احمد نوریزاده، شاعر، مترجم و ارمنیشناس، در ۷۰سالگی از دنیا رفت.
آدیس عیسی قلیان، فعال رسانهای با اعلام این خبر به ایسنا گفت: احمد نوریزاده امروز صبح (دوشنبه، اول شهریورماه) از دنیا رفت. او در سالهای اخیر در آسایشگاه کهریزک بود. علت مرگ را نمیدانم اما قطعا کرونا نبوده است.
عیسی قلیان افزود: در ارمنستان، از نوریزاده به عنوان «فرزند پارسیگوی ملت ارمنی» یاد میشود. او آثاری زیادی را تألیف و ترجمه کرده و جوایز بسیاری هم برده است. تجربه روزنامهنگاری هم در کارنامه خود دارد و پیش از انقلاب دبیر سرویس سیاسی روزنامه اطلاعات بود. گرایشهای چپگرایانه داشت و شاید به همین دلیل از روزنامه اطلاعات جدا شد.
احمد نوریزاده در آبانماه سال ۱۳۳۰ در غازیان بندرانزلی به دنیا آمد. او در کمتر از شش ماه نزد «آرشی بابایان» شاعر ارمنی، الفبای این زبان را آموخت. همچنین نزد «خاژاک درگریگوریان»، رئیس «دانشکده ارمنیشناسی» دانشگاه اصفهان، مدتی را به یادگیری زبان ارمنی گذراند. احمد نوریزاده در سالهای ۱۳۴۹–۱۳۴۸ کار ترجمه و معرفی آثار شاعران ارمنی را آغاز کرد و در ادامه جایزه «سپاس» را از انجمن نویسندگان ارمنستان گرفت.
«باغ سیب، باران و چند داستان دیگر: بیست داستان کوتاه و بلند از ۱۵ نویسندهٔ نامدار ارمنی»، «پاییز در پرواز» اثر «واراند کورکچیان، «پتر اول» اثر «آلکسی تولستوی»، «صد سال شعر ارمنی: نمونههای شعر بیش از هفتاد شاعر ارمنی» (۱۳۶۹ انتشارات چشمه، با پیشگفتار ۱۴۸ صفحهای درباره تاریخ و فرهنگ ارمنی)، «تسولاک» یک داستان بلند نوشته آکسل باکونتس، «۲۶ کمیسر یا کمون باکو» از هراچیا کوچار، «سرودهای سرخ» مجموعه اشعاری از یقیشه چارنتس، «آی وطن! آی وطن!» مجموعه اشعار و قصههایی از هوهانس تومانیان، «عاشقانههای آبی» مجموعه شعر واهاگن داوتیان و «آمالیا» رمان نوشتهٔ ناردوس از جمله آثار ترجمه او هستند.
«تاریخ و فرهنگ ارمنستان: پژوهشی بر تاریخ و فرهنگ کشور ارمنستان»، «سلام بر شما ارمنیها: مجموعه شعرهای ارمنی»، «در شب تنهایی و رؤیاها: مجموعه شعرهای ارمنی»، «رازقیها بگذار عطر بفشانند: مجموعه شعرهای فارسی» و «در شب تنهایی و زمستان جهان: مجموعه شعرهای فارسی» از جمله دیگر آثار نوریزاده هستند.
گفتنی است که در کارهایش سویههایی پررنگ از نادیده گرفتن واقعیتهای تاریخی به ویژه از تاریخ ایران باستان به نفع ارمنستان به چشم میخورد.