه زندگی، بر سر مراقبت است نه محدودیت. مراقبت یعنی چه؟ یعنی دانش‌آموزان، اولیای آنها و کادر آموزشی مدارس، به طور دقیق حواسشان به رعایت فاصله بین بچه‌ها و ماسک‌هایشان باشد. ضمن این‌ که توجه به کوچک‌ترین علائم سرماخوردگی هم یکی دیگر از مراقبت‌هایی است که باید در زمان بازگشایی مدارس صورت بگیرد؛ مثلا افرادی که علامت دارند از رفتن به مدرسه خودداری کنند. به نظر می‌رسد بازگشایی مدارس به صورت تدریجی، به گونه‌ای که هم‌اکنون در حال انجام است، روندی صحیح است و با آموزش‌های بهداشتی شفاف و مستقیم به بچه‌ها، آسیبی به همراه نخواهد داشت.»