در حالی که عملکرد کرونایی «یوشیهیده سوگا» ضربه محکمی به محبوبیت وی بعد از یک سال نخست‌وزیری زده، او از قصد خود برای عدم شرکت در انتخابات درون حزبی حزب حاکم لیبرال دموکرات، خبر داد.

در حالی که عملکرد کرونایی «یوشیهیده سوگا» ضربه محکمی به محبوبیت وی بعد از یک سال نخست‌وزیری زده، او از قصد خود برای عدم شرکت در انتخابات درون حزبی حزب حاکم لیبرال دموکرات، خبر داد.
به گزارش فارس، «یوشیهیده سوگا» نخست‌وزیر ژاپن روز جمعه اعلام کرد که از قدرت کنار می‌رود، اقدامی که زمینه را برای انتخاب نخست‌وزیر جدید پس از یک سال نخست‌وزیری او آماده می‌کند.
به نوشته رویترز، سوگا که پس از استعفای «شینزو آبه» در سپتامبر گذشته به دلیل مشکلات مربوط به وضعیت سلامتی وی، مسئولیت را برعهده گرفت، شاهد کاهش میزان حمایت از عملکرد خود به زیر ۳۰ درصد بوده در حالی که ژاپن با بدترین موج همه‌گیری کرونا در آستانه انتخابات عمومی امسال این کشور دست به گریبان است. 
تصمیم روز جمعه سوگا مبنی بر عدم شرکت در انتخابات حزب حاکم لیبرال دموکرات در ماه سپتامبر به این معنی است که این حزب رهبر جدیدی را انتخاب می‌کند که نخست‌وزیر خواهد شد.
مقامات حاکم حزب لیبرال دموکراتیک گفتند که سوگا دوره ریاست خود بر حزب را به پایان می‌رساند، به این معنی که او تا انتخاب جانشین خود در انتخابات درون حزبی ۲۹ سپتامبر (هفتم مهر)، در این سمت باقی خواهد ماند.
پیروز انتخابات درون حزبی تقریباً به انتخاب به عنوان نخست‌وزیر به دلیل اکثریت حزب لیبرال دموکرات در مجلس نمایندگان ژاپن اطمینان دارد. دولت ژاپن در حال بررسی برگزاری انتخابات عمومی در ۱۷ اکتبر (۲۵ مهر) است.
پاسخ کُند دولت ژاپن به خیزش کرونای دلتا و تصمیم برای برگزاری المپیک توکیو، میزان رضایت از عملکرد سوگا را به زیر ۳۰ درصد رساند و حتی پس از آنکه المپیک بدون مشکلی بزرگ به پایان رسید و ژاپن رکورد مدال‌آوری را شکست، بهبود نیافت. 
به گزارش روزنامه آمریکایی «وال استریت ژورنال»، نامزدهای احتمالی جانشینی سوگا، «فومیو کیشیدا» وزیر امور خارجه سابق، «سانا تاکایچی» از وزرای دولت آبه و «تارو کونو» وزیر مسئول واکسیناسیون هستند. 
به نوشته وال استریت ژورنال، به نظر نمی‌رسد نخست‌وزیر بعدی ژاپن سیاست‌های اساسی این کشور مانند اتحاد نزدیک با آمریکا را تغییر دهد، اما خروج زودهنگام سوگا، این خطر را ایجاد می‌کند که سومین اقتصاد بزرگ جهان در دوره دیگری مشابه دهه ۱۹۹۰ و یا بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲، زمانی که نخست‌وزیر این کشور تقریباً هر سال تغییر و وجهه آن را در صحنه بین‌المللی خدشه‌دار می‌کرد، قرار بگیرد.