گروهی از محققان آمریکایی در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند ژن‌های لاغری واقعاً وجود دارند. دانشمندان در این مطالعه ۱۶ نوع تنوع ژنتیکی مرتبط با چاقی را کشف کرده‌اند.

گروهی از محققان آمریکایی در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند ژن‌های لاغری واقعاً وجود دارند. دانشمندان در این مطالعه ۱۶ نوع تنوع ژنتیکی مرتبط با چاقی را کشف کرده‌اند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، گرهی از محققان در یک مطالعه جدید ادعا کرده‌اند شانزده نوع تنوع ژنتیکی نادر وجود دارند که می‌توانند از چاقی افراد جلوگیری کنند.
محققان طی این مطالعه آزمایش "تعیین توالی کلی اگزوم" (whole exome sequencing) را بر روی بیش از ۶۴۵ هزار نفر انجام دادند. تعیین توالی کلی اگزوم یک آزمایش ژنتیکی گسترده است که طی آن محققان همزمان هزاران ژن را بررسی می‌کنند.
آنها ۱۶ گزینه را که بر شاخص توده بدن (BMI) تأثیر دارند و طی آن مشخص می‌شود افراد دارای وزن طبیعی، اضافه وزن یا چاقی هستند، شناسایی کردند.
جهش‌های نادر ژنتیکی در یکی از ژن‌ها به نام "GPR۷۵"، با محافظت در برابر چاقی مرتبط بود. وزن افرادی که حداقل یک نسخه غیرفعال از ژن "GPR۷۵" را داشتند، حدود ۱۲ پوند (۵.۴ کیلوگرم) کمتر بود و این افراد ۵۴ درصد کمتر نسبت به افراد فاقد این جهش، با خطر چاقی روبرو بودند. گفتنی است شاخص توده بدنی حاملان جهش یاد شده به طور متوسط ۱.۹ کیلوگرم کمتر بود.
به گفته محققان نتایج این مطالعه می‌تواند به توسعه اهداف درمانی بالقوه‌ای برای درمان چاقی در انسان منجر شود. چاقی با طیف وسیعی از بیماری‌های انسانی از جمله دیابت، سرطان و بیماری‌های قلبی مرتبط است. این مطالعه توسط محققان شرکت بیوتکنولوژی"Regeneron " واقع در نیویورک انجام شد.
"جورج دی یانکوپولوس" (George D. Yancopoulos)، رئیس و مدیر ارشد علمی شرکت "Regeneron" گفت: کشف ابرقدرت‌های محافظتی ژنتیکی مانند GPR۷۵، امید در مبارزه با چالش‌های بهداشت جهانی پیچیده و شایع مانند چاقی را فراهم می‌کند.
قبلاً مشخص شده بود که چربی بدن یک ویژگی بسیار وراثتی است و عوامل ژنتیکی در تعادل انرژی و تنظیم چربی بدن نقش اساسی دارند، اما اینکه چگونه ژن‌ها و انواع مختلف کدگذاری نادر می‌توانند افراد را از چاقی مستعد یا محافظت کنند، کاملاً درک نشده بود. درک این موضوع می‌تواند راهی برای توسعه استراتژی‌های درمانی ایمن و مؤثر برای درمان چاقی را فراهم کند.
در این مطالعه محققان آزمایشات تعیین توالی اگزوم را بر روی ۶۴۵ هزار و ۶۲۶ فرد از انگلستان، ایالات متحده و مکزیک انجام دادند.
GPR۷۵ تقریباً در چهار نفر از هر ۱۰ هزار نفر فرد قرار گرفته تحت آزمایش مذکور  مشاهده شد. محققان این یافته‌ها را در موش‌هایی که از نظر ژنتیکی اصلاح شده بودند و فاقد نسخه ژن GPR۷۵ بودند نیز  تأیید کردند.
یافته‌های این مطالعه در مجله "Science" منتشر شد.