پیکر زنده‌یاد احسان نراقی امروز چهارشنبه ۱۵ آذر ساعت ۹ صبح از مقابل بیمارستان جم در تهران به سمت بهشت زهرا (س) تشییع خواهد شد.

به گزارش خبرآنلاین، احسان نراقی، نویسنده و پژوهشگر حوزه فلسفه و جامعه‌شناسی ساعت ۳۰ و ۷ دقیقه بامداد یکشنبه ۱۲ آذر پس از طی یک دوره طولانی بیماری در سن ۸۶ سالگی در تهران درگذشت.
همچنین مجلس ترحیم زنده‌یاد نراقی هم جمعه ۱۷ آذر ساعت ۱۷ در مسجد الجواد (ع) واقع در میدان هفت تیر برگزار خواهد شد.
احسان نراقی به روایت خودش
دکتر احسان نراقی در معرفی خودش می‌گوید: احسان نراقی هستم، از نوادگان ملا مهدی فاضل نراقی. نخستین سال‌های تحصیل را در زادگاهم کاشان گذراندم. سپس به تهران آمدم و پس از فراغت از تحصیل در دارالفنون، به کشور سوییس رفتم.

نویسنده‌ی کتاب «غربت غرب» می‌افزاید: من از دانشگاه ژنو در رشته‌ی جامعه‌شناسی لیسانس گرفتم و سپس برای تکمیل رساله‌ی دکترای خود به تهران بازگشتم و به‌مدت نزدیک دو سال در تهران اقامت گزیدم و در نهایت با یک بورس تحصیلی موفق به اخذ دکتری جامعه‌شناسی از سوربن شدم.

او در تشریح فعالیت‌های خود عنوان می‌کند: به همراه دکتر غلامحسین صدیقی و دکتر علی‌اکبر سیاسی، مؤسسه‌ی مطالعات و تحقیقات اجتماعی را در دانشگاه تهران بنیان‌گذاری کردیم و به مدت ۱۲ سال به عنوان مدیر در این مؤسسه فعالیت داشتم.

نراقی می‌گوید: تحقیقی که در سال ۱۹۶۵ درباره‌ی فرار مغزها از کشورهای جهان سوم به کشورهای غربی برای سازمان ملل انجام دادم، بازتاب گسترده‌ای در کشورهای جهان بویژه جهان سوم داشت. در سال ۱۳۴۹ به علت فشارهای ساواک، دعوت یونسکو را برای امور جوانان بهانه قرار دادم و کشور را به مدت شش سال ترک کردم.

او که قبل از انقلاب در دستگاه حاکم مسؤولیت‌هایی داشته، می‌افزاید: پس از انقلاب هم به زندان رفتم و عاقبت دادگاه انقلاب حکم برائت کامل از کلیه‌ی اتهامات را داد. احسان نراقی در مراسم بزرگداشتی که سال ۸۵ در خانه‌ی هنرمندان ایران برای او برگزار شد، می‌گوید: من الآن ۸۰ ساله‌ام و هر آن آماده‌ام که با دنیا خداحافظی کنم، چرا که ترس از مرگ برای انسانی است که هنوز به هدف‌هایش نرسیده و از سعادت و لذت محروم بوده است. من چنین وضعی ندارم. من به اغلب هدف‌هایم رسیده‌ام. هم زندگی را شناختم، هم زندان رفتم، هم آزادی را دیدم، بنابراین هیچ وحشتی از مرگ ندارم.
احسان نراقی زاده‌ی سال ۱۳۰۵، به مدت ۱۶ سال مشاور ویژه‌ی مدیر کل سازمان یونسکو بود.
از جمله کتاب‌های او این عنوان‌ها هستند: پایان یک رؤیا: در نقد مارکسیسم، علوم اجتماعی و سیر تکوینی آن، آیین جوانمردی (هانری کربن)، اقبال ناممکن، آن حکایت‌ها: گفت‌وگوی هرموز کی با احسان نراقی، آزادی: مجموعه مقالات و مصاحبه‌ها، آن‌چه خود داشت، جامعه، جوانان، دانشگاه، غربت غرب، آزادی، حق و عدالت، طمع خام، در خشت خام، آن حکایت‌ها، نظری به تحقیقات اجتماعی در ایران.