دکتر مصطفی کواکبیان عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی در مراسم یادبود دکتر احمد گل‌محمدی که  از سوی انجمن علوم سیاسی ایران، خانه اندیشمندان علوم انسانی، انجمن علمی مطالعات صلح ایران و دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد، به تفصیل در مورد شخصیت فردی و علمی آن زنده‌یاد سخن گفت.

دکتر مصطفی کواکبیان عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی در مراسم یادبود دکتر احمد گل‌محمدی که  از سوی انجمن علوم سیاسی ایران، خانه اندیشمندان علوم انسانی، انجمن علمی مطالعات صلح ایران و دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد، به تفصیل در مورد شخصیت فردی و علمی آن زنده‌یاد سخن گفت. بخش‌هایی از سخنان کواکبیان به شرح ذیل است:
«بسم‌الله الرحمن ‌الرحیم و به نستعلین انه خیر ناصر و معین»
بیش از 16 سال است با دکتر گل‌محمدی دوستی و آشنایی دارم. به هرحال یکی از اعضای هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی بود و ما یکی از بهترین‌ها را بدون اغراق از دست دادیم و اگر نبود کلام الهی که می‌فرماید: «وبشر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انالله و انالیه راجعون و بعد در ادامه می‌فرماید اولئک علیهم صلوات من ربهم و رحمه‌...»
یعنی صلوات الهی بر آنهایی که در مصیبت‌ها صبر می‌کنند، ما نمی‌توانستیم در این مصیب‌ها طاقت داشته باشیم در تفسیر ادامه آیه 157 سوره بقره آمده است که خداوند فرمود: «رحمت و هدایت الهی برای آنان است که صبر می‌کنند، بذا با توجه به  آیه دیگری که مطرح می‌شود «ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما» یعنی خدا و فرشتگان همه صلوات می‌فرستند بر پیامبر اعظم(ص). خداوند می‌فرماید این صلوات مخصوص پیامبراکرم(ص) یعنی کسانی که در مصائب صبور هستند همانند پیامبر مشمول صلوات الهی هستند، ما اینگونه خود را تسلی می‌دهیم ان‌شاءالله مشمول این صلوات خداوند بشویم.
به همه اساتید دانشگاه، به همه شاگردان و کارمندان و انجمن علوم سیاسی و خانه اندیشمندان علوم سیاسی و به همه عزیزان تسلیت می‌گویم، به‌خصوص به همسر وفادار و همشیره مکرمه‌شان که در بیمارستان تا پایان بر سر بالین دکتر گل‌محمدی حضور داشتند، تسلیت می‌گویم.
به پدر ارجمندشان، به عموهایشان و به کلیه بازماندگان تسلیت می‌گویم. حتما ما را در غم خود شریک می‌دانند.
خیلی کوتاه چند ویژگی از دکتر گل‌محمدی می‌گویم. در مورد دکتر گل‌محمدی خیلی صحبت و بحث شده و خیلی اساتید از ویژگی‌های ایشان صحبت کردند. ایشان چند ویژگی شخصی و چند ویژگی شخصیتی داشتند و یک استاد بسیار دوست‌داشتنی و نمونه بودند که شخصیت ایشان تحت تاثیر ویژگی‌های شخصی ایشان بود.
مهم‌ترین ویژگی شخصی ایشان؛ حسن خلق و کمالات انسانی در وجودشان بود که در دیگران به این اندازه نبود؛ محبتی که به همکاران، استادان، دانشجویان و کارمندان داشتند. خالی از هرگونه بخل و حسد بود؛ کوچک‌ترین غیبتی نمی‌کردند و متخلق به اخلاق انسانی و الهی بودند و با کمال انسانیت با دانشجویان برخورد داشتند و تمامی کارمندان همواره از ایشان تعریف می‌کردند و او را دوست داشتند.
همه کسانی که به بیمارستان خاتم‌الانبیا(ص) برای وداع آمده بودند و همه کسانی که در بهشت زهرا(ع) در تشییع جنازه شرکت کردند، همه به نوعی ابراز می‌کردند که یک الگویی که دارای حسن‌معاشرت بود را از دست دادیم.
ویژگی دوم ایشان این بود که انصافا تعهد کاری جدی داشتند؛ من ندیدم که کاری به ایشان ارجاع شود و انجام ندهد و برای بنده نمونه بود. بسیار ناراحت هستیم که ایشان را از دست دادیم؛ در تمام پیگیری‌ها و حضور در شوراهای دانشکده کسی نمی‌تواند به راحتی  خلاء وجودی‌شان را پر کند.
ویژگی سوم آن مرحوم بی‌آلایشی و خودمانی بودن بود. بسیار آدم شوخ‌طبع و ساده‌زیستی بود که این ویژگی برخاسته از حسن خلق ایشان بود. به بنده لطف داشت و بارها به برخی افراد از جمله به من می‌گفتند بچه‌های بالا. تکیه‌کلام آن مرحوم به رئیس دانشکده هم می‌گفت ایشان هم جزو بچه‌های بالاست و از افراد شوخ طبع دانشکده بود. در بین کارمندان و همکاران خودشان علیرغم اینکه رتبه بالای علمی داشت اما هرگز متکبر نبود و از  موضع بالا با دیگران سخن نمی‌گفت.
و اما سه ویژگی شخصیتی هم داشت اولا: اینکه عمر بابرکتی داشت و قریب 30 سال زحمت کشیدند لذا با توجه به مجموع آثار علمی و در مجموع آثار بسیار تاثیرگذار و به علوم انسانی خدمت کردند و وقت خود را بیهوده سپری نکردند و عمر پربرکتی را گذراندند و یک ویژگی شخصیتی بسیار بارزی داشتند که اگر خداوند ایشان را در جمع ما نگه می‌داشت، استفاده بیشتری از آن مرحوم می‌کردیم.
ویژگی دوم شخصیتی ایشان که نشات گرفته از همان خصوصیات فردی ایشان بود، علیرغم اینکه از نظر علمی پژوهشی و دانشگاهی بسیار بالا بود در کنار آن تواضع علمی بالایی داشت و هیچ ادعایی نداشت و با کمال خشوع و خضوع در جامعه علمی و دانشگاهی حضور داشت.
سومین ویژگی مهم در شخصیت ایشان این بود که درکی از علم داشت که برای من خاطره‌انگیز است زیرا ایشان علم را بماهو علم قبول داشت و همواره بی‌طرفی علمی را جدی می‌گرفت. در بحث جامعه‌شناسی سیاسی ایران و مطالعات سیاسی و بحث ترجمه تنها به ماهیت علمی موضوعات توجه می‌کرد و در پایان یک نکته‌ای بگویم؛ ما باید ایشان را الگو قرار دهیم، خصوصیت ایشان این بود که در مسائل کارشناسی برخورد سیاسی نمی‌کردند و معتقد بودند که بین مسائل کارشناسی و سیاسی باید تفاوت قائل شد.
در همین‌جا باید به برخی از دست‌اندرکاران امور گوشزد نماییم که مقابله با کرونا را جدی بگیرند، معنا ندارد روزی 600 نفر از میان ما رخت بربندند. به ویژه عزیزانی همچون دکتر احمد گل‌محمدی و ده‌ها استاد برجسته و پژوهشگران نمونه که سرمایه‌های ما هستند.
ای کاش از اول موضوع کرونا را سیاسی نمی‌کردیم و با کار کارشناسی موضوع واکسیناسیون عمومی را پیگیری می‌کردیم.
در همین‌جا پیشنهاد می‌کنم در دانشگاه علامه طباطبایی یا در سطح وزارت علوم، کتابخانه یا پژوهشکده‌ای و یا مرکز علمی مناسبی به نام ایشان نامگذاری شود.
خداوند به همه عزیزان سلامتی بدهد و به خانواده داغدار ایشان صبر جزیل عنایت فرماید.