داوود فتحعلی بیگی کارگردان پیشکسوت تئاتر و از مدیران انجمن تعزیه ایرانیان با بیان این که تعزیه در ایران یتیم است،گفت: دليل اصلي اين كه تعزيه، بنياد يا خانه‌اي ندارد، اين است كه هيچ كس متولي آن نيست و مسووليتش را بر عهده نمي‌گيرد.
این کارشناس و محقق نمایش های سنتی و تعزیه ایران در گفت وگو با پایگاه خبری فریادگر افزود: معاونت هنري وزارت ارشاد و مركز هنرهاي نمايشي با اين كه هر سال به مناسبت ايام سوگواري محرم و صفر، مجالس شبيه‌خواني برگزار مي‌كنند، نقش ديگري براي گسترش و ارتقاي اين هنر نمايشي قائل نيستند. وی افزود: سازمان ميراث فرهنگي نیز مي‌گويد تنها مسووليتش مستند‌سازي تعزيه در نقاط مختلف كشور و ثبت ملي و جهاني آن است و وظيفه ديگري بر عهده ندارد در واقع همه تعزیه را به شکل یک اتفاق مناسبتی و نه یک هنر ملی نگاه کرده و تنها در زمان خاص به آن توجه می کنند و پس از آن دیگر فراموشش می کنند . فتحعلی بیگی ادامه داد: ثبت تعزیه به نام ایران اتفاق خوبی برای این هنر ملی بود اما تنها با ثبت جهانی شدن آن اتفاقی برای این هنر ایرانی نمی افتد؛ انجمن تعزیه ایرانیان اجرای تعزیه و زنده نگه داشتن آن را در برنامه های خود دارد اما به تنهایی و بدون کمک مسئولان و متولیان این امرکاری از دستش ساخته نیست . این پیشکسوت تئاتر ایرانی با بیان این که باید مکانی را به تعزیه اختصاص داده شود که به صورت مستمر و هفتگی در آن تعزیه اجرا شود، تصریح کرد: متاسفانه هنوز توان مالی این کار را نداریم و مورد حمایت قرار نگرفته ایم گرچه سال هاست مکاتباتی برای حمایت دولتی درخصوص حمایت مالی انجام دادیم ولی به جایی نرسید و این هنر همچنان یتیم و بی سرپناه باقی مانده است . عضو هئیت مدیره انجمن تعزیه ایران گفت: تا زمانی که مسئولان این هنر ملی را تنها به عنوان یک مرثیه خوانی مقطعی دیده و با اتمام دهه عاشورا پرونده آن نیز برای یک سال بسته می شود وضعیت همین است که هست . فتحعلی بیگی افزود: اگر بخواهیم به طور اصولی به این هنر بپردازیم بهتر است ابتدا طرح راه اندازی بنیاد تعزیه را عملی کرده و سپس در طول سال نیز با برنامه ریزی مدون و با نظارت این بنیاد و همچنین انجمن تعزیه ایرانیان به شکل مستمر برنامه اجرا و سخنرانی و ورک شاپ و غیره داشته باشیم .
دریافت صفحه با کد QR